Yakup'un Mektubu

(1) Yakup 1:5 Sizden birinde bilgelik eksikse, Tanrı’dan istesin; herkese cömertçe ve azarlamadan veren Tanrı verir — ve ona verilecektir.

(2) Yakup 1:13-14 Ayartıldığında kimse “Tanrı beni ayartıyor” demesin; çünkü Tanrı kötülükle ayartılamaz ve kendisi kimseyi ayartmaz; ama herkes kendi tutkusu tarafından sürüklenip aldanarak ayartılır.

(3) Yakup 1:16-17 Aldanmayın, sevgili kardeşlerim: her iyi bağış ve her yetkin armağan yukarıdan, Işıkların Babası’ndan iner; O’nda değişme de yoktur, dönüp duran gölgenin izi de.

(4) Yakup 1:19-20 Öyleyse, sevgili kardeşlerim, herkes dinlemekte tez, konuşmakta ağır, öfkelenmekte yavaş olsun; çünkü insanın öfkesi Tanrı’nın doğruluğunu gerçekleştirmez.

(5) Yakup 1:22 Sözün uygulayıcıları olun, yalnız işitenler değil; kendinizi aldatmış olursunuz.

(6) Yakup 2:1 Kardeşlerim! Şanlı Rabbimiz İsa Mesih’e imanınızı yüz kayırmadan taşıyın.

(7) Yakup 3:1 Kardeşlerim! Birçoğunuz öğretmen olmayın; çünkü daha ağır yargıya uğrayacağımızı biliyorsunuz.

(8) Yakup 3:9-10 Dille Tanrı’yı ve Babayı yüceltiriz; yine onunla Tanrı’nın benzerliğinde yaratılmış insanları lanetleriz; aynı ağızdan hem kutsama hem lanet çıkar. Böyle olmamalı, kardeşlerim.

(9) Yakup 3:13 Aranızda kim bilge ve anlayışlıdır? bunu gösterin gerçek yaşamda, iyi davranışla ve alçakgönüllü bilgelikle.

(10) Yakup 4:7-11 Bu yüzden Tanrı’ya boyun eğin; İblis’e karşı durun, sizden kaçacaktır. Tanrı’ya yaklaşın, O da size yaklaşacaktır; ellerinizi temizleyin, ey günahkârlar; yüreklerinizi arıtın, ey ikiyürekli olanlar. Kederlenin, ağlayın ve yas tutun; gülüşünüz yasa, sevinciniz kedere dönsün. Rab’bin önünde alçalın, O sizi yüceltecektir. Birbirinizi kötülemeyin, kardeşlerim; kardeşini kötüleyen ya da kardeşini yargılayan, yasayı kötüler ve yasayı yargılar; ama yasa’yı yargılarsan, yasa’nın uygulayıcısı değil, yargıcı olursun.

(11) Yakup 4:15-17 Bunun yerine şöyle demelisiniz:«Rab dilerse ve yaşarsak, şunu ya da bunu yapacağız»; oysa siz kibirle övünüyorsunuz — böyle her tür övünç kötüdür. Öyleyse, iyi olanı yapmayı bilen ve yapmayan için günah vardır.

(12) Yakup 5:7-9 Bu nedenle, kardeşler, sabırlı olun Rab’bin gelişine dek. İşte, çiftçi yeryüzünün değerli ürününü bekler ve erken ve geç yağmuru alana dek sabırla dayanır. Sabrédin siz de, yüreklerinizi güçlendirin; çünkü Rab’bin gelişi yaklaştı. Birbirinize yakınmayın, kardeşler, yargılanmayasınız; işte, Yargıç kapının eşiğindedir.

(13) Yakup 5:12-14 Her şeyden önce, kardeşlerim, yemin etmeyin ne gök üzerine, ne yer üzerine, ne de başka bir yeminle; ama sözünüz “evet, evet” ve “hayır, hayır” olsun ki yargı altına düşmeyesiniz. İçinizden biri sıkıntı çekiyorsa, dua etsin. Neşeli olan varsa, ilahiler söylesin. Aranızda hasta olan biri varsa, Kilise’nin ihtiyarlarını çağırsın; onlar da Rab’bin adıyla onu yağla mesh ederek onun için dua etsinler.

(14) Yakup 5:16 Suçlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin ki şifa bulasınız; doğru kişinin etkin duası çok şey başarır.