Yeremya, bölüm 15
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yeremya kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Rab bana dedi: Musa ve Samuel önümde dursa bile, Benim canım bu halka doğru eğilmeyecek; onları yüzümden çıkar, gitsinler.
2 Eğer sana derlerse, nereye gidelim — onlara de: Rab şöyle diyor, ölüme olan ölüme, kılıca olan kılıca, kıtlığa olan kıtlığa, esirliğe olan esirliğe.
3 Ve onlar üzerine dört çeşit koyacağım, diyor Rab: öldürmek için kılıcı, parçalamak için köpekleri, yutmak ve tüketmek için göklerin kuşlarını ve yeryüzünün hayvanlarını.
4 Ve onları bu ülkede Manasse oğlu Hizkiya'nın Yeruşalim'de yaptığı şeylerden ötürü bütün krallıkların korkusuna vereceğim.
5 Kim sana merhamet edecek, ey Yeruşalim, kim acıyacak, kim halini sormak için uğrayacak.
6 Sen Beni bıraktın, diyor Rab, geriye döndün; elimi sana karşı uzattım ve seni yok ettim; yorulmadan Rabbin pişmanlığını yaptım.
7 Kapıda onları ayıracağım; oğullarını yedireceğim; halkımı yok edeceğim; çünkü yollarından dönmediler.
8 Dullarından deniz kumu kadar yapacağım; gençlerin üzerine öğle vakti yıkıcı getireceğim; dehşet ve telaş onların üzerine düşecek.
9 Doğuran kadın yedi oğlunu kaybetti, aklı karıştı; güneşi batarken onun için battı; utandı ve ayıplandı; ve geriye kalanlarını düşmanın önünde kılıca teslim edeceğim, diyor Rab.
10 Vay bana, ey anam, beni bütün ülke ile çekişme ve mücadele eden adam doğurdun; ne faizle ödünç verdim, ne faizle aldım; ama hepsi beni lanetliyor.
11 Rab dedi: Yeminle Senin iyiliğin için Sana hizmet ettim, düşmanına sıkıntı ve felaket zamanında aracılık ettim.
12 Demir, kuzeyin demiri ve bronz kırılabilir mi.
13 Malını ve hazineni bedelsiz yağmaya vereceğim; bütün sınırlarında.
14 Düşmanlarını tanımadığın bir ülkeye götüreceğim; çünkü öfkem bir ateş gibi alev aldı, üzerinizde yanacak.
15 Sen bana bildin ve hatırla beni, Bana karşı intikam al, beni zulmedenlerden; Senin sabrın yüzünden beni alıp götürme; bil ki Sana uğruna utanç çektim.
16 Buluştuğu zaman sözlerin bulundu ve onları yedim; Sözün bana sevinç ve yüreğimin neşesi oldu; çünkü Benim üzerime adın çağrıldı, ey Orduların Rab'bi.
17 Ben gülenlerin meclisinde oturmadım, sevinmedim; elin yüzünden yalnız oturdum; çünkü öfkenle dolduruldum.
18 Neden acım bitip tükenmek bilmiyor ve yarım ölüm gibi inatçı iyileşmiyor? Sen bana güvenilmez bir dere gibi, tükenen sular gibi mi oldun.
19 Bu yüzden Rab şöyle diyor: Dönersen, seni geri getiririm ve Benim önümde durursun; değerliden değersizi ayırırsan, ağzım gibi olursun; onlar Sana dönecek, ama Sen onlara dönmeyeceksin.
20 Ve bu halk için Sana karşı tunçtan sağlam bir duvar yapacağım; Sana karşı savaşacaklar, ama Sana üstün gelemeyecekler; çünkü Seni kurtarmak ve Seni elinden çıkarmak için Seninleyim, diyor Rab.
21 Ve Seni kötülerin elinden kurtaracağım ve Seni zalimlerin avucundan fidye edeceğim.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yeremya kitabı | Kutsal Kitap içeriği