1-Tarihler, bölüm 17
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Tarihler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Davut kendi evinde otururken, peygamber Natan’a dedi: işte, ben sedir evinde oturuyorum, ama Rab’bin Antlaşma Sandığı çadırın örtüleri altındadır.
2 Natan Davut’a dedi: yüreğinde olan her şeyi yap; çünkü Tanrı seninle.
3 Fakat o gece Natan’a Tanrı’nın sözü geldi ve dedi:
4 git, kulum Davut’a söyle: Rab şöyle diyor: sen mi benim oturmam için bir ev yapacaksın?
5 Ben İsraili Mısır’dan çıkardığım günden bugüne dek bir evde oturmadım; çadırdan çadıra, konuttan konuta yürüdüm.
6 İsrail’le birlikte yürüdüğüm her yerde, İsrail yargıçlarından birine—halkımı gütmeleri için emrettiğim—: neden bana sedirden bir ev yapmadınız? dedim mi?
7 Şimdi kulum Davut’a şöyle söyle: Orduların Rab’bi şöyle diyor: ben seni çayırdan—sürünün arkasından—aldım ki halkım İsrail’in üzerine önder olasın;
8 seninle her yerde oldum ve bütün düşmanlarını önünden yok ettim; ve adını büyüklerin adı gibi, yeryüzünün büyüklerinin adı gibi büyük yapacağım.
9 Ve halkım İsrail için bir yer hazırlayacağım ve onu dikeceğim ve kendi yerinde oturacak ve artık kımıldanmayacak; ve kötülük yapanlar onu eskiden olduğu gibi artık ezmeyecek.
10 Eskiden İsrail üzerinde yargıçlar tayin ettiğim günden bu güne kadar olduğu gibi; bütün düşmanlarını kıracağım; sana Rab diyor ki: Rab senin için bir ev kuracak.
11 Günlerin dolduğunda ve atalarına katıldığında, senden sonra senin soyundan birini çıkaracağım—oğullarından olacak— ve krallığını sağlamlaştıracağım.
12 O bana bir ev yapacak ve ben onun tahtını sonsuza dek sağlamlaştıracağım.
13 Ben ona baba olacağım ve o bana oğul olacak; merhametimi ondan almayacağım—benden önce olanın üzerine merhametimi aldığım gibi değil.
14 Ben onu evimde ve krallığımda sonsuza dek sabit kılacağım ve tahtı sonsuza dek sağlam olacaktır.
15 Natan bütün bu sözleri ve bu görümü Davut’a söyledi.
16 Kral Davut içeri girip Rab’bin önünde oturdu ve dedi: ey Rab Tanrı, ben kimim ve evim ne ki beni buraya dek getirdin?
17 Bu bile senin gözünde az geldi, ey Tanrı; ve kulunun evi hakkında uzak geleceğe dek konuştun ve beni insan varlığının kanunu gibi gördün, Rab Tanrı.
18 Davut daha sana ne söyleyebilir? çünkü kulunu tanıyorsun.
19 Rab, kulunun hatırı için ve yüreğinde olduğu gibi, bütün bu büyük işleri yaptın, bunları bildirmek için.
20 Ey Rab, büyüksün ve senin benzerin yoktur ve senden başka Tanrı yoktur—kulaklarımızın işittiği gibi.
21 Ve yeryüzünde senin halkın İsrail gibi tek bir millet var mı ki Tanrı gidip onu kendisi için bir halk olarak kurtarsın—büyük ve korkunç işler yaparak— ulusları önlerinden kovarak—Mısır’dan kurtardığın halkının önünden, ulusları ve ilahlarını.
22 Ve halkın İsrail’i kendin için sonsuza dek bir halk kıldın ve sen, Rab, onların Tanrısı oldun.
23 Şimdi, ey Rab, kulun Davut hakkında ve evi hakkında söylediğin sözü sonsuza dek doğrula ve söylediğin gibi yap.
24 Böylece adın sonsuza dek doğrulansın ve şöyle denilsin: Orduların Rab’bi, İsrail’in Tanrısı, İsrail üzerinde Tanrıdır; ve kulun Davut’un evi senin önünde sağlam kılınsın.
25 Çünkü kulun—ben—kulunun üzerine bir ev kuracağını açıkladın; onun için kulun önünde dua etmeye cesaret etti.
26 Şimdi, ey Rab, sen Tanrısın ve kuluna bu iyi şeyi söz verdin.
27 Şimdi dile—kulunun evini kutsasın ki sonsuza dek önünde olsun; çünkü sen, Rab, kutsadın; ve mübarek olsun sonsuza dek.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Tarihler kitabı | Kutsal Kitap içeriği