Vahiy, bölüm 18
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bundan sonra gökten inen başka bir melek gördüm; büyük yetkiye sahipti ve yeryüzü onun görkemiyle aydınlandı.
2 Güçlü bir sesle haykırdı: “Yıkıldı, yıkıldı o büyük Babil! Cinlerin konutu, her murdar ruhun barınağı ve her murdar ve iğrenç kuşun barınağı oldu.”
3 Çünkü bütün uluslar onun fuhuşunun öfke şarabından içtiler; yeryüzünün kralları onunla zina ettiler ve yeryüzünün tüccarları onun aşırı lüksünün kudretiyle zenginleştiler.
4 Ve gökten başka bir ses işittim: “Ey halkım, ondan çıkın—günahlarına ortak olmayasınız ve onun belalarından pay almayasınız.”
5 “Çünkü onun günahları göğe kadar yığıldı ve Tanrı onun haksızlıklarını hatırladı.”
6 “Onun yaptığını ona yapın—iki katını ödeyin; kâsesine kattığına karşılık ona iki kat katın.”
7 “Kendini ne kadar yücelttiyse ve lüks içinde yaşadıysa, o kadar işkence ve keder verin; çünkü yüreğinde, ‘Kraliçe gibi oturuyorum, dul değilim, keder görmeyeceğim’ diyor.”
8 “Bu yüzden belaları bir gün içinde gelecek—ölüm, yas ve kıtlık; ve ateşle yakılacak; çünkü onu yargılayan Rab Tanrı güçlüdür.”
9 Onunla zina eden ve lüks yaşayan yeryüzünün kralları, onun yanışının dumanını gördüklerinde, çektirdiği işkenceden korkarak uzak duracak ve onun için ağlayıp yas tutacaklar,
10 ve diyecekler: “Vay, vay, o büyük kent, o güçlü Babil! Çünkü bir saat içinde yargın geldi.”
11 Yeryüzünün tüccarları onun için ağlayıp yas tutacaklar—çünkü artık mallarını kimse satın almıyor:
12 altın, gümüş, değerli taşlar ve inciler; ince keten, mor, ipek ve kızıl; her tür tütsülenmiş ağaç; fildişinden yapılmış eşya; en değerli ağaçtan, tunçtan, demirden ve mermerden yapılmış her türlü kap;
13 tarçın, tütsü, ıtır ve günlük; şarap, zeytinyağı, ince un ve buğday; sığırlar ve koyunlar; atlar ve arabalar; ve köleler—yani insan canları.
14 Ve canının arzuladığı meyveler senden uzaklaştı; şık ve parlak şeylerin hepsi yok oldu—artık asla bulunmayacaklar.
15 Bu şeylerle zengin olan tüccarlar onun çektirdiği işkenceden korkarak uzakta duracak, ağlayıp yas tutacaklar,
16 ve diyecekler: “Vay, vay, o büyük kent—ince keten, mor ve kızıl giyinmiş, altın, değerli taşlar ve incilerle süslenmiş olan—
17 çünkü bir saat içinde bu kadar büyük zenginlik yok oldu!” Her gemi kaptanı, gemilerde yol alan herkes, denizciler ve deniz ticareti yapanların hepsi uzakta durdular,
18 ve onun yanışının dumanını gördüklerinde bağırdılar: “Bu büyük kent gibisi hangi kent var?”
19 Başlarına toz serperek ağladılar ve feryat ettiler: “Vay, vay, o büyük kent! Çünkü denizde gemisi olanların hepsi onun pahalı mallarıyla zenginleşmişti—ama bir saat içinde viran oldu!”
20 “Ey gök, kutsallar, elçiler ve peygamberler, onun üzerine sevinin—çünkü Tanrı sizin için ondan öc aldı.”
21 Sonra güçlü bir melek değirmentaşına benzer büyük bir taş kaldırıp denize fırlattı ve dedi: “Büyük Babil kenti böyle bir hızla aşağıya atılacak ve artık hiç bulunmayacak.”
22 “Ve arpçılar, müzisyenler, neyzenler ve borazan çalanların sesi artık sende işitilmeyecek; hiçbir zanaatkâr—herhangi bir zanaattan—artık sende bulunmayacak; değirmen taşının sesi artık sende işitilmeyecek;
23 lambanın ışığı artık sende parlamayacak; damat ve gelinin sesi artık sende işitilmeyecek; çünkü tüccarların yeryüzünün büyükleri idi ve bütün uluslar senin büyücülüğünle saptırıldı.”
24 “Ve onda peygamberlerin ve kutsalların kanı ve yeryüzünde boğazlananların hepsinin kanı bulundu.”
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği