Ezgiler ezgisi, bölüm 2
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Ezgiler ezgisi kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Ben Şaron’un nergisiyim, vadilerin zambakıyım!
2 Dikenler arasında zambak nasılsa, sevgilim de kızlar arasında öyledir.
3 Orman ağaçları arasında elma ağacı nasılsa, sevgilim de delikanlılar arasında öyledir. Gölgede oturmayı severim, meyvesi damağım için tatlıdır.
4 Beni şölen evine götürdü, ve bayrağı üzerimde aşktır.
5 Beni şarapla destekleyin, elmalarla ferahlatın, çünkü aşktan hastayım.
6 Sol eli başımın altındadır, sağ eli beni sarar.
7 Sizi yalvarıyorum, Yeruşalim kızları, ceylanlar ya da kır geyikleri adına: sevgiliyi dilediği zamana kadar uyandırmayın ve rahatsız etmeyin.
8 Sevgilimin sesi! İşte geliyor, dağlardan sıçrayarak, tepelerden atlayarak.
9 Sevgilim ceylana ya da genç geyeğe benzer. İşte, duvarımızın arkasında duruyor, pencereden bakıyor, kafes arkasından görünüyor.
10 Sevgilim bana konuşmaya başladı: kalk, sevgilim, güzelliğim, çık!
11 İşte, kış geçti; yağmur geçti, çekildi;
12 Çiçekler yerde göründü; ezgilerin zamanı geldi, ve ülkemizde kumrunun sesi işitiliyor;
13 İncir ağaçları tomurcuklarını verdi, asmalar çiçek açarak koku yayıyor. Kalk, sevgilim, güzelliğim, çık!
14 Kayadaki yarıkta, siper kayalığın altında güvercinim! Yüzünü bana göster, sesini bana işittir, çünkü sesin tatlı ve yüzün hoştur.
15 Bize tilkileri, bağları bozan küçük tilkileri yakalayın; çünkü bağlarımız çiçekte.
16 Sevgilim benimdir, ben de onunum; o zambaklar arasında otlatır.
17 Gün serinlik üfleyip gölgeler kaçıncaya kadar dön; dağ yarıklarında ceylan ya da genç geyik gibi ol.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Ezgiler ezgisi kitabı | Kutsal Kitap içeriği