İbraniler, bölüm 8
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Söylenenlerin başlıcası şudur: Böyle bir başkâhinimiz var—gökteki Yücelik tahtının sağında oturmuş,
2 Kutsal yerin ve gerçek çadırın hizmetkârı—onu kuran insan değil, Rab’dir,
3 Zira her başkâhin armağanlar ve kurbanlar sunmak üzere atanır; bu nedenle O’nun da sunacak bir şeye sahip olması gerekir,
4 Eğer yeryüzünde olsaydı, kâhin olmazdı; çünkü Yasa’ya göre armağan sunan kâhinler var,
5 Bunlar göksel şeylerin örneği ve gölgesi üzerinde hizmet eder; nitekim Musa’ya, çadırı yapacağı zaman, «Dikkat et, dağda sana gösterilen örneğe göre her şeyi yap» denmiştir,
6 Oysa şimdi O, daha üstün vaatler üzerine kurulmuş, daha iyi bir antlaşmanın aracısı olarak hizmet bakımından daha üstün bir hizmet elde etti,
7 Çünkü ilk antlaşma kusursuz olsaydı, ikincisine yer aranmazdı,
8 Ama Tanrı onları kınayarak şöyle der: «İşte günler geliyor—Rab der—İsrail eviyle ve Yahuda eviyle yeni bir antlaşma yapacağım,
9 Atalarını, Mısır’dan elinden tutup çıkardığım gün onlarla yaptığım antlaşma gibi olmayacak; çünkü onlar benim antlaşmamda durmadılar, ben de onları önemsemedim—Rab der—
10 İşte o günlerden sonra İsrail eviyle yapacağım antlaşma budur—Rab der: Yasalarımı zihinlerine vereceğim, onları yüreklerine yazacağım; ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacaklar,
11 Artık kimse komşusuna, kimse kardeşine «Rab’bi tanı» demeyecek; çünkü küçükten büyüğe hepsi beni tanıyacak,
12 Çünkü haksızlıklarına merhamet edeceğim ve günahlarını artık anmayacağım.»
13 «Yeni» dediğinde, ilkinin eskidiğini belirtmiştir; eskimekte ve yaşlanmakta olan ise yakın zamanda yok olacaktır.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği