Vahiy, bölüm 19
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bundan sonra gökte büyük bir kalabalığın gür sesini işittim: “Haleluya! Kurtuluş, yücelik ve kudret Tanrımızındır,”
2 “çünkü O’nun hükümleri gerçektir ve adildir; büyük fahişeyi—fuhuşuyla yeryüzünü yozlaştıranı—yargıladı ve kullarının kanının öcünü onun elinden aldı.”
3 Ve yine dediler: “Haleluya!” Onun dumanı sonsuzlara dek yükseliyor.
4 Yirmi dört ihtiyar ile dört canlı varlık yüzüstü düşerek taht üzerinde oturana tapındılar ve dediler: “Âmin, Haleluya!”
5 Ve tahttan bir ses çıktı: “Tanrımızı övün, ey O’nun kulları, O’ndan korkanların hepsi—küçük-büyük!”
6 Ve büyük bir kalabalığın sesi gibi, birçok suların uğultusu ve güçlü gökgürlemesi gibi bir ses işittim: “Haleluya! Çünkü Rab Tanrımız, Her Şeye Gücü Yeten, egemenlik sürüyor.”
7 “Sevinelim ve coşalım ve O’na yücelik verelim; çünkü Kuzu’nun düğünü geldi ve eşi kendini hazırladı.”
8 “Ve ona, temiz ve parlak ince keten giyinmesi verildi”—ince keten, kutsalların doğru işleridir.
9 Ve bana dedi: “Yaz: Kuzu’nun düğün şölenine çağrılmış olanlara ne mutlu.” Yine dedi: “Bunlar Tanrı’nın gerçek sözleridir.”
10 Bunun üzerine ayaklarının dibine düşüp ona tapınmak istedim; fakat bana dedi: “Sakın! Ben de senin ve İsa’nın tanıklığını taşıyan kardeşlerinle birlikte bir yurttaş-kulum; Tanrı’ya tapın. Çünkü İsa’nın tanıklığı peygamberliğin ruhudur.”
11 Sonra göğün açıldığını gördüm; işte beyaz bir at; üzerinde oturanın adı Sadık ve Gerçektir—adaletle yargılar ve savaşır.
12 Gözleri ateş alevi gibi, başında çok taç vardı; üzerine yazılmış, kendisinden başkasının bilmediği bir ad taşıyordu.
13 Kanla ıslanmış bir kaftana bürünmüştü; adı “Tanrı’nın Sözü” diye çağrılır.
14 Gökteki ordular, beyaz ve temiz ince ketene bürünmüş olarak beyaz atlar üzerinde O’nu izliyordu.
15 Ağzından ulusları vuracak keskin bir kılıç çıkıyor; onları demir değnekle güdecek; ve Her Şeye Gücü Yeten Tanrı’nın kızgın öfkesinin şarap presini kendisi çiğner.
16 Ve kaftasının ve uyluğunun üzerinde yazılı bir ad var: KRALLARIN KRALI VE RABLARIN RABBİ.
17 Sonra güneşin içinde duran bir melek gördüm; göğün ortasında uçan bütün kuşlara yüksek sesle şöyle bağırıyordu: “Tanrı’nın büyük şölenine gelin, toplanın,”
18 “kralların etlerini, komutanların etlerini, güçlülerin etlerini, atların ve üzerlerinde oturanların etlerini ve tüm insanların—özgürlerin ve kölelerin, küçüklerin ve büyüklerin—etlerini yemek için.”
19 Ve canavarı ve yeryüzünün krallarını ve ordularını, atta oturanla ve O’nun ordusuyla savaşmak üzere toplanmış gördüm.
20 Canavar yakalandı ve onun önünde belirtiler yapan, canavarın işaretini alanları ve suretine tapınanları saptırmış olan sahte peygamber de onunla birlikte; ikisi de canlı canlı kükürtle yanan ateş gölüne atıldı.
21 Geride kalanlar, atta oturanın ağzından çıkan kılıçla öldürüldü; ve bütün kuşlar onların etleriyle doydu.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği