Mezmurlar, bölüm 32
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Maskil. Davut'un.
2 Ne mutlu isyanı bağışlanan ve günahı örtülen kişiye.
3 Ne mutlu Rab suçu saymadığı adama ve ruhunda hile olmayan.
4 Sustukça kemiklerim eskidi, bütün gün inleyerek.
5 Çünkü gündüz gece elin üzerimde ağırdı; diriliğim yazın kuraklığında olduğu gibi döndü. Arasöz.
6 Günahımı Sana söyledim ve suçumu gizlemedim; dedim: İsyanlarımı Rab’be itiraf edeceğim; ve Sen suçumun suçunu bağışladın. Arasöz.
7 Bu yüzden Sana her hasit uygun zamanda dua etsin; gerçekten büyük sular taşsa bile ona ulaşmayacaklar.
8 Sen Bana sığınaksın; Beni sıkıntıdan korursun; kurtarış ilahileriyle Beni kuşatırsın. Arasöz.
9 Seni anlayışla öğreteceğim ve sana gideceğin yolu göstereceğim; gözümle sana öğüt vereceğim.
10 Anlamayan at ve katır gibi olmayın; dizgin ve gemle sıkılaşmış, yoksa yaklaşmaz sana.
11 Kötünün acıları çoktur; ama Rab’be güvenen sevgi sadakatiyle kuşatılacaktır.
12 Doğru olanlar, Rab’de sevinin ve coşun; yüreği doğru olanların hepsi sevinçle haykırsın.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği