Nehemya, bölüm 6
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Nehemya kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Sanballat, Tobiya, Arap Geşem ve düşmanlarımızın geri kalanları, duvarı yaptığımı ve gedik bırakılmadığını işitince –o zamana dek kapılara kanatlar takmamıştım–
2 Sanballat ile Geşem bana şu haberi gönderdiler: Gel, Ono ovasındaki Kefirim köylerinden birinde buluşalım. Fakat bana kötülük yapmak niyetindeydiler.
3 Onlara habercilerle şu karşılığı gönderdim: Ben büyük bir iş yapıyorum ve inemem; neden işi bırakayım da yanınıza ineyim?
4 Bu şekilde dört kez bana haber gönderdiler; ve ben de onlara aynı şekilde cevap verdim.
5 Sanballat beşinci kez bana, hizmetkârı aracılığıyla, elinde açık bir mektupla gönderdi;
6 içinde şöyle yazılmıştı: Halklar arasında şöhret bulmuş bir söz var, ve Geşem de diyor ki, sen ve Yahudiler ayaklanmayı düşünüyorsunuz; bu yüzden duvarı yapıyorsunuz; ve sen onların kralı olmak istiyormuşsun.
7 Ve sözde peygamberler de Yeruşalim’de senin hakkında: Yahuda’da bir kral var, diye ilan ediyorlar. Şimdi bu sözler krala ulaşacak; gel, şimdi birlikte danışalım.
8 Ben ise ona şu cevabı gönderdim: Senin söylediğin şeyler olmadı; bunları kendi yüreğinden uyduruyorsun.
9 Çünkü hepsi bizi korkutmak istiyorlardı, şöyle diyerek: Ellerinin işi gevşeyecek ve iş yapılmayacak. Ama şimdi ellerimi güçlendir.
10 Ben Metavel oğlu Şemaya’nın evine gittim –kendisi evine kapanmıştı– ve o dedi: Tanrı’nın evinde, tapınağın içinde buluşalım ve tapınağın kapılarını kapayalım; çünkü geceleyin seni öldürmeye gelecekler.
11 Fakat dedim: Benim gibi biri kaçar mı? Benim gibi bir adam tapınağa girip hayatta kalır mı? Girmeyeceğim.
12 Ve anladım ki Tanrı onu göndermemişti; o sözleri bana Tobiya ile Sanballat kiralamıştı;
13 çünkü satın alınmıştı ki ben korkayım, böylece günah işleyeyim ve bana kötü bir ün olsun, ki beni azarlayabilsinler.
14 Ey Tanrım, Tobiya’yı ve Sanballat’ı, ve peygamber kadın Noadya’yı ve beni korkutmuş olan diğer peygamberleri yaptıklarına göre an.
15 Duvar, elul ayında, yirmi beşinci günde, elli iki günde tamamlandı.
16 Bunu düşmanlarımızın hepsi işitince, etrafımızdaki bütün halklar korktular ve kendi gözlerinde itibardan düştüler; çünkü bu işin Tanrımızdan dolayı yapılmış olduğunu anladılar.
17 Yahuda ileri gelenlerinin mektupları o günlerde Tobiya’ya gidip geliyordu ve Tobiya’nın mektupları onlara geliyordu.
18 Çünkü Yahuda’da birçokları onunla ant bağlamıştı; çünkü o, Ara oğlu Şekanya’nın damadıydı; oğlu Yehohanan da Berekiya oğlu Meşullam’ın kızını almıştı.
19 Onlar iyi sözleriyle Tobiya’yı önümde anlatıyorlar ve sözlerimi ona iletiyorlardı; Tobiya ise beni korkutmak için mektuplar gönderiyordu.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Nehemya kitabı | Kutsal Kitap içeriği