Hakimler, bölüm 1
Sonraki bölüm >> | Hakimler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Yeşu’nun ölümünden sonra İsrailliler RAB’be danışıp dediler: Kenanlılara karşı savaşmak için aramızdan önce kim gidecek?
2 RAB dedi: Yahuda gidecek; işte, ülkeyi onun eline teslim ediyorum.
3 Yahuda, kardeşi Simeon’a dedi: Payımda benimle birlikte çık, Kenanlılara karşı savaşalım; ben de senin payına seninle gideceğim. Böylece Simeon onunla gitti.
4 Yahuda çıktı; RAB Kenanlıları ve Perizzîleri onların eline verdi; Vezek’te on bin kişi vurup öldürdüler.
5 Vezek’te Adoni-Vezek’le karşılaştılar; onunla savaşıp Kenanlıları ve Perizzîleri bozdular.
6 Adoni-Vezek kaçtı; ama peşine düşüp onu yakaladılar ve ellerinin ve ayaklarının baş parmaklarını kestiler.
7 Adoni-Vezek dedi: Ellerinin ve ayaklarının baş parmakları kesilmiş yetmiş kral masamın altından kırıntı toplardı; ben ne yaptıysam Tanrı da bana öyle karşılık verdi. Onu Yeruşalim’e götürdüler ve orada öldü.
8 Yahuda oğulları Yeruşalim’e karşı savaştılar, kenti aldılar, onu kılıçtan geçirdiler ve kenti ateşe verdiler.
9 Sonra Yahuda oğulları dağlarda, Negev’de ve Şefela’da yaşayan Kenanlılarla savaşmak üzere çıktılar.
10 Yahuda Hebron’da yaşayan Kenanlıların üzerine yürüdü Hebron’un adı önce Kiryat-Arba idi ve Şeşay’ı, Ahiman’ı ve Talmay’ı Anak soyundan vurdu.
11 Oradan Debir’e döndüler; Debir’in adı önce Kiryat-Sefer idi.
12 Kaleb dedi: Kiryat-Sefer’i kim vurup ele geçirirse, kızım Aksa’yı ona eş olarak vereceğim.
13 Onu Kenaz’ın oğlu, Kaleb’in küçük kardeşi Otniel aldı; ve Kaleb ona kızı Aksa’yı eş olarak verdi.
14 Aksa kocasını, babasından tarla istemeye teşvik etti; eşekten inerken Kaleb ona dedi: Ne istiyorsun?
15 O dedi: Bana bir bereket ver; bana Negev ülkesini verdin — bana su kaynakları da ver. Böylece Kaleb isteğine göre ona üst pınarları ve alt pınarları verdi.
16 Yitro Kenîlisi — Musa’nın kayınbabası — oğulları Palmiye Kenti’nden Yahuda oğullarıyla birlikte Yahuda Çölü’ne, Arad’ın güneyindeki çöle gittiler; gelip halkın arasında yerleştiler.
17 Yahuda kardeşi Simeon’la gitti, Sefat’ta yaşayan Kenanlıları vurdu ve onu tümüyle adadı; bu yüzden kentin adı Horma oldu.
18 Yahuda Gaza’yı sınırlarıyla, Aşkelon’u sınırlarıyla ve Ekron’u sınırlarıyla ve Aşdod’u çevresiyle aldı.
19 RAB Yahuda’yla birlikteydi; dağlık ülkeye sahip oldu; ama ovadaki sakinleri kovamadı, çünkü onların demir savaş arabaları vardı.
20 Musa’nın söylediği gibi Hebron’u Kaleb’e verdiler ve orada Anak’ın oğullarının üç kentini miras aldı; ve o, Anak’ın üç oğlunu oradan kovdu.
21 Fakat Benjamin oğulları Yeruşalim’de yaşayan Yevusluları çıkaramadılar; Yevuslular bugün bu güne dek Benjamin oğullarıyla Yeruşalim’de oturmaktadır.
22 Yusuf’un oğulları da Beyt-El’e karşı çıktılar; RAB onlarla birlikteydi.
23 Durup Yusuf oğulları Beyt-El’i gözetlemek için adamlar gönderdi kentin adı önce Luz idi.
24 Nöbetçiler kentten çıkan bir adam gördüler ve onu tuttular ve ona dediler: Bize kentin girişini göster, sana iyilik yapacağız.
25 O onlara kentin girişini gösterdi; onlar da kenti kılıçtan geçirdiler; fakat o adamı ve bütün akrabasını salıverdiler.
26 O adam Hitit ülkesine gitti, orada bir kent kurdu ve adına Luz koydu; adı bugüne dek odur.
27 Manaşşe Beyt-Şean’ın Skitopolis ve bağlı kentlerinin, Taanak’ın ve bağlı kentlerinin, Dor’un ve bağlı kentlerinin, Yivleam’ın ve bağlı kentlerinin, Megiddo’nun ve bağlı kentlerinin sakinlerini çıkaramadı; ve Kenanlılar o ülkede yaşamayı sürdürdüler.
28 İsrail güçlenince Kenanlıları zorla çalıştırdı; ama onları tamamen çıkarmadı.
29 Efrayim Gezer’de yaşayan Kenanlıları çıkaramadı; ve Kenanlılar Gezer’de onların arasında yaşadılar ve onlara vergi verdiler.
30 Zebulun Kitron’un ve Nahlol’un sakinlerini çıkaramadı; Kenanlılar onların arasında yaşadılar ve onlara vergi verdiler.
31 Aşer Ako’nun kendisine vergi verenlerin, Dor’un, Sidon’un, Ahlev’in, Akziv’in, Helva’nın, Afek’in ve Rehov’un sakinlerini çıkaramadı.
32 Aşer o ülkenin Kenanlılarının arasında yaşadı; çünkü onları çıkaramadı.
33 Naftali Beyt-Şemeş ve Beyt-Anat sakinlerini çıkaramadı; ve o, o ülkenin Kenanlılarının arasında yaşadı; Beyt-Şemeş ve Beyt-Anat sakinleri de onun vergi ödeyenleri oldu.
34 Amorlular Dan oğullarını dağlara sıkıştırdılar; ovaya inmelerine izin vermediler.
35 Amorlular Hares Dağı’nda ayılar ve tilkiler diyarı, Ayalon’da ve Şaalbim’de kalmaya devam ettiler; fakat Yusuf oğullarının eli Amorlulara karşı üstün geldi ve onlar vergiye bağlandılar.
36 Amorluların sınırı Akrabbim yokuşundan ve Sela’dan yukarıya doğru uzanıyordu.
Sonraki bölüm >> | Hakimler kitabı | Kutsal Kitap içeriği