Elçilerin işleri, bölüm 21
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Elçilerin işleri kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Biz onlardan ayrılıp denize açıldık ve doğruca Kos’a, ertesi gün Rodos’a, oradan da Patara’ya geldik.
2 Orada Fenike’ye giden bir gemi bulduk ve içine binip yol aldık.
3 Kıbrıs’ı görünce onu solumuzda bırakarak Suriye’ye doğru yol aldık ve Sur’a indik; çünkü gemi yükünü orada boşaltacaktı.
4 Öğrencileri arayıp bulduk ve onlarla yedi gün kaldık; onlar Ruh aracılığıyla Pavlus’un Yeruşalim’e çıkmamasını söylüyorlardı.
5 Günler dolunca yola çıktık; hepsi karıları ve çocuklarıyla birlikte bizi kentten uğurladı ve deniz kıyısına kadar çıktık; orada diz çöküp dua ettik ve vedalaşıp gemiye bindik; onlar da evlerine döndüler.
6 Sur’dan ayrılıp yolumuza devam ederek Ptolema’is’e geldik; kardeşleri selamlayıp bir gün onların yanında kaldık.
7 Ertesi gün ayrılıp Sezariye’ye geldik ve yedi seçilmişlerden olan müjdeci Filipus’un evine girip yanında kaldık.
8 Onun dört kızı vardı, bakireydiler ve peygamberlik ediyorlardı.
9 Orada birkaç gün kalmıştık ki Yahudiye’den Agabus adında bir peygamber geldi.
10 Yanımıza gelip Pavlus’un kuşağını aldı, kendi ellerini ve ayaklarını bağlayıp dedi: Kutsal Ruh diyor ki: Yahudiler Yeruşalim’de bu kuşağın sahibini böyle bağlayacak ve ulusların eline teslim edecekler.
11 Bunu işitince biz de oradaki yerli halk da Pavlus’un Yeruşalim’e çıkmaması için ona yalvardık.
12 Fakat Pavlus cevap verdi: Neden ağlayıp yüreğimi kırıyorsunuz; ben yalnız bağlanmaya değil, Rab İsa’nın Adı uğruna Yeruşalim’de ölmeğe de hazırım.
13 İkna edemeyince sustuk ve Rabbin isteği olsun dedik.
14 Günler dolunca Yeruşalim’e yükseldik.
15 Sezariye’den bazı öğrenciler de bizimle gittiler ve bizi eski bir öğrencinin, Kıbrıslı Mnasun’un evine götürdüler; onun yanında kalacaktık.
16 Yeruşalim’e vardığımızda kardeşler bizi sevinçle karşıladı.
17 Ertesi gün Pavlus bizimle birlikte Yakup’un yanına gitti; bütün ihtiyarlar da oradaydı.
18 Onları selamladıktan sonra Tanrı’nın hizmetiyle uluslar arasında Kendisiyle ne yaptığını teker teker anlattı.
19 Bunu işitince Tanrı’yı yücelttiler ve ona dediler: Kardeş, görüyorsun, Yahudilerden ne kadar çok kişi iman etti; ve hepsi Yasa’ya gayretlidir.
20 Senin uluslar arasında yaşayan bütün Yahudilere, Musa’dan ayrılmayı öğrettiğini, çocuklarını sünnet etmemelerini ve âdetlere uymamalarını söylediğini duyduk.
21 Öyleyse ne yapmalı; mutlaka toplanacaklar; çünkü senin geldiğini duyacaklar.
22 Sana söylüyoruz: Aramızda adakta bulunmuş dört kişi var;
23 onları yanına al, kendilerini arındırmaları için onlarla birlikte masrafını öde ve başlarını tıraş ettirsinler; o zaman herkes duydukları şeylerin boş olduğunu ve senin de Yasa’ya uygun olarak düzenli yürüdüğünü bilecek.
24 Uluslardan iman edenlere gelince, onlara yazmış ve kararlaştırmış bulunuyoruz ki putlara sunulmuş olanlardan, kandan, boğulmuş olandan ve fuhuştan sakınsınlar.
25 Bunun üzerine Pavlus adamları yanına alıp ertesi gün onlarla birlikte arınarak tapınağa girdi ve her birinin arınma günlerinin hangi gün tamamlanacağını bildirip sunu adedine kadar bekledi.
26 Yedi gün bitmek üzereyken Asya’dan gelen Yahudiler onu tapınakta görünce bütün kalabalığı kışkırttılar ve ellerini üzerine atarak
27 bağırdılar: İsrailliler, yardım edin; bu, her yerde herkese halka, Yasa’ya ve bu yere karşı öğreten adamdır; üstelik Yunanlıları da tapınağa soktu ve bu kutsal yeri kirletti.
28 Çünkü daha önce onunla Efesli Trofimos’u kentte görmüşlerdi ve Pavlus’un onu tapınağa soktuğunu sanmışlardı.
29 Bütün kent kargaşaya kapıldı; halk koşuşturup Pavlus’u yakaladılar ve onu tapınaktan dışarı sürüklediler; derhal kapılar kapatıldı.
30 Onu öldürmek istiyorlardı; bu sırada bütün Yeruşalim’in karıştığı haberi tabur komutanına ulaştı.
31 O da hemen askerler ve yüzbaşılarla kalabalığın üzerine koştu; onlar komutanı ve askerleri görünce Pavlus’u dövmeyi bıraktılar.
32 Komutan yaklaşıp onu yakaladı ve iki zincirle bağlanmasını emretti; sonra onun kim olduğunu ve ne yaptığını sordu.
33 Kalabalıkta herkes başka başka bir şey bağırıyordu; kargaşadan dolayı gerçeği öğrenemeyen komutan onu kışlaya götürülmesini buyurdu.
34 Basamaklara geldiğinde halkın şiddetinden askerler onu taşımak zorunda kaldılar;
35 çünkü büyük bir kalabalık, onu öldürün diye bağırarak peşi sıra geliyordu.
36 Pavlus kışlaya sokulmak üzereyken komutana dedi: Sana bir şey söylememe izin var mı. O dedi: Sen Yunanca biliyor musun.
37 Yıllar önce isyan çıkarmış ve dört bin bıçaklıyı çöle çıkarmış olan Mısırlı değil misin.
38 Pavlus dedi: Ben Kilikya’nın Tarsus kentinden bir Yahudiyim, pek önemli bir kentin vatandaşıyım; halkla konuşmama izin ver.
39 O izin verince Pavlus basamak üzerinde durup eliyle halka işaret etti; büyük bir sükûnet olunca İbranca konuşarak dedi:
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Elçilerin işleri kitabı | Kutsal Kitap içeriği