Vahiy

(1) Vahiy 1:17 O’nu gördüğümde ayaklarının dibine, ölü gibi düştüm. O sağ elini üzerime koydu ve bana dedi ki: korkma; Ben İlk ve Son’um.

(2) Vahiy 2:5 Öyleyse hatırla, nereden düştüğünü, tövbe et ve ilk işlerini yap; yoksa sana tez geleceğim ve tövbe etmezsen kandilliğini yerinden kaldıracağım.

(3) Vahiy 2:10 Korkma yakında çekeceklerin karşısında. İşte İblis, denensinler diye bazılarınızı zindana atacak ve on gün sıkıntınız olacak. Sadık ol ölüme dek, ve sana yaşam tacını vereceğim.

(4) Vahiy 2:15-16 Aynı şekilde sende de, Benim nefret ettiğim Nikolaycılara ait öğretiyi tutanlar var. Tövbe et; yoksa sana tez geleceğim ve ağzımdaki kılıçla onlarla savaşacağım.

(5) Vahiy 2:24-25 Size, Tiyatira’da bulunan ve bu öğretiyi tutmayan, sözde Şeytan’ın derinliklerini bilmeyen ötekilere diyorum: üzerinize başka bir yük koymayacağım; yalnız elinizde olanı sıkı tutun, gelinceye dek.

(6) Vahiy 3:2-3 Uyanık ol ve ölmek üzere olanı pekiştir; çünkü Tanrım’ın önünde işlerinin tamamlanmış olduğunu bulmadım. Aldığını ve işittiğini hatırla, onu koru ve tövbe et. Eğer uyanık olmazsan, hırsız gibi geleceğim ve hangi saatte geleceğimi bilemeyeceksin.

(7) Vahiy 3:11 İşte, tez geliyorum; sahip olduğun şeyi tut ki hiç kimse tacını almasın.

(8) Vahiy 3:18-19 Sana öğüt veriyorum: Benden satın al ateşte arıtılmış altın ki zengin olasın; beyaz giysi ki giyinesin ve çıplaklığının ayıbı görünmesin; ve gözlerini görmek için göz merhemiyle mesh et. Ben sevdiklerimi azarlayıp terbiye ederim. Öyleyse gayretli ol ve tövbe et.

(9) Vahiy 3:22 Kulağı olan, Ruh’un kiliselere ne dediğini işitsin.

(10) Vahiy 10:9 Ben de Melek’e gidip ona kitabı vermesini söyledim. Bana dedi: Al ve onu ye; mideni acıtacak, ama ağzında bal gibi tatlı olacak.

(11) Vahiy 11:1-2

Bana değnek gibi bir kamış verildi ve şöyle dendi: kalk ve Tanrı’nın tapınağını, sunağını ve orada tapınanları ölç; fakat dış avluyu bırak ve ölçme; çünkü o uluslara verilmiştir; ve kutsal kenti kırk iki ay çiğneyecekler.

(12) Vahiy 12:12 Öyleyse, sevinin, ey gökler ve onlarda yaşayanlar! Vay yer ve deniz üzerinde yaşayanların hâline! Çünkü İblis, az bir zamanı kaldığını bilerek büyük öfkeyle üzerinize indi.

(13) Vahiy 13:9 Kulağı olan işitsin.

(14) Vahiy 13:18 Burada bilgelik vardır. Anlayışı olan, canavarın sayısını hesaplasın; çünkü bu bir insan sayısıdır; sayısı altı yüz altmış altıdır.

(15) Vahiy 14:7 Yüksek sesle şöyle diyordu: Tanrı’dan korkun ve O’na yücelik verin; çünkü O’nun yargı saati geldi; göğü, yeri, denizi ve suların pınarlarını Yaratan’a tapının.

(16) Vahiy 17:1

Yedi kâseyi taşıyan meleklerden biri geldi ve benimle konuşarak dedi: gel, sana çok sular üzerinde oturan büyük fahişenin yargısını göstereyim;

(17) Vahiy 18:4-7 Gökten başka bir ses işittim: Onun günahlarına ortak olmamanız ve belalarından pay almamanız için ondan çıkın, ey halkım; çünkü günahları göğe kadar yükseldi ve Tanrı haksızlıklarını hatırladı. Karşılığını verin ona, sizin yaptığı gibi; ve iki kat karşılığını verin işlerine göre; size hazırladığı kâsede ona iki kat hazırlayın. Ne kadar kendini yüceltti ve şatafat sürdüyse, o kadar azap ve keder verin. Çünkü yüreğinde, “Kraliçe gibi oturuyorum, dul değilim, keder görmeyeceğim” diyor.

(18) Vahiy 18:20 Bunun için sevin, ey gök, kutsal elçiler ve peygamberler; çünkü Tanrı sizin için ona yargınızı verdi.

(19) Vahiy 19:5 Tahttan bir ses çıktı: Tanrımızı övün, ey bütün kulları ve O’ndan korkanlar, küçük-büyük.

(20) Vahiy 19:10 Onun ayaklarına kapanıp tapınmak istedim; ama bana dedi: sakın bunu yapma; ben senin ve İsa’nın tanıklığına sahip kardeşlerinin birlikte hizmetkârıyım; Tanrı’ya tapın; çünkü İsa’nın tanıklığı peygamberlik ruhudur.

(21) Vahiy 21:5 Tahtta oturan dedi: İşte, her şeyi yeni kılıyorum. Sonra bana dedi: yaz; çünkü bu sözler güvenilir ve gerçektir.

(22) Vahiy 22:8-10 Ben, Yuhanna, bunları işittim ve gördüm. İşitip gördüğümde bana bunları gösteren meleğin ayaklarına kapanıp tapınmak istedim; fakat bana dedi: sakın bunu yapma; çünkü ben senin, peygamber kardeşlerinin ve bu kitabın sözlerine uyanların birlikte hizmetkârıyım; Tanrı’ya tapın. Sonra bana dedi: bu kitabın peygamberliğinin sözlerini mühürleme; çünkü zaman yakındır.

(23) Vahiy 22:14 Ne mutlu buyrukları yerine getirenlere O’nun, böylece yaşam ağacına hak kazansınlar ve kapılardan kente girsinler.

(24) Vahiy 22:17 Ruh ve Gelin: Gel, derler. İşiten de: Gel, desin. Susayan gelsin; dileyen yaşam suyunu karşılıksız alsın.