Yaratılış, bölüm 21
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 RAB, söylediği gibi Sara’ya lütfetti; vaat ettiği gibi RAB Sara için yaptı.
2 Sara hamile kaldı ve Tanrı’nın kendisine bildirdiği zamanda, İbrahim’in ihtiyarlığında ona bir oğul doğurdu.
3 İbrahim, Sara’nın kendisine doğurduğu oğluna İshak adını verdi.
4 İbrahim, oğlu İshak’ı sekizinci gün, Tanrı’nın kendisine buyurduğu gibi sünnet etti.
5 İshak doğduğunda İbrahim yüz yaşındaydı.
6 Sara dedi: “Tanrı bana bir gülüş verdi; kim duyarsa benimle gülecek.”
7 Yine dedi: “İbrahim’e, ‘Sara çocuk emzirecek’ diyen olur muydu? Oysa onun ihtiyarlığında ben bir oğul doğurdum.”
8 Çocuk büyüdü ve sütten kesildi; İshak oğlu sütten kesildiği gün İbrahim büyük bir şölen verdi.
9 Ama Sara, Mısırlı Agar’ın İbrahim’e doğurduğu oğlun oğlu İshak’la alay ettiğini gördü.
10 Ve İbrahim’e dedi: “Bu cariyeyi ve oğlunu kov; çünkü bu cariyenin oğlu, oğlum İshak’la birlikte mirasçı olmayacak.”
11 Bu söz, oğlu İsmail yüzünden İbrahim’in gözünde çok ağır geldi.
12 Ama Tanrı İbrahim’e dedi: “Çocuk ve cariyen yüzünden üzülme; Sara’nın sana söylediği her şeyde onun sözünü dinle, çünkü senin soyun İshak’ta adlandırılacaktır.
13 Ama cariyenin oğlundan da bir büyük ulus çıkaracağım, çünkü o da senin soyundur.”
14 İbrahim sabah erkenden kalktı; ekmek ve bir su tulumu alıp Agar’ın omzuna koydu; çocuğu da verip onu gönderdi. Agar gidip Beer-Şeva Çölü’nde yolunu şaşırdı.
15 Tulumdaki su tükenince, çocuğu bir çalının altına bıraktı,
16 sonra bir yay atımı kadar uzağa gidip oturdu; çünkü, “Çocuğun ölümünü görmek istemem,” dedi. Orada karşısına oturdu, sesini yükseltip ağladı.
17 Tanrı çocuğun sesini işitti; Tanrı’nın meleği gökten Agar’a seslenip dedi: “Sana ne oldu, Agar? Korkma; Tanrı, bulunduğu yerden çocuğun sesini işitti.
18 Kalk, çocuğu kaldır ve elinden tut; çünkü ondan büyük bir ulus yapacağım.”
19 Tanrı onun gözlerini açtı; yaşayan suyu olan bir kuyu gördü. Gidip tulumu suyla doldurdu ve çocuğa içirdi.
20 Tanrı çocukla birlikteydi; çocuk büyüdü, çölde yaşamaya başladı ve okçu oldu.
21 Paran Çölü’nde yaşadı; annesi ona Mısır diyarından bir kadın aldı.
22 O günlerde Avimelek, danışmanı Ahuzzat ve ordu komutanı Fikol ile birlikte İbrahim’e, “Ne yaparsan yap Tanrı seninledir,” dedi.
23 “Şimdi burada Tanrı adına bana ant iç: ne bana, ne oğluma, ne torunuma kötülük etmeyeceksin; ben sana nasıl iyi davrandıysam, sen de bana ve konuk olarak kaldığın bu ülkeye öyle davranacaksın.”
24 İbrahim, “Ant içiyorum,” dedi.
25 İbrahim, Avimelek’in kullarının zorla aldığı bir su kuyusu yüzünden Avimelek’i azarladı.
26 Avimelek, “Bunu kimin yaptığını bilmiyorum; sen de bana söylemedin; bugüne dek bundan hiç haberim olmadı,” dedi.
27 İbrahim küçük ve büyükbaş sürüler aldı, Avimelek’e verdi; böylece ikisi bir antlaşma yaptılar.
28 İbrahim sürüden yedi dişi kuzuyu ayrıca ayırdı.
29 Avimelek İbrahim’e, “Ayırdığın şu yedi dişi kuzu ne için?” dedi.
30 İbrahim dedi: “Bu yedi dişi kuzuyu elimden al ki bu kuyuyu benim kazdığımın tanığı olsunlar.”
31 Bu nedenle oranın adı Beer-Şeva oldu; çünkü orada ikisi de ant içtiler.
32 Beer-Şeva’da bir antlaşma yaptılar. Avimelek ve danışmanı Ahuzzat ile komutanı Fikol kalkıp Filist ülkesine döndüler.
33 İbrahim Beer-Şeva’da bir koru dikti ve orada ebedî Tanrı RAB’bin adını çağırdı.
34 İbrahim, Filist ülkesinde yabancı olarak uzun süre yaşadı.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği