Yeremya, bölüm 22
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yeremya kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Rab şöyle dedi: Yahuda kralının evine in ve bu sözü söyle:
2 Yahuda kralı, Davut'un tahtında oturan, sen ve hizmetkârların ve bu kapılardan giren halk, Rab'bin sözünü dinleyin.
3 Rab şöyle diyor: Adalet yapın ve doğru olanı; soyulanı zalimin elinden kurtarın; yabancıya, öksüze ve dul kadına haksızlık etmeyin; bu yerde masum kan dökmeyin.
4 Çünkü eğer bu sözü yaparsanız, Davut'un tahtında oturan krallar bu evin kapılarından girecek — arabalarda ve atlarda — kendileri, hizmetkârları ve halklarıyla.
5 Fakat bu sözlere kulak vermezseniz, Kendimle and içerim, diyor Rab, bu ev bir harabe olacak.
6 Çünkü Rab Yahuda kralının evine şöyle diyor: Gileat bana nasılsan, Lübnan'ın başı gibisin; fakat seni çöl yapacağım, yerleşeni olmayan şehirler.
7 Üzerine yıkıcılar tayin edeceğim, her biri baltasıyla; senin en iyi sedirlerini kesip ateşe atacaklar.
8 Birçok ulus bu kentin yanından geçecek ve birbirine diyecek: Rab bu büyük kente niçin böyle yaptı?
9 Ve diyecekler: Çünkü Rab'bin Tanrıları'nın antlaşmasını terk ettiler, başka tanrılara secde edip onlara hizmet ettiler.
10 Ölü için ağlamayın ve onu teselli etmeyin; ama giden için çok ağlayın; çünkü bir daha dönmeyecek ve kendi ülkesini görmeyecek.
11 Çünkü Rab şöyle diyor: Babası Yoşiya'nın yerine kral olan Şallum oğlu Yehoahaz hakkında: Bu yerden çıkan dönmeyecek.
12 Esarete gittiği yere dönecek ve bir daha bu ülkeyi görmeyecek.
13 Vay evini haksızlıkla, üst odalarını adaletsizlikle yapan; komşusunu ücretini vermeden çalıştıran ve ona ücretini vermeyen adama!
14 Ve der ki: Kendime geniş bir ev ve ferah üst odalar yapacağım; pencerelerini keser, sedirle kaplar ve kırmızıyla boyar.
15 Sen sedirle yarışmakla mı kral olursun? Baban yedi ve içti, fakat adalet ve doğruluk yaptı; o zaman ona iyi oldu.
16 Soyulanın davasını yargıladı, fakirin ve yoksulun; o zaman iyi oldu; bu Beni bilmek değil mi? diyor Rab.
17 Ama senin gözün ve yüreğin yalnız kendi kazancına, masum kan dökmeye ve zorbalığa ve zulüm yapmaya.
18 Bu yüzden Rab Yoşiya oğlu Yahuda kralı Yehoiakim hakkında şöyle diyor: Ona için: Ah kardeşim! Ah kızkardeşim! demeyecekler; Ah efendim! Ah yüceliği! demeyecekler.
19 Eşek gömülüşüyle gömülecek; sürüklenecek ve Yeruşalim kapılarının dışına atılacak.
20 Lübnan'a çık ve feryat et ve Başan'da sesini yükselt ve Avarim'den feryat et; çünkü bütün sevgililerin kırıldı.
21 Sana esenlikte konuştuğumda dedin: Dinlemeyeceğim. Gençliğinden beri bu yolu sürdürdün; sesimi dinlemedin.
22 Rüzgâr bütün çobanlarını merhametsizce otlatacak ve sevgililerin esarete gidecek; o zaman bütün kötülüklerinden ötürü utanacak ve rezil olacaksın.
23 Ey Lübnan'da oturan, sedirlerde yuvalanan, doğuran kadın gibi acı çektiğinde nasıl şefkatin var.
24 Yaşaya oğlu Yeremya'nın, Yahuda kralı Sedekiya'nın günlerinde vardı, ve şöyle dedi: Yaşaya değil, Yeremya yazıyor — not düzeltildi.
25 Yaşaya kısmı bir yazım hatasıdır düzeltilmiş not.
26 Canlı Benim, diyor Rab, Yahuda kralı Jehoiachin, Yehoiakim oğlu, sağ elime mühür yüzüğü olsa bile, yine de oradan seni söküp atarım.
27 Senin canını arayanların eline, korktuğunların eline, Babil kralı Nebukadnessar'ın ve Kildîlerin eline teslim edeceğim.
28 Seni ve doğduğun anneni başka bir ülkeye atacağım; orada öleceksiniz.
29 Arzuladığınız ülkeye dönmeyecekler.
30 Bu adam Konya mı, kırık bir kap mı? Niçin kendisi ve zürriyeti atıldı ve bilmedikleri ülkeye atıldı?
31 Ey ülke, ülke, ülke! Rab'bin sözünü işit.
32 Rab şöyle diyor: Bu adamı çocuksuz yazın; günlerinde başarı olmayacak; çünkü zürriyetinden kimse Davut'un tahtında oturmayacak ve Yahuda'da hüküm sürmeyecek.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yeremya kitabı | Kutsal Kitap içeriği