Elçilerin işleri, bölüm 9
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Elçilerin işleri kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bu arada Saul Rabbin öğrencilerine karşı hâlâ tehdit ve ölüm soluyordu; başkâhine gidip
2 eğer Yol’a mensup olanlardan erkek ya da kadın bulursa onları bağlayıp Yeruşalim’e getirmek için Şam’daki havralara mektuplar istedi.
3 Yol alırken Şam’a yaklaştığı sırada ansızın gökten bir ışık çevresini aydınlattı.
4 Yere yıkıldı ve bir ses işitti: Saul, Saul, neden Bana zulmediyorsun.
5 O dedi: Sen kimsin Rab. Ses dedi: Ben, senin zulmettiğin İsa’yım.
6 Ama kalk ve kente gir; sana ne yapman gerektiği söylenecek.
7 Onunla beraber yolculuk edenler ses işittiler ama kimseyi görmediler; şaşkınlık içinde durmuşlardı.
8 Saul yerden kalktı; gözleri açık olmasına rağmen hiçbir şey görmüyordu; onu elinden tutup Şam’a götürdüler.
9 Üç gün boyunca görmedi; yemek yemedi ve su içmedi.
10 Şam’da Hananya adında bir öğrenci vardı; Rab ona görüm içinde dedi: Hananya. O dedi: İşte, Ben Rab.
11 Rab ona dedi: Kalk, Düz denilen sokağa git ve Yahuda’nın evinde Tarsuslu Saul adında birini ara; çünkü o dua ediyor.
12 Ve bir görümde, Hananya adında bir adamın gelip üzerine elini koyarak yeniden görmesini sağladığını gördü.
13 Hananya cevap verdi: Rab, bu adam hakkında birçok kişiden işittim; Yeruşalim’de Kutsallarına çok kötülük yaptı.
14 Ve burada da Senin Adın’ı çağıranların hepsini bağlamak için başkâhinlerden yetki aldı.
15 Ama Rab ona dedi: Git; çünkü O, Benim Adımı uluslara, krallara ve İsrailoğullarına taşımak için seçtiğim bir kap’tır.
16 Ben de Ona, Benim Adım uğruna ne kadar şeyler çekmesi gerektiğini göstereceğim.
17 Hananya gitti ve eve girip onun üzerine ellerini koydu ve dedi: Kardeşim Saul, sen yola gelirken sana görünen Rab İsa, görmen için ve Kutsal Ruh’la dolman için beni gönderdi.
18 Ve derhal gözlerinden pullar gibi bir şeyler düştü; yeniden gördü; ayağa kalktı ve vaftiz oldu.
19 Ve yiyecek alarak güç buldu; birkaç gün Şam’daki öğrencilerle kaldı.
20 Ve hemen havralarda İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğunu ilan etmeye başladı.
21 Bunu işitenlerin hepsi hayrete düştü ve dediler: Yeruşalim’de bu Adı çağıranların hepsine kötülük eden, buraya da onları bağlayıp başkâhinlere götürmek için gelmiş olan bu kişi değil mi.
22 Saul ise daha da güçleniyor ve İsa’nın Mesih olduğunu kanıtlayarak Şam’da yaşayan Yahudileri şaşkına çeviriyordu.
23 Uzun günler geçince Yahudiler onu öldürmek için bir danışma kurdular.
24 Ama onların düzenleri Saul’a belli oldu; kapılar gündüz gece onu öldürmek için gözleniyordu.
25 Fakat öğrenciler onu geceleyin alıp bir sepete koyarak surdan aşağı indirdiler.
26 Yeruşalim’e geldiğinde öğrencilerin arasında katılmak istedi; ama hepsi ondan korkuyordu, onun bir öğrenci olduğuna inanmıyorlardı.
27 Barnaba ise onu alıp Elçilerin yanına getirdi ve yolda Rabbin ona nasıl göründüğünü ve Şam’da İsa’nın Adıyla nasıl cesaretle konuştuğunu anlattı.
28 Saul Yeruşalim’de onlarla girip çıkıyordu ve Rabbin Adıyla cesaretle konuşuyordu.
29 Yunanistanlılarla konuşuyor ve tartışıyordu; onlar ise onu öldürmeye kalkışıyorlardı.
30 Kardeşler bunu öğrendiğinde onu Sezariye’ye götürdüler ve Tarsus’a gönderdiler.
31 Böylece bütün Yahudiye, Galile ve Samariye’de topluluk barış içindeydi; Rab korkusunda yürüyüp Kutsal Ruh’un tesellisiyle çoğalıyordu.
32 Petros herkesin yanından geçerek Lidda’da yaşayan Kutsalların yanına da gitti.
33 Orada Eneas adında bir adam buldu; sekiz yıldır yatakta yatan felçliydi.
34 Petros ona dedi: Eneas, İsa Mesih seni iyileştiriyor; ayağa kalk ve yatağını topla; ve hemen ayağa kalktı.
35 Lidda ve Şaron’da yaşayanların hepsi onu gördü ve Rab’be döndüler.
36 Yafa’da Tabita adında bir öğrenci vardı — tercümesi Dorkas; iyi işlerle ve sadakalarla dolu idi.
37 O günlerde hastalanıp öldü; onu yıkadılar ve üst kata koydular.
38 Lidda Yafa’ya yakın olduğundan, öğrenciler Petros’un orada olduğunu işitince iki adam gönderip gecikmeden bize gelmesini rica ettiler.
39 Petros kalkıp onlarla gitti; vardığında onu üst kata çıkardılar; bütün dullar ağlayarak onun önünde duruyor ve Tabita’nın onlarla birlikteyken yaptığı mintanları ve giysileri gösteriyorlardı.
40 Petros hepsini dışarı çıkardı; diz çöktü ve dua etti; sonra cesede yönelip dedi: Tabita, kalk; o gözlerini açtı ve Petros’u görünce oturdu.
41 O ona elini uzatıp ayağa kaldırdı; Kutsalları ve dulları çağırıp onu diri olarak onlara verdi.
42 Bu olay bütün Yafa’da bilindi; birçokları Rab’be iman etti.
43 Petros Yafa’da bir müddet derici Simun’un yanında kaldı.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Elçilerin işleri kitabı | Kutsal Kitap içeriği