1-Krallar, bölüm 1
Sonraki bölüm >> | 1-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Krallık çağını doldurup yaşlılığın ileri dönemine giren Kral Davut’u giysilerle örtüyorlardı, ama ısınamıyordu.
2 Hizmetkârları ona dediler: efendimiz kral için genç bir kız aransın ki kralın önünde dursun, ona baksın ve onunla yatıp kalsın da efendimiz, kral, ısınsın.
3 İsrail’in bütün sınırlarında güzel bir genç kız aradılar; Şunemli Avışag’ı buldular ve onu krala getirdiler.
4 Genç kız çok güzeldi; kralın hizmetini görüyordu ve ona bakıyordu; ama kral onu tanımadı.
5 Agit’in oğlu Adoniya kendini yüceltip, “Ben kral olacağım,” diyordu; kendine savaş arabaları, atlılar ve elli koşucu edindi.
6 Babası onu hiçbir zaman, “Bunu niçin yapıyorsun?” diye sıkıştırmamıştı; o ayrıca çok yakışıklıydı ve Avşalom’dan sonra doğmuştu.
7 O, Seruya oğlu Yoav ve kâhin Avyatar ile görüşüp danıştı; onlar da Adoniya’ya yardım ediyorlardı.
8 Ama kâhin Sadok, Yehoyada oğlu Benaya, peygamber Natan, Şimei, Risi ve Davut’un yiğitleri Adoniya’nın yanında değillerdi.
9 Adoniya, Rogel Pınarı yakınındaki Zohalet taşının yanında koyunlar, sığırlar ve danalar kurban kesti; kralın bütün kardeşlerini, kralın oğullarını ve kralın yanındaki Yahudalı bütün görevlileri çağırdı.
10 Ama peygamber Natan’ı, Benaya’yı, o yiğitleri ve kardeşi Süleyman’ı çağırmadı.
11 Bunun üzerine Natan, Süleyman’ın annesi Bat-Şeva’ya dedi: Agit’in oğlu Adoniya’nın kral olduğunu, efendimiz Davut’un ise bundan haberi olmadığını duydun mu?
12 Şimdi, işte, sana öğüt vereyim: kendi canını ve oğlun Süleyman’ın canını kurtar.
13 Git, Kral Davut’un yanına gir ve ona de ki: “Efendim kral! ‘Oğlun Süleyman benden sonra kral olacak ve tahtıma o oturacak’ diye cariyene Rab’bin adıyla yemin etmedin mi? Öyleyse Adoniya neden kral oldu?”
14 İşte, sen kral ile konuşur konuşmaz, ben de ardından içeri girip sözlerini tamamlayacağım.
15 Bat-Şeva kralın yatak odasına girdi; kral pek yaşlıydı ve Şunemli Avışag krala hizmet ediyordu.
16 Bat-Şeva eğilip krala secde etti. Kral, “Ne istiyorsun?” dedi.
17 O dedi: “Efendim kralım! Sen cariyene, ‘Oğlun Süleyman benden sonra kral olacak ve tahtıma o oturacak’ diye Rab Tanrın üzerine yemin etmiştin.
18 Şimdi ise, bak, Adoniya tahta geçti; ama efendim kral, sen bundan habersizsin.
19 O birçok sığır, dana ve koyun kesti; kralın bütün oğullarını, kâhin Avyatar’ı ve ordu komutanı Yoav’ı çağırdı; ama kulun Süleyman’ı çağırmadı.
20 Ve şimdi, efendim, kral—bütün İsrail’in gözleri senin üzerindedir—onlara senden sonra kim tahtına oturacak onu bildir.
21 Yoksa efendim kral atalarıyla yatınca, ben ve oğlum Süleyman suçlu sayılacağız.”
22 O hâlâ kral ile konuşurken, peygamber Natan geldi.
23 Krala, “İşte peygamber Natan,” dediler. O da kralın huzuruna girdi ve yüzüstü yere kapanarak krala secde etti.
24 Ve Natan dedi: “Efendim kral! ‘Adoniya benden sonra kral olacak ve tahtıma o oturacak’ diye sen mi söyledin?
25 Çünkü bugün o inip çok sayıda sığır, dana ve koyun kesti; bütün kral oğullarını, ordu komutanlarını ve kâhin Avyatar’ı çağırdı; işte, onlar onunla yiyip içiyor ve ‘Kral Adoniya sağ olsun!’ diyorlar.
26 Ama beni, kulunu, kâhin Sadok’u, Yehoyada oğlu Benaya’yı ve kulun Süleyman’ı çağırmadı.
27 Bu şey efendimiz kralın iradesiyle mi oldu? Neden, efendim kral, senden sonra kim tahtına oturacak bunu kullarına bildirmedin?”
28 Kral Davut cevap verip dedi: “Bat-Şeva’yı bana çağırın.” O da içeri girdi ve kralın önünde durdu.
29 Kral ant içip dedi: “Canımı her sıkıntıdan kurtaran Rab yaşamaktadır ki,
30 İsrail’in Tanrısı Rab’bin adıyla sana ant içtiğim gibi—‘Oğlun Süleyman benden sonra kral olacak ve yerime tahtıma o oturacak’—bugün bunu aynen yapacağım.”
31 Bat-Şeva yüzüstü yere kapanıp krala secde etti ve dedi: “Efendim Kral Davut sonsuza dek yaşasın!”
32 Sonra Kral Davut dedi: “Kâhin Sadok’u, peygamber Natan’ı ve Yehoyada oğlu Benaya’yı çağırın.” Onlar da kralın huzuruna geldiler.
33 Kral onlara dedi: “Efendinizin kullarını yanınıza alın; oğlum Süleyman’ı benim katırıma bindirin ve onu Gihon’a indirin.
34 Orada kâhin Sadok ve peygamber Natan onu İsrail üzerine kral olarak mesh etsin; boru çalın ve ‘Kral Süleyman sağ olsun!’ diye bağırın.
35 Sonra onu geri getirip tahtıma oturtacaksınız; yerime o kral olacak; onu İsrail ve Yahuda üzerine önder olarak ben belirledim.”
36 Yehoyada oğlu Benaya krala cevap verip dedi: “Âmin! Efendim kralın Tanrısı Rab da böyle desin!
37 Efendimiz Kral Davut ile nasıl Rab olmuş idiyse, Süleyman ile de olsun; ve onun tahtını efendimiz Kral Davut’un tahtından daha çok yüceltsin.”
38 Böylece kâhin Sadok, peygamber Natan, Yehoyada oğlu Benaya, Keretler ve Peletler gittiler; Süleyman’ı Kral Davut’un katırına bindirip Gihon’a götürdüler.
39 Kâhin Sadok konuttan yağ boynuzunu aldı ve Süleyman’ı meshetti; boru çalındı ve bütün halk, “Kral Süleyman sağ olsun!” diye bağırdı.
40 Bütün halk Süleyman’ın ardınca çıktı; halk kavallar çalıyor ve büyük sevinçle seviniyordu; öyle ki yer onların sesinden yarılıyor gibiydi.
41 Adoniya ve davetlileri yemeyi bırakır bırakmaz, bunu işitti; Yoav boru sesini duyunca, “Şehrin bu gürültüsü de ne?” dedi.
42 O daha konuşurken, kâhin Avyatar’ın oğlu Yonatan geldi. Adoniya dedi: “Gel, sen dürüst bir adamsın; iyi haber getiriyorsun.”
43 Yonatan Adoniya’ya cevap verdi: “Evet; efendimiz Kral Davut Süleyman’ı kral yaptı.
44 Kral, kâhin Sadok’u, peygamber Natan’ı, Yehoyada oğlu Benaya’yı, Keretleri ve Peletleri onunla gönderdi; onu kralın katırına bindirdiler.
45 Kâhin Sadok ile peygamber Natan onu Gihon’da kral olarak meshettiler; oradan büyük sevinçle çıktılar; işte, duyduğunuz gürültü bu.
46 Süleyman da kralın tahtına oturdu.
47 Kralın kulları gelip efendimiz Kral Davut’u kutladılar ve dediler: ‘Tanrın, Süleyman’ın adını senin adından daha çok yüceltsin ve onun tahtını senin tahtından daha çok büyütsün.’ Kral da yatakta eğilerek secde etti.
48 Ve kral şöyle dedi: “Soyumdan olan birini bugün tahtımda oturtan ve gözlerimin bunu görmesini sağlayan İsrail’in Tanrısı Rab mübarek olsun!”
49 O zaman Adoniya’nın yanındaki bütün davetliler korkup ayağa kalktılar ve herkes kendi yoluna gitti.
50 Adoniya Süleyman’dan korktu; kalkıp giderek sunağın boynuzlarına sarıldı.
51 Süleyman’a, “Adoniya Kral Süleyman’dan korkuyor; ‘Kral Süleyman bugün bana, kulunu kılıçla öldürmeyeceğine yemin etsin’ diyerek sunağın boynuzlarına sarılmıştır,” diye haber verdiler.
52 Süleyman dedi: “Eğer o dürüst bir adam olursa, saçının tek teli yere düşmeyecek; ama kötülük bulunursa, ölecektir.”
53 Böylece Kral Süleyman adam gönderdi; onu sunaktan aşağı indirdiler. O gelip Kral Süleyman’a secde etti; Süleyman ona, “Evine git,” dedi.
Sonraki bölüm >> | 1-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği