Yaratılış, bölüm 19
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 O iki melek akşamüstü Sodom’a geldiler; Lot Sodom’un kapısında oturuyordu. Lot onları görür görmez kalkıp karşılamak için ayağa kalktı ve yüzüstü yere kadar eğildi.
2 “Efendilerim! Lütfen kulunuzun evine buyurun; geceyi burada geçirin, ayaklarınızı yıkayın; sabah olunca kalkar, yolunuza gidersiniz.” dedi. Onlar, “Hayır, geceyi sokakta geçireceğiz,” dediler.
3 Lot onları ısrarla yalvardı; bunun üzerine evine döndüler. Onlara bir ziyafet hazırladı ve mayasız ekmekler pişirdi; onlar da yediler.
4 Daha yatmamışlardı ki, kent halkı—Sodomlular—gençten ihtiyara, kentin her tarafından toplanıp evi kuşattı.
5 Lot’u çağırıp, “Bu gece sana gelen adamlar nerede? Onları dışarı çıkar; onlarla ilişkiye girelim,” dediler.
6 Lot kapının ağzına, onların yanına çıktı ve kapıyı ardında kapadı.
7 “Kardeşlerim, kötülük etmeyin,” dedi.
8 “Bakın, erkekle ilişkiye girmemiş iki kızım var; onları size çıkarayım, onlara dilediğinizi yapın; ama bu adamlara hiçbir şey yapmayın—çünkü evimin çatısı altına geldiler.”
9 Onlar ise, “Çekil yolumuzdan!” dediler. “Şu yabancı gelip yargıçlık mı taslıyor? Şimdi sana onlardan daha kötüsünü yapacağız!” Lot’a baskı yaparak üzerine yürüdüler ve kapıyı kırmak için yaklaştılar.
10 Ama o adamlar ellerini uzatıp Lot’u yanlarına, içeri aldılar ve kapıyı kapadılar.
11 Evin girişinde olan adamları, küçüğünden büyüğüne kadar, körlüğe uğrattılar; böylece kapıyı bulmaya çalışmaktan bitkin düştüler.
12 O adamlar Lot’a, “Burada daha kimlerin var? Damatların, oğulların, kızların ya da kentte kim varsa hepsini bu yerden çıkar,” dediler.
13 “Çünkü bu yeri yok edeceğiz; halkın feryadı RAB’be çok yükseldi; RAB bizi, burayı yok etmek için gönderdi.”
14 Lot dışarı çıktı, kızlarıyla evlenecek damatlarıyla konuştu: “Kalkın, bu yerden çıkın; çünkü RAB bu kenti yok edecek.” Ama damatlarına bu söz şaka gibi göründü.
15 Şafak sökerken melekler Lot’u acele ettirdiler: “Kalk! Karını ve yanındaki iki kızını al; yoksa kentin suçundan sen de yok olursun.”
16 Oyalandığında, o adamlar—RAB’bin Lot’a olan merhametiyle—onun elinden, karısının ve iki kızının elinden tuttular, onu çıkarıp kentin dışına bıraktılar.
17 Dışarı çıkarıldıklarında biri, “Canını kurtar!” dedi. “Arkaya bakma, bu çevrede hiçbir yerde durma; dağa kaç ki yok olmayasın.”
18 Lot, “Hayır, Efendim!” dedi.
19 “İşte, kulun senin gözünde lütuf buldu; hayatımı kurtararak bana büyük bir iyilik yaptın. Ama dağa kaçamam; felaket beni yakalar, ölürüm.”
20 “Bak, şu kent yakın ve küçüktür; oraya kaçayım—evet, küçüktür ya—canım kurtulur.”
21 O, “Peki, dileğini de kabul ettim: sözünü ettiğin kenti yıkmayacağım,” dedi.
22 “Çabuk oraya kaç; çünkü sen oraya varıncaya kadar ben hiçbir şey yapamam.” Bu nedenle kentin adı Sigor oldu.
23 Lot Sigor’a vardığında güneş yeryüzü üzerinde doğmuştu.
24 RAB Sodom ve Gomora’nın üzerine gökten—RAB’den—kükürt ve ateş yağdırdı.
25 Kentleri, bütün ovayı, kentlerde yaşayanların hepsini ve yeryüzünde biten bütün bitkileri altüst etti.
26 Ama Lot’un karısı arkaya baktı ve tuzdan bir sütuna dönüştü.
27 İbrahim sabah erkenden kalktı, RAB’bin önünde durduğu yere gitti.
28 Sodom’a, Gomora’ya ve bütün ovaya baktı; işte, yerden bir fırın dumanı gibi duman yükseliyordu.
29 Tanrı çevredeki kentlerin hepsini yok ederken, Tanrı İbrahim’i anımsadı ve Lot’u, Lot’un yaşadığı kentleri yıkarken bu yıkımın içinden çıkardı.
30 Lot Sigor’dan ayrıldı; dağda yaşamaya başladı—yanında iki kızı vardı—çünkü Sigor’da yaşamaktan korkuyordu. Bir mağaraya yerleşti; iki kızı da onunlaydı.
31 Büyüğü küçüğüne, “Babamız yaşlı; yeryüzünde adet olduğu üzere bize yaklaşacak bir erkek yok,” dedi.
32 “Gel, babamı şarapla sarhoş edelim; onunla yatalım ki babamızdan soy sürdürelim.”
33 O gece babalarına şarap içirdiler; büyüğü içeri girip babasıyla yattı; babası onun yattığını da kalktığını da fark etmedi.
34 Ertesi gün büyüğü küçüğüne, “Bak, dün gece babamla yattım; bu gece de ona şarap içirelim; sen gir, onunla yat; böylece babamızdan soy sürdürelim,” dedi.
35 O gece de babalarına şarap içirdiler; küçüğü girip onunla yattı; babası onun yattığını da kalktığını da fark etmedi.
36 Böylece Lot’un iki kızı da babalarından hamile kaldılar.
37 Büyüğü bir oğul doğurdu ve adını Moav koydu “babamdan” diyerek; o, bugüne dek Moavlıların atasıdır.
38 Küçüğü de bir oğul doğurdu ve adını Ben-Ammi koydu “kendi soyumdan” diyerek; o da bugüne dek Ammonluların atasıdır.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği