Özdeyişler, bölüm 18
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Özdeyişler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Kendi hevesinin ardınca giden ayrılır; her sağduyulu şeye karşı çıkar.
2 Aklı olmayan onu hoşnut etmeyene değer vermez; yalnız kendi yargısını açığa çıkarır.
3 Kötünün ağzından hor görme gelir; utançla beraber ayıplanma gelir.
4 Sözler insanın içinden derin su gibidir; hikmet pınarı taşan bir ırmaktır.
5 Kötüyü kayırmak iyi değildir, doğruların davasını saptırmak da.
6 Ahmağın dudakları çekişmeyi çağırır; ağzı dayak ister.
7 Ahmağın ağzı onun yıkımıdır; dudakları canına tuzaktır.
8 Dedikoducunun sözleri lezzetli lokmalar gibidir, iç derinliklere iner.
9 Tembel işini bozandır; yıkıcıya kardeştir.
10 RAB’bin adı güçlü kuledir; doğru kişi oraya koşar ve güven bulur.
11 Zengin malında güçlü kale görür ve yüksek duvar gibi tasarlar.
12 Kalbin yıkımdan önce kibir vardır; yücelik önünde alçakgönüllülük.
13 Dinlenmeden cevap verenin bu bir ahmaklık ve utançtır.
14 İnsanın ruhu hastalıkta onu taşır; kırık ruhu kim kaldırabilir?
15 Anlayışlı yüreğin bilgisi artar; bilgenin kulağı bilgi arar.
16 İnsanın armağanı ona yol açar ve onu soyluların önüne getirir.
17 Davalı ilk konuşan haklı görünür; komşusu gelince onu sınar.
18 Kura çekişmeleri çözer ve güçlülerin arasına ayırma koyar.
19 Kardeşle kırgınlık alınmış bir kaleden daha güçlüdür; çekişmeler kale sürgüsü gibi.
20 İnsanın karnı ağzının meyvesiyle doyar; dudaklarının ürünüyle doyacaktır.
21 Ölüm ve yaşam dilin gücündedir; onu seven meyvesini yiyecektir.
22 Kim karı bulursa iyilik bulur ve RAB’den lütuf kazanır.
23 Yoksul yalvarır, zengin sert cevap verir.
24 Dostlar çok olur da yıkıma götürür; ama kardeşten yakın duran bir dost vardır.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Özdeyişler kitabı | Kutsal Kitap içeriği