Yakup, bölüm 2
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yakup kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Kardeşlerim! Yüceliğin Rabbimiz İsa Mesih’e olan imanınızda ayrımcılık yapmayın.
2 Çünkü toplanmanıza altın yüzüklü, gösterişli giysili bir adam girer de, yine yoksul ve kötü giysili bir adam da girerse,
3 siz gösterişli giyinene, ‘Sen buraya, iyi yere buyur’ der, yoksula ise, ‘Sen orada ayakta dur’ ya da ‘Burada, ayağımın dibinde otur’ derseniz,
4 kendi içinizde ayrım yapıp kötü düşünceli yargıçlar olmuyor musunuz?
5 Sevgili kardeşlerim, dinleyin: Tanrı, dünyaca yoksul olanları iman bakımından zengin ve Kendini sevenlere vaat ettiği Krallığın mirasçıları olmak üzere seçmedi mi?
6 Ama siz yoksulu hor gördünüz. Zenginler size baskı yapanlar ve sizi mahkemelere sürükleyenler değil mi?
7 Üzerinize çağrılan o iyi adı kötüleyenler onlar değil mi?
8 Eğer Yazı’ya göre, ‘Komşunu kendin gibi sev’ diyen krallık yasasını yerine getiriyorsanız, iyi ediyorsunuz.
9 Ama ayrımcılık yapıyorsanız, günah işliyorsunuz ve yasa tarafından suçlu bulunuyorsunuz.
10 Çünkü bütün yasayı tutup da bir tek noktada tökezleyen kimse, hepsinde suçlu olur.
11 Zira ‘Zina etmeyeceksin’ diyen de ‘Öldürmeyeceksin’ demiştir; eğer zina etmez de öldürürsen, yine de yasanın suçlususun.
12 Özgürlük yasasına göre yargılanacak kişiler olarak böyle konuşun ve böyle davranın.
13 Çünkü merhamet göstermeyene yargı merhametsizdir; merhamet yargı üzerinde üstün gelir.
14 Ne işe yarar, kardeşlerim, bir kimse imanı olduğunu söyleyip de işleri yoksa? Böyle bir iman onu kurtarabilir mi?
15 Eğer bir kardeş çıplak ve günlük yiyecekten yoksunsa,
16 sizden biri ona, ‘Esenlikle gidin, ısının ve doyunun’ der de bedenin gereksindiğini vermezse, ne yararı olur?
17 Aynı şekilde, iman da eğer işleri yoksa, kendi başına ölüdür.
18 Ama biri, ‘Senin imanın var, benimse işlerim var’ der; sen bana işlerin olmadan imanını göster, ben de sana işlerimle imanımı göstereyim.
19 Tanrı’nın bir olduğuna inanıyorsun—iyi ediyorsun; cinler de inanır ve titrer.
20 Ama şunu bilmek ister misin, akılsız insan: işsiz iman ölüdür.
21 Atamız İbrahim, oğlu İshak’ı sunak üzerine koyduğunda işlerle aklanmadı mı?
22 Görüyorsun, onun imanı işleriyle birlikte etkin oldu ve işler sayesinde iman olgunlaştı.
23 Ve Yazıdaki söz yerine geldi: ‘İbrahim Tanrı’ya iman etti ve bu ona doğruluk sayıldı’; ve ‘Tanrı’nın dostu’ diye adlandırıldı.
24 Görüyorsunuz, insan yalnız imanla değil, işlerle aklanır.
25 Aynı şekilde fahişe Rahav da casusları kabul edip onları başka yoldan gönderdiğinde işlerle aklanmadı mı?
26 Nasıl ki ruhsuz beden ölü ise, işsiz iman da ölüdür.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yakup kitabı | Kutsal Kitap içeriği