İbraniler, bölüm 11
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 İman, umulan şeylerin güvencesi, görünmeyenlerin kanıtıdır,
2 Çünkü atalar, bununla iyi tanıklık aldılar,
3 İmanla anlarız ki evrenler Tanrı’nın sözüyle düzenlendi; görülenler görünenden yapılmadı,
4 İmanla Habil, Kabil’den daha iyi bir kurban Tanrı’ya sundu; bununla doğru olduğuna tanıklık edildi—Tanrı onun armağanları hakkında tanıklık etti—ve bu imanla o öldüğü hâlde hâlâ konuşuyor,
5 İmanla Hanok, ölümü görmemek üzere götürüldü; bulunmadı, çünkü Tanrı onu almıştı; çünkü alınmadan önce Tanrı’yı hoşnut ettiğine tanıklık aldı,
6 İman olmadan Tanrı’yı hoşnut etmek imkânsızdır; çünkü Tanrı’ya gelen, O’nun var olduğuna ve O’nu arayanlara ödül verdiğine iman etmelidir,
7 İmanla Nuh, henüz görülmeyenler hakkında uyarılınca, Tanrı korkusuyla ev halkının kurtuluşu için bir gemi yaptı; bu imanla dünyayı yargıladı ve imanla gelen doğruluğun mirasçısı oldu,
8 İmanla İbrahim, miras olarak alacağı yere gitmesi için çağrılınca, nereye gideceğini bilmeden itaat edip yola çıktı,
9 İmanla vaat edilen diyarda bir yabancı gibi konakladı; aynı vaadi ortak mirasçılar olan İshak ve Yakup’la birlikte çadırlarda yaşadı,
10 Çünkü mimarı ve kurucusu Tanrı olan temelli kenti bekliyordu,
11 İmanla Sara, kısır ve yaşlı olduğu hâlde hamile kalmak için güç buldu; çünkü vaat edenin güvenilir olduğuna inandı,
12 Bu nedenle bir tek kişiden—hem de ölmüş sayılabilecek olandan—göklerin yıldızları ve deniz kıyısındaki kum kadar sayısız soy ortaya çıktı,
13 Bu insanların hepsi imanda öldüler; vaat edilenleri almadılar, yalnız uzaktan görüp selamladılar ve yeryüzünde yabancı ve konuk olduklarını itiraf ettiler,
14 Çünkü böyle konuşanlar, bir yurt aradıklarını açıkça ortaya koyarlar,
15 Eğer ayrıldıkları yurdu düşünselerdi, geri dönmeye fırsatları olurdu,
16 Oysa daha iyisini—yani göksel olanı—özlüyorlardı; bu nedenle Tanrı, onların Tanrısı adlandırılmaktan utanmıyor; çünkü onlar için bir kent hazırladı,
17 İmanla İbrahim, sınanınca, İshak’ı kurban olarak sundu; vaatleri almış olan, biricik oğlunu sunuyordu,
18 Tanrı’nın «İshak’ta sana soy çağrılacaktır» dediği kendisine söylendiği hâlde; çünkü Tanrı’nın ölüleri bile diriltmeye gücü olduğuna hükmetti—nitekim onu bir benzetme ile geri aldı,
19 İmanla İshak gelecek şeyler için Yakup’u ve Esav’ı kutsadı,
20 İmanla Yakup, ölürken Yusuf’un her bir oğlunu kutsadı ve asasının ucuna dayanarak tapındı,
21 İmanla Yusuf, İsrailoğullarının çıkışından söz etti ve kemiklerinin taşınması konusunda talimatta bulundu,
22 İmanla Musa doğduğunda, anne babası onu üç ay sakladı; çünkü çocuğun güzel olduğunu gördüler ve kralın buyruğundan korkmadılar,
23 İmanla Musa büyüyünce, Firavun’un kızının oğlu diye adlandırılmayı reddetti,
24 Tanrı’nın halkıyla birlikte kötü muamele görmeyi, bir süre günahın zevkine sahip olmaya yeğledi,
25 Mesih uğruna çektiği aşağılanmayı, Mısır’ın hazinelerinden daha büyük zenginlik saydı; çünkü ödüle bakıyordu,
26 İmanla Mısır’dan ayrıldı; kralın öfkesinden korkmadı; görünmez Olan’ı görür gibi dayandı,
27 İmanla Fısıh’ı ve kan serpmeyi düzenledi; böylece ilk doğanları öldüren onlara dokunmadı,
28 İmanla Kızıldeniz’i kuru toprak gibi geçtiler; Mısırlılar aynı şeyi denediğinde yutuldular,
29 İmanla Eriha surları yedi gün etrafında dolaşıldıktan sonra yıkıldı,
30 İmanla fahişe Rahav, casusları barışla kabul ettiği için söz dinlemeyenlerle birlikte yok olmadı,
31 Daha ne diyeyim? Gideon’u, Barak’ı, Samson’u, Yeftah’ı, Davut’u, Samuel’i ve peygamberleri anlatmaya zaman yetmez,
32 İmanla krallıkları yendiler, adaleti icra ettiler, vaatleri elde ettiler, aslanların ağızlarını kapadılar,
33 Alevin gücünü söndürdüler, kılıcın ağzından kaçtılar, zayıflıklarında güç buldular, savaşta yiğit oldular, yabancı orduları bozguna uğrattılar,
34 Kadınlar ölülerini dirilişle geri aldılar; başkaları ise daha iyi bir diriliş elde etmek için, kurtulmayı kabul etmeyip işkence gördüler,
35 Kimileri alay ve kamçı darbeleri, ayrıca zincir ve zindan denediler,
36 Taşlandılar, testerelendi, kılıçla öldürüldü; koyun ve keçi postlarına bürünmüş, yoksul, sıkıntıda ve kötü muamele görmüş dolaştılar,
37 Dünya onları değmeyecek kadar değersiz buldu; çöllerde ve dağlarda, mağaralarda ve yerin deliklerinde dolaştılar,
38 Ve bunların hepsi imanla tanıklık aldılar, ama vaadi almadılar,
39 Çünkü Tanrı bizim için daha iyisini sağladı; öyle ki onlar bizsiz yetkin kılınmasınlar.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği