1-Samuel, bölüm 30
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Samuel kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Üçüncü günde Davut ve adamları Tsiklag’a geldi; Amalekliler Negev’i ve Tsiklag’ı bastılar, Tsiklag’ı vurup ateşe verdiler.
2 Oradaki kadınları ve küçükleri, küçüğünden büyüğüne kadar esir aldılar; kimseyi öldürmediler, hepsini alıp yollarına gittiler.
3 Davut ve adamları şehre geldiklerinde, işte şehir yanmıştı ve karıları, oğulları ve kızları esir alınmıştı.
4 Davut ve yanındaki halk seslerini yükseltip ağladılar; ağlayacak güçleri kalmayıncaya dek.
5 Davut’un iki karısı, Yizreelli Ahinoam ve Karmelli Naval’ın karısı Avigayil de esir alınmıştı.
6 Davut çok sıkıntıya düştü; çünkü halk taşlamak için konuşuyordu; çünkü bütün halk canlarının acısı içindeydi—her biri oğulları ve kızları için; fakat Davut Tanrısı Rab’de kuvvet buldu.
7 Davut kâhin Ahimelek oğlu Aviyatar’a dedi: efodu bana getir. Aviyatar efodu Davut’a getirdi.
8 Davut Rab’be sordu: bu akına giden topluluğun ardına düşeyim mi? onlara yetişecek miyim? O dedi: düş; çünkü kesinlikle yetişecek ve kesinlikle her şeyi kurtaracaksın.
9 Davut gitti, yanında altı yüz adam; Besor deresi’ne geldiler; yorgun olanlar orada kaldı.
10 Davut dört yüz adamla peşine düştü; iki yüz adam çok yorgun oldukları için Besor deresi’ni geçemedi ve orada kaldılar.
11 Tarla içinde Mısırlı bir adam buldular ve onu Davut’a getirdiler; ona ekmek verdiler, yedi; su içirdiler.
12 Ona incir kekinden bir parça ve iki salkım kuru üzüm verdiler; yediğinde ruhu ona geri döndü; çünkü üç gün üç gece ne ekmek yemişti ne de su içmişti.
13 Davut ona dedi: sen kimin adamısın ve nereden geliyorsun? O dedi: ben Amalekli bir adamın Mısırlı kuluyum; efendim beni üç gün önce hastalandım diye bıraktı.
14 Biz Keretlilerin Negevine, Yahuda’nın Negevine ve Kaleb’in Negevine baskın yaptık ve Tsiklag’ı yaktık.
15 Davut ona dedi: beni bu topluluğa indirebilir misin? O dedi: bana Tanrı adına ant iç ki beni öldürmeyecek ve efendime teslim etmeyeceksin; o zaman seni bu topluluğa indireceğim.
16 Onu oraya indirdi; işte onlar bütün diyara yayılmış, büyük ganimet üzerine yiyip içiyor ve eğleniyorlardı—Filistlilerin ülkesinden ve Yahuda ülkesinden aldıkları büyük ganimet yüzünden.
17 Davut gün batımından ertesi gün akşama kadar onları vurdu; onlardan yalnız genç develere binip kaçan dört yüz delikanlıdan başkası kaçmadı.
18 Davut Amaleklilerin aldıklarının hepsini geri aldı; iki karısını da kurtardı.
19 Onlar için ne küçük ne büyük hiçbir şey eksik olmadı—oğullar ve kızlar ve ganimet ve onlar için alınan her şey; Davut her şeyi geri getirdi.
20 Davut bütün sürüleri aldı; bunları kendi sürülerinin önüne sürdüler ve dediler: bu Davut’un ganimetidir.
21 Davut Besor deresi’nde kalmış olan iki yüz adama geldi; Davut ve yanındakileri karşılamaya çıktılar; Davut halka yaklaştı ve onları selamladı.
22 Davut’la gitmiş olanlardan kötü ve değersiz adamlar cevap verip dediler: bizimle gelmedikleri için onlara kurtardığımız ganimetten hiçbir şey vermeyeceğiz; her birine karısını ve çocuklarını verelim, alıp gitsinler.
23 Davut dedi: kardeşlerim, Rab’bin bize verdikleri şeylerde böyle yapmayacaksınız; çünkü O bizi korudu ve bize karşı gelen o topluluğu elimize teslim etti.
24 Bu işte sizi kim dinleyecek? savaşa gidenin payı nasıl ise yük yanında kalanın payı da öyle olacak; birlikte paylaşacaklar.
25 O günden itibaren İsrail için bir kural ve hüküm yaptı ve bugüne kadar öyledir.
26 Davut Tsiklag’a vardığında ganimetin bir kısmını Yahuda’nın ileri gelen dostlarına gönderdi ve dedi: Rab’bin düşmanlarının ganimetinden size bir armağan.
27 Betel’de, Negev Ramot’ta ve Yattir’de bulunanlara,
28 Aroer’de, Sifmot’ta ve Eştemo’da bulunanlara,
29 Rakal’da, Yerahmeellilerin şehirlerinde ve Kenilerin şehirlerinde bulunanlara,
30 Horma’da, Bor-Aşan’da ve Atak’ta bulunanlara,
31 Hebron’da bulunanlara ve Davut’un kendisiyle ve adamlarıyla dolaştığı bütün yerlerde bulunanlara gönderdi.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Samuel kitabı | Kutsal Kitap içeriği