Eyüp, bölüm 10
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Canım hayatımdan iğrendi; yakınmamı serbest bırakacağım, ruhumun acısıyla konuşacağım.
2 Tanrı’ya diyeceğim: Beni suçlu sayma; neden benimle çekiştiğini Bana bildir.
3 Senden hoşnut mu ki beni ezdin, ellerinin emeğini hor gördün ve kötülerin tasarılarını parlatıyorsun?
4 Et gözlerin var mı? Sen insan gibi mi görürsün?
5 Günlerin insanın günleri mi, yılların adamın günleri gibi mi,
6 ki suçumu araştırasın ve günahımı sorasın?
7 Sen bilirsin ki ben suçlu değilim; ve Elinden beni kurtaracak yoktur.
8 Ellerin beni şekillendirdi, Beni bir araya getirdi, bütünüyle çevreledi, ve şimdi Beni yutuyor musun?
9 Anımsa ki beni kil gibi yaptın; ve toza geri mi döndüreceksin?
10 Beni süt gibi dökmedin mi ve beni peynir gibi pıhtılaştırmadın mı?
11 Beni deri ve etle giydirdin, beni kemik ve sinirlerle ördün.
12 Bana yaşam ve iyilik verdin, ve Sana ait olan Bakım ruhumu korudu.
13 Fakat bunları yüreğinde gizledin; biliyorum ki bu Senin yanında.
14 Eğer ben günah işlersem, Sen beni gözetlersin ve suçumu benden uzak tutmazsın.
15 Eğer suçlu isem vay halime; doğru olsam bile başımı kaldırmayacağım; utançla doluyum, sıkıntımı görüyorum.
16 Başımı kaldırırsam beni aslan gibi avlarsın ve Bana karşı tuhaf harikalarını artırırsın.
17 Bana karşı yeni şahitlerini çıkarırsın ve Bana karşı öfkeni çoğaltırsın; birlikler üzerine birlikler Bana karşı.
18 Neden beni rahimden çıkardın? Keşke hiçbir göz beni görmemiş olsaydı,
19 ve ben var olmadan yok olup gitseydim, rahimden mezara taşınmış olsaydım.
20 Günlerim az değil mi? Benden uzak dur ki biraz ferahlayayım,
21 geri dönmeden önce, karanlık diyarına, ölüm gölgesinin diyarına gideyim,
22 karanlık, ölüm gölgesinin ve düzensizliğin ülkesi, aydınlığın bile karanlık gibi olduğu yer.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği