Luka, bölüm 8
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Luka kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bundan sonra İsa, kent kent, köy köy dolaşıp Tanrı’nın Krallığı’nın Müjdesini bildiriyor ve duyuruyordu; On iki de O’nunlaydı,
2 ve kötü ruhlardan ve hastalıklardan kurtulmuş bazı kadınlar da: yedi cin çıkmış olan Mecdelli Meryem,
3 Hirodes’in kahyası Kuza’nın karısı Yohana ve Susanna ve daha birçokları; kendi imkânlarıyla onlara hizmet ediyorlardı.
4 Büyük bir kalabalık toplanıp her kentten O’na gelenler olduğunda, bir benzetme söyledi:
5 Tohum eken çıktı tohum ekmeye; ekerken bazı tohumlar yol kenarına düştü ve ayaklar altında çiğnendi ve gökteki kuşlar onları yedi.
6 Başka bazıları kayalıklı yere düştü ve filizlenince nem olmayışından kurudu.
7 Başka bazıları dikenler arasına düştü ve dikenler birlikte büyüyerek onları boğdu.
8 Başka bazıları iyi toprağa düştü ve büyüyerek yüz kat ürün verdi. Bunları söylerken yüksek sesle dedi: işitenin kulakları işitsin.
9 Öğrencileri bu benzetmenin ne anlama geldiğini sordular.
10 O dedi: Tanrı’nın Krallığı’nın sırlarını bilmek size verilmiştir, ama ötekilere benzetmelerle, öyle ki görüp görmesinler, duyup anlamasınlar.
11 Benzetme şöyledir: tohum Tanrı’nın sözüdür.
12 Yol kenarında olanlar, sözü işitirler ama sonra İblis gelir ve yüreklerinden sözü alır, böylece iman eder gibi olup kurtulmasınlar.
13 Kayalıklı yerde olanlar, sözü işittiklerinde sevinçle kabul ederler; ama kökleri yoktur, bir süreliğine iman ederler ve deneme zamanında geri dönerler.
14 Dikenlerin arasına düşenler, işitenlerdir; fakat yaşamın kaygıları, zenginlik ve zevkler arasında yol alırken boğulurlar ve olgunluğa ulaşmazlar.
15 İyi topraktakiler ise, sözü iyi ve güzel bir yürekle işitip tutarlar ve sabırla ürün verirler.
16 Hiç kimse kandil yakıp kapla örtmez veya yatağın altına koymaz; onu bir kandillik üzerine koyar ki içeri giren görebilsin.
17 Çünkü gizli olan hiçbir şey yoktur ki ortaya çıkmasın, saklı olan yoktur ki bilinmesin ve açıkça görünmesin.
18 O hâlde nasıl işittiğinize dikkat edin; çünkü kimde varsa ona daha verilecek, kimin yoksa, sahip olduğunu sandığı bile ondan alınacak.
19 O sırada Annesi ve Kardeşleri O’na geldiler; kalabalık yüzünden O’na yaklaşamadılar.
20 Bazıları O’na haber verdi: Annen ve kardeşlerin dışarıda, Seni görmek istiyorlar.
21 O cevap vererek onlara dedi: Annem ve kardeşlerim, Tanrı’nın sözünü işiten ve yapanlardır.
22 Bir gün öğrencileriyle birlikte tekneye bindi ve onlara dedi: gölün karşı kıyısına geçelim. Yola çıktılar.
23 Yol alırlarken İsa uykuya daldı. Gölün üzerinde bir fırtına koptu; tekne su almaya başladı ve tehlikedeydiler.
24 Yaklaşıp O’nu uyandırdılar: Efendimiz, Efendimiz, batıyoruz. O kalktı, rüzgârı ve dalgaların kabarmasını azarladı; onlar da durdu ve sükûnet oldu.
25 Onlara dedi: imanınız nerede? onlar ise korkup şaşkına döndüler ve birbirlerine dediler: bu kim ki rüzgâr ve suya bile buyuruyor, onlar da itaat ediyor.
26 Gerasa’lıların ülkesine, gölün öte yakasına vardılar.
27 İsa karaya çıkar çıkmaz, kentten bir adam O’na rastladı; bu adamın içinde cinler vardı ve uzun zamandır elbise giymiyor ve evde değil mezarlıklarda kalıyordu.
28 İsa’yı görünce bağırdı, O’nun önünde yere kapandı ve yüksek sesle dedi: Ey İsa, Yüceler Yücesi’nin Oğlu, Benimle ne işin var? Sana yalvarırım, Bana işkence etme.
29 Çünkü İsa, kirli ruha adamdan çıkmasını emretmişti; çünkü birçok kereler onu yakalamıştı ve zincirlerle ve bukağılarla bağlanıp gözetim altında tutulmuş ama bağlarını koparmış ve cin tarafından ıssız yerlere sürüklenmişti.
30 İsa ona sordu: adın nedir? O dedi: Lejyon; çünkü birçoğumuz içeri girmişiz.
31 Cinler, uçsuz bucaksız derinliğe gitmelerine buyurmaması için O’na yalvarıyorlardı.
32 Orada dağda büyük bir domuz sürüsü otluyordu; cinler domuzlara girmelerine izin vermesi için yalvardılar ve izin verdi.
33 Cinler adamdan çıkıp domuzlara girdiler; sürü uçurumdan göle doğru hızla atıldı ve boğuldu.
34 Sürüyü güdenler olanları görünce kaçtılar ve kente ve köylere haber verdiler.
35 İnsanlar olanları görmeye geldiler; İsa’nın yanına vardıklarında, cinlerden kurtulmuş adamı giyinmiş ve sağduyulu olarak İsa’nın ayaklarında oturur buldular ve korktular.
36 Bu olayı görenler onlara, cinliden kurtulanın nasıl kurtulduğunu anlattılar.
37 Gerasa çevresinin bütün halkı İsa’dan ayrılmasını rica etti; çünkü büyük bir korku içindeydiler. O da tekneye binip geri döndü.
38 Cinlerden kurtulmuş olan adam O’nunla gitmek için yalvardı; fakat İsa onu göndererek dedi:
39 Evine dön ve Tanrı’nın sana yaptıklarını anlat. O da gidip İsa’nın Kendisine yaptıklarını bütün kentte ilan etti.
40 İsa geri döndüğünde kalabalık O’nu hoşnutlukla karşıladı; çünkü hepsi O’nu bekliyordu.
41 Ve işte, Yair adında bir adam geldi; o bir havra önderiydi; İsa’nın ayaklarına kapandı ve evine gelmesini rica etti;
42 çünkü On iki yaşlarında olan tek kızı ölmek üzereydi. O giderken kalabalık O’nu sıkıştırıyordu.
43 On iki yıldır kanaması olan bir kadın vardı; bütün varlığını hekimlere harcamış, fakat hiçbirinden şifa bulamamıştı.
44 O, arkasından gelip O’nun giysisinin eteğine dokundu ve kanaması hemen durdu.
45 İsa dedi: Bana kim dokundu? Hepsi inkâr ederken, Petrus ve yanındakiler dediler: Efendimiz, kalabalık Sana üşüşüp sıkıştırıyor.
46 İsa dedi: Birisi Bana dokundu; çünkü üzerimden bir güç çıktığını hissettim.
47 Kadın, saklanamayacağını görünce titreyerek geldi, O’nun önünde yere kapandı ve bütün halkın önünde, kendisine neden dokunduğunu ve hemen nasıl iyileştiğini anlattı.
48 Ona dedi: kızım, imanının sayesinde şifa buldun; esenlikle git.
49 Daha O konuşurken, havra önderinin evinden biri geldi ve dedi: kızın öldü; Öğretmeni daha fazla zahmete sokma.
50 İsa bunu işitince ona cevap verdi: korkma; sadece iman et, o kurtulacak.
51 Evine geldiğinde, Petrus’u, Yuhanna’yı, Yakup’u ve kızın anne babasını yanına almanın dışında hiç kimsenin içeri girmesine izin vermedi.
52 Her biri ağlıyor ve onun için yas tutuyordu. O dedi: ağlamayın; o ölmedi, uyuyor.
53 Onlar da onun öldüğünü bildikleri için O’nu alaya aldılar.
54 İsa kızın elini tutup yüksek sesle dedi: kız, kalk.
55 Ruhu geri döndü ve hemen ayağa kalktı; hiddetle ona yemek verilmesini buyurdu.
56 Anne babası şaşkına döndü; oysa İsa onlara bu olanları kimseye anlatmamalarını buyurdu.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Luka kitabı | Kutsal Kitap içeriği