Eyüp, bölüm 30
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Ama şimdi benden genç olanlar bana güler; babalarını bile sürümün köpekleriyle yan yana koymazdım.
2 Elleri bana ne yapardı, güçleri bitmiş, yaşla kurumuş?
3 Kuraklık ve kıtlıkla derin çölde kavrulmuş, dünün kupkuru topraklarında kök kazanlar,
4 Yabani otların yanında tuz bitkilerini koparırlar ve ardıç kökleri ekmekleri olur.
5 Toplumdan kovulmuş, insanların bağırısıyla kovalanmışlar;
6 Vadilerde, toprak mağaralarda ve kayalarda yaşarlar.
7 Aralarında yabani eşekler gibi ulurlar; çalılıklar arasında kümelenir, ısırganlar altında toplanırlar.
8 Budalaların oğulları, aşağılık ve adı belirsizlerin oğulları; ülkeden kovulmuşlar.
9 Şimdi ben onların şarkısı oldum, onlara masal oldum.
10 Benden iğrenirler, uzak dururlar; yüzüme tükürmekten çekinmezler.
11 Çünkü Tanrı yayımı gevşetti ve beni alçalttı; onlar da benim önümde gemi çözdüler.
12 Sağdan ayağa kalkıyorlar; ayaklarımı kaldırıyorlar; bana karşı yıkım yollarını kuruyorlar.
13 Patikamı genişlettiler; yıkımımı artırmak için yardım ettiler; şahit yok.
14 Bir yarıktan genişleyen seller gibi üstüme akıyorlar; felaket gibi dönüp üzerime geliyorlar.
15 Korku bana döndü; onurum rüzgâr gibi kovuldu ve kurtuluşum bulut gibi geçti.
16 Şimdi canım içimde döküldü; sıkıntı günleri beni yakaladı.
17 Gece kemiklerimi kemirir; beni yiyip bitiren ağrılar dinmez.
18 Büyük kuvvetiyle giysim değişti; gömleğim yakası gibi beni sıkar.
19 Çamura atıldım; toprak ve kül gibi oldum.
20 Sana feryat ediyorum ve işitmiyorsun; karşımda duruyorum ve Bana bakmıyorsun.
21 Sen acımasızca Bana dönüştün; elinin gücüyle Bana karşı savaşçısın.
22 Beni rüzgâra kaldırıyor, sürüklüyorsun; fırtınanın gürültüsüyle Beni eritiyorsun.
23 Beni ölüme götüreceğini biliyorum— bütün yaşayanların toplandığı eve.
24 Felaket gelince elde yardım edilmeyecek mi ve düşkün feryat etmeyecek mi?
25 Ben güçsüz için ağlamadım mı? Canım yoksul için kederlenmedi mi?
26 İyilik bekledim ve kötülük geldi; ışık bekledim ve karanlık geldi.
27 Bağırsaklarım kaynıyor ve durmuyor; felaket günleri beni karşılıyor.
28 Kara giyiniyorum, güneşin altında değil; cemaatte ayağa kalkıp feryat ediyorum.
29 Çakallar kardeşim oldu ve devekuşları yoldaşım.
30 Deri üstümde karardı ve kemiklerim ateşten yandı.
31 Çengim yas’a döndü ve neyimin sesi ağlayanların sesine.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği