2-Krallar, bölüm 3
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 2-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Ahav oğlu Yoram, Yahuda kralı Yozafat’ın on sekizinci yılında Samiriye’de İsrail kralı oldu ve İsrail üzerinde on iki yıl hüküm sürdü.
2 Rab’bin gözünde kötü olanı yaptı; fakat babası ve annesi gibi değildi; çünkü babasının yaptığı Baal direğini kaldırdı.
3 Yine de Nebat oğlu Yerovam’ın günahlarında kaldı; İsrail’i günaha sürüklemiş olduğu günahlardan ayrılmadı.
4 Moav kralı Meşa koyuncuydu; İsrail kralına yüz bin kuzu ve yüz bin koçun yününü haraç verirdi.
5 Fakat Ahav öldüğünde, Moav kralı İsrail kralına karşı başkaldırdı.
6 Yoram o gün Samiriye’den çıktı ve bütün İsraillileri saydı.
7 Sonra gidip Yahuda kralı Yozafat’a haber gönderdi ve dedi: Moav kralı bana karşı başkaldırdı; benimle birlikte Moav’a karşı savaşa gidecek misin? O dedi: ben senin gibiyim, halkım senin halkın gibi, atlarım senin atların gibi.
8 Yoram dedi: hangi yoldan çıkacağız? O dedi: Edom çölünün yolundan.
9 İsrail kralı ve Yahuda kralı ve Edom kralı çıktılar; yedi gün çevre dolandılar ve orduya ve beraberindeki hayvanlara su yoktu.
10 Yahuda kralı dedi: ah, Rab bu üç kralı Moav’ın eline teslim etmek için mi topladı?
11 Yoram dedi: burada Rab’bin peygamberi yok mu ki onun aracılığıyla Rab’be danışalım? İsrail kralının kullarından biri cevap verdi ve dedi: burada Şafat oğlu Elişa var; İlyas’ın eline su döken odur.
12 Yozafat dedi: Rab’bin sözü onunladır. İsrail kralı ve Yozafat ve Edom kralı onun yanına indiler.
13 Elişa İsrail kralına dedi: sana ne işim var? babanın peygamberlerine ve annenin peygamberlerine git. İsrail kralı ona dedi: hayır; çünkü Rab bu üç kralı Moav’ın eline teslim etmek için çağırdı.
14 Elişa dedi: orduların Rab’bi canlıdır ki, Yahuda kralı Yozafat’ın yüzüne saygı duymasaydım, sana bakmaz ve seni görmezdim.
15 Şimdi bana bir çalgıcı getirin. Çalgıcı çaldığında Rab’bin eli onun üzerine geldi.
16 Ve dedi: Rab şöyle diyor: bu vadide birçok hendek yapın.
17 Çünkü Rab şöyle diyor: rüzgâr görmeyeceksiniz ve yağmur görmeyeceksiniz; buna rağmen bu vadi suyla dolacak ve siz içeceksiniz—siz ve sürüleriniz ve hayvanlarınız.
18 Bu Rab’bin gözünde az bir şeydir; Moav’ı da sizin elinize teslim edecek.
19 Ve bütün sağlam şehirleri ve seçkin şehirleri vuracaksınız ve bütün iyi ağaçları keseceksiniz ve bütün su kaynaklarını tıkayacaksınız ve bütün iyi tarlaları taşlarla bozup harap edeceksiniz.
20 Sabahta, tahıl sunusu sunulduğu vakitte, işte, Edom tarafından su geldi ve ülke suyla doldu.
21 Moavlılar bütün kralların kendilerine karşı savaşmaya geldiğini işitince, silah taşıyabilenlerin hepsi—yukarı olanlar— toplandılar ve sınırda durdular.
22 Sabahta, güneş su üzerine vurunca, Moavlılar suyu karşıdan kırmızı gördüler;
23 ve dediler: bu kan; krallar mutlaka birbirini kılıçtan geçirdi; biri diğerini vurdu; şimdi yağmaya, ey Moav!
24 Fakat İsrail’in ordugahına geldiklerinde, İsrailliler kalktılar ve Moavlıları vurup önlerinden kaçırdılar; ve ülkeye girip Moav’ı vururken onları dövdüler.
25 Şehirleri yıktılar ve her biri bütün iyi tarlaları taşlarıyla doldurdu ve bütün su kaynaklarını tıkadılar ve bütün iyi ağaçları kestiler; yalnız Kir-Hareset’in taşları kaldı; sapan atanlar çevreleyip onu da vurdular.
26 Moav kralı, savaşın kendisinden üstün geldiğini görünce, yanında kılıç çekenlerden yedi yüz adamla Edom kralına doğru yarıp geçmek istedi; ama başaramadı.
27 Sonra ilk doğan oğlunu—kendinden sonra kral olacak olanı—şehir duvarı üzerinde yakmalık sunu olarak sundu; ve İsrail üzerine büyük bir öfke oldu; ve onlar ondan ayrıldılar ve kendi ülkelerine döndüler.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 2-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği