1-Samuel, bölüm 18
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Samuel kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Saul’le konuşması bitince, Yonatan’ın canı Davut’un canına bağlandı; Yonatan onu kendi canı gibi sevdi.
2 Saul onu o gün yanında aldı ve babasının evine dönmesine izin vermedi.
3 Yonatan Davut’la bir antlaşma yaptı; çünkü onu kendi canı gibi sevdi.
4 Yonatan üzerindeki ceketi Davut’a çıkardı ve giysisini, kılıcını, yayını ve kuşağını da verdi.
5 Davut nereye gitse Saul onu gönderdi ve akıllıca davrandı; Saul onu savaşçıların başına koydu; bu da bütün halkın ve Saul’ün kullarının gözünde hoştu.
6 Onlar gelirken, Davut Filistliyi öldürdükten sonra, İsrail’in bütün şehirlerinden kadınlar şarkı söyleyerek, oynayarak, teflerle, sevinçle ve üç telli çalgılarla Kral Saul’ü karşılamaya çıktılar.
7 Kadınlar oynayarak şöyle karşılıklı söylediler: Saul binlercesini öldürdü, Davut on binlercesini.
8 Saul çok öfkelendi ve bu söz onun gözünde kötü oldu; dedi: Davut’a on binler verdiler, bana ise binler; artık krallıktan başka ne kalır?
9 O günden sonra Saul Davut’a kıskanç gözle baktı.
10 Ertesi gün Tanrı’dan kötü bir ruh Saul’ün üzerine geldi ve o evin içinde çılgın gibi davranıyordu; Davut her zamanki gibi el ile çalıyordu, Saul’ün elinde ise mızrak vardı.
11 Saul mızrağı fırlattı, çünkü dedi: Davut’u duvara çivileyeceğim. Fakat Davut iki kez ondan kaçındı.
12 Saul Davut’tan korktu; çünkü Rab onunla, Saul’den ayrılmıştı.
13 Saul onu yanından uzaklaştırdı ve onu bin başı yaptı; o da halkın önünde çıkıp giriyordu.
14 Davut bütün yollarında akıllıca davranıyordu ve Rab onunlaydı.
15 Saul Davut’un çok akıllıca davrandığını görünce ondan korktu.
16 Fakat bütün İsrail ve Yahuda Davut’u seviyordu; çünkü o onların önünde çıkıp giriyordu.
17 Saul Davut’a dedi: büyük kızım Merav’ı sana eş olarak veririm; yalnız benim için yiğit ol ve Rab’bin savaşlarını savaşa girmekten geri durma. Çünkü Saul şöyle diyordu: elimi ona vurmayayım, fakat Filistlilerin eli ona olsun.
18 Davut Saul’e dedi: ben kimim, ya babamın ailesi İsrail’de kimdir ki, kralın damadı olayım?
19 Fakat Merav, Saul’un kızı, Davut’a verileceği sırada Meholalı Adriel’e verildi.
20 Saul’un kızı Mikal Davut’u sevdi; bunu Saul’e bildirdiler ve bu onu memnun etti.
21 Saul dedi: onu ona vereceğim ki o ona tuzak olsun ve Filistlilerin eli onun üzerine olsun. Ve Saul Davut’a dedi: bugün ikinci kez benim damadım olacaksın.
22 Saul kullarına dedi: Davut’a gizlice konuşun ve deyin: bak, kral sana hoşnut; bütün kulları da seni seviyor; şimdi kralın damadı ol.
23 Saul’ün kulları bu sözleri Davut’un kulaklarına söylediler. Davut dedi: kralın damadı olmak sizin gözünüzde kolay mı? ben yoksul ve değersiz bir adamım.
24 Saul’ün kulları Davut’a dedi: kral böyle dedi: benden başlık olarak yüz Filistlinin sünnet derilerini isteyeceğim, ta ki kralın düşmanlarından öç alınsın. Fakat Saul Davut’un Filistliler eliyle düşmesini düşünüyordu.
25 Kullar bu sözleri Davut’a bildirdiklerinde, kralın damadı olmak Davut’un hoşuna gitti. Günler dolmadan Davut kalktı, adamlarıyla gitti ve iki yüz Filistliyi öldürdü; ve Davut sünnet derilerini getirdi ve sayısını krala eksiksiz getirdi; böylece Saul ona kızı Mikal’ı eş olarak verdi.
26 Saul Rab’bin Davut’la olduğunu ve kızı Mikal’ın onu sevdiğini görünce Saul Davut’tan daha çok korktu; böylece Saul Davut’un bütün günlerinde onun düşmanı oldu.
27 Filistli beyleri savaşa çıktıkça, Davut onların hepsinden daha akıllıca davranıyordu; böylece onun adı çok yüceldi.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Samuel kitabı | Kutsal Kitap içeriği