Vahiy, bölüm 11
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Sonra bana asa gibi bir kamış verildi ve biri dedi: “Kalk, Tanrı’nın tapınağını, sunağı ve orada tapınanları ölç.”
2 “Ama tapınağın dış avlusunu dışarıda bırak ve ölçme; çünkü o uluslara verilmiştir ve kutsal kenti kırk iki ay çiğneyecekler.”
3 “Ve iki tanığıma yetki vereceğim; çul kuşanmış olarak bin iki yüz altmış gün peygamberlik edecekler.”
4 Bunlar yeryüzünün Rabbi’nin önünde duran iki zeytin ağacı ve iki kandilliktir.
5 Eğer onlara zarar vermek isteyen olursa, ağızlarından ateş çıkar ve düşmanlarını yiyip bitirir; onlara zarar vermek isteyen herkes böyle öldürülmelidir.
6 Peygamberlik ettikleri günlerde yağmur yağmasın diye göğü kapatma yetkileri vardır; ayrıca suları kana çevirme ve yeryüzünü diledikleri kadar her türlü belayla vurma yetkileri vardır.
7 Tanıklıklarını tamamladıklarında, dipsiz uçurumdan çıkan canavar onlarla savaşacak, onları yenecek ve öldürecek.
8 Cesetleri—Rab’lerinin de çarmıha gerildiği—ruhsal anlamda Sodom ve Mısır diye adlandırılan büyük kentin meydanında kalacak.
9 Ve halklardan, oymaklardan, dillerden ve uluslardan insanlar onların cesetlerini üç buçuk gün boyunca seyredecek ve cesetlerinin mezara konulmasına izin vermeyecekler.
10 Yeryüzünde oturanlar onların başına gelene sevinecek, neşe edecek ve birbirlerine armağanlar gönderecekler; çünkü bu iki peygamber yeryüzünde oturanları işkenceye uğratmıştı.
11 Üç buçuk gün sonra Tanrı’dan gelen yaşam Ruhu onlara girdi ve ayakları üzerine kalktılar; onları görenlerin üzerine büyük bir korku düştü.
12 Ve gökten “Buraya çıkın!” diyen güçlü bir ses işittiler; bulut içinde göğe yükseldiler, düşmanları da onları seyretti.
13 Aynı saatte büyük bir deprem oldu; kentin onda biri yıkıldı, depremde isimle anılan yedi bin kişi öldü; geri kalanlar korkuya kapılıp gökteki Tanrı’ya yücelik verdiler.
14 İkinci ‘vay’ geçti; işte, üçüncü ‘vay’ tez geliyor.
15 Yedinci melek borazanını çaldı; gökte yüksek sesler şöyle dedi: “Dünyanın krallığı Rab’bimizin ve O’nun Mesihi’nin oldu ve O sonsuzlara dek hüküm sürecek.”
16 Ve Tanrı’nın önünde tahtlarında oturan yirmi dört ihtiyar yüzüstü düşüp Tanrı’ya tapındılar,
17 ve dediler: “Ya Rab Tanrı, Her Şeye Gücü Yeten, Olan ve var olan; şükrediyoruz, çünkü büyük kudretini eline aldın ve hüküm sürmeye başladın.”
18 “Uluslar öfkelendi; fakat Senin gazabın geldi ve ölülerin yargılanma zamanı; peygamber kullarına, kutsallara ve küçük-büyük adından korkanlara ödül verme ve yeryüzünü mahvedenleri mahvetme zamanı.”
19 Ve gökte Tanrı’nın tapınağı açıldı; tapınağında O’nun antlaşma sandığı görüldü; ve şimşekler, sesler, gök gürlemeleri, deprem ve büyük dolu oldu.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği