Mezmurlar, bölüm 19
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Koro şefine. Davut'un mezmuru.
2 Gökler Tanrı’nın yüceliğini anlatır, gökkubbe ellerinin işini bildirir.
3 Günden güne söz döker, geceden geceye bilgi gösterir.
4 Ne söz vardır, ne de konuşma; sesleri işitilmez.
5 Sesleri bütün yeryüzüne, sözleri dünyanın uçlarına çıktı; güneş için onlarda bir çadır kurdu.
6 Ve damattan çıkan gibi odasından çıkar; yiğit gibi koşar yolunu.
7 Göğün bir ucundan çıkışı, dönüp diğer ucuna varışı; ısısından gizlenen yoktur.
8 Rab’bin Yasası kusursuzdur, canı diriltir; Rab’bin Tanıklığı güvenilirdir, basiti bilge kılar.
9 Rab’bin Koşulları doğrudur, yüreği sevindirir; Rab’bin Buyruğu tertemizdir, gözlere ışık verir.
10 Rab korkusu pakdır, sonsuza dek durur; Rab’bin hükümleri gerçektir, hepsi birlikte doğrudur.
11 Altından, çok saf altından daha arzuludur; baldan ve petekten damlayandan daha tatlıdır.
12 Onlarla kulun da uyarılır; onları tutmada büyük ödül vardır.
13 Kimin hatalarını discern edebilir? Beni gizli suçlardan arındır.
14 Kulumun — kasten yapılanlardan — uzak durmasını sağla; onlar Bana egemen olmasınlar. O zaman tamamıyla temiz olurum ve büyük suçtan arınırım.
15 Ağzımın sözleri ve yüreğimin düşünmesi Senin önünde kabul olsun, ya Rab, Kayam ve Kurtarıcım.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği