Mezmurlar, bölüm 50
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Asaf'ın mezmuru.
2 Tanrı, Tanrı Rab konuştu ve güneşin doğuşundan batışına kadar yeryüzünü çağırdı.
3 Sion’dan, güzelliğin mükemmelliğinden, Tanrı parladı.
4 Tanrımız geliyor ve susmayacak; ateş O'nun önünde tüketir ve etrafında kuvvetli fırtına.
5 Yukarıdan gökleri ve yeryüzünü çağırdı, halkını yargılamak için:
6 Bana sadıklarımı toplayın — Benimle kurban üzerinde antlaşma yapanları.
7 Ve gökler O'nun doğruluğunu bildirir, çünkü Tanrı Yargıçtır. Arasöz.
8 Dinle, ey halkım, ve konuşacağım; ey İsrail, Sana karşı tanıklık edeceğim: Ben Tanrı’yım, Tanrın.
9 Kurbanların yüzünden Seni azarlamam; yakmalıkların sürekli önündedir.
10 Boğandan evinden almayacağım, ağıllarından tekeler.
11 Çünkü ormandaki bütün hayvanlar Benimdir, binlerce dağdaki sürüler.
12 Dağlardaki bütün kuşları bilirim ve kırdaki canlı Benimdir.
13 Aç olsam Sana söylemezdim, çünkü dünya ve içindekilerin hepsi Benimdir.
14 Ben boğa mı yerim, ya da tekelerin kanını mı içerim?
15 Tanrıya şükran kurbanı sun ve En Yüce Olan’a adaklarını yerine getir,
16 Sıkıntı gününde Beni çağır — Seni kurtarırım ve Sen Beni yüceltirsin.
17 Ama kötüye Tanrı der: Neden hükümlerimi söylüyorsun ve ağzınla antlaşmamı alıyorsun?
18 Çünkü sen disiplini nefret ettin ve sözlerimi arkana attın.
19 Hırsızı gördüğünde onunla razı oldun ve zina edenlerle paydaşlığın oldu.
20 Ağzını kötülüğe gönderdin ve dilin hile dokudu.
21 Kardeşine karşı oturup konuştun; annenin oğluna iftira ettin.
22 Bunları yaptın ve sustum; Sen, Benim Senin gibi olduğumu sandın; ama Seni azarlayacağım ve gözlerinin önüne koyacağım.
23 Bunu anlayın, ey Tanrı’yı unutanlar, yoksa parçalarım ve kurtaran olmaz.
24 Şükran sunan Beni yüceltir ve yolu düzenleyen kimseye, Ben Tanrı’nın kurtarışını göstereceğim.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği