1-Krallar, bölüm 20
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Aram kralı Ben-Hadad bütün ordusunu topladı; onunla birlikte otuz iki kral, atlar ve savaş arabaları vardı; çıktı ve Samiriye’yi kuşattı ve ona karşı savaştı.
2 Şehre elçiler gönderip İsrail kralı Ahav’a dedi: gümüşün ve altının benimdir; en güzel eşlerin ve çocukların da benimdir.
3 İsrail kralı cevap verdi ve dedi: sözün bana göre, efendim kral, ben ve sahip olduğum her şey seninim.
4 Elçiler geri dönüp dediler: Ben-Hadad böyle diyor: sana, gümüşünü, altınını, eşlerini ve çocuklarını mutlaka göndereceksin, diye haber gönderdim;
5 ama yarın bu vakit, kullarım senin evini ve kullarının evlerini arayacaklar; gözünüze hoş görünen her şeyi ellerinde alıp götürecekler.
6 İsrail kralı ülkenin bütün ileri gelenlerini çağırdı ve dedi: lütfen görün ve bilin ki bu adam kötülük arıyor; çünkü benden eşlerimi ve çocuklarımı ve gümüşümü ve altını istedi ve ben bunları reddetmedim.
7 İleri gelenler ve bütün halk ona dedi: dinleme ve razı olma.
8 Bunun üzerine elçilere dedi: efendim krala söyleyin: efendim kralın ilk gönderdiği her şeyi, kulun yapacağım; fakat bu şeyi yapamam. Elçiler gidip ona haber verdiler.
9 O zaman Ben-Hadad ona gönderip dedi: Samiriye’nin toprağının tozu, beni izleyen bütün halk için avuç avuç yetmeyecekse, ilahlar bana şöyle ve daha fazlasını yapsınlar.
10 İsrail kralı cevap verdi ve dedi: kemerini kuşanan kişi, kemerini çıkaran gibi övünmesin.
11 Ben-Hadad bunu ve krallar çardaklarda içerlerken işitti ve kullarına dedi: düzen alın! ve şehre karşı düzen aldılar.
12 İşte bir peygamber İsrail kralı Ahav’ın yanına gelip dedi: Rab şöyle diyor: bu büyük kalabalığı gördün mü? işte, bugün onu senin eline teslim ediyorum ki bilesin ki ben Rab’bim.
13 Ahav dedi: kimin eliyle? O dedi: eyalet valilerinin genç adamlarıyla. O dedi: savaşa kim başlayacak? O dedi: sen.
14 O eyalet valilerinin genç adamlarını saydı; iki yüz otuz iki kişi; sonra onların arkasından bütün halkı, bütün İsraillileri, yedi bin kişi saydı.
15 Öğleyin çıktılar; Ben-Hadad ise sarhoş olup çardaklarda içiyordu, kendisi ve onunla birlikte olan otuz iki kral.
16 Eyalet valilerinin genç adamları önce çıktılar; Ben-Hadad keşfe gönderdi; kendisine: adamlar şehirden dışarı çıktılar, diye haber verildi.
17 O dedi: eğer barış için çıktılarsa, sağ alın; eğer savaş için çıktılarsa, sağ alın.
18 Eyalet valilerinin genç adamları şehirden çıktılar ve her biri karşısındaki adamı vurdu; Aramlılar kaçtı ve İsrailliler onları kovaladı; Aram kralı Ben-Hadad bir at üzerinde atlılarla kaçtı.
19 İsrail kralı dışarı çıkıp atları ve savaş arabalarını vurdu ve Aramlılara büyük bir kırgın yaptı.
20 Peygamber İsrail kralına gelip dedi: git, kendini güçlendir ve ne yapman gerektiğini anla; çünkü yıl dönümünde Aram kralı sana karşı gelecek.
21 Aram kralının kulları ona dediler: onların ilahı dağların ilahıdır; bu yüzden bizi yendiler; fakat ovada onlarla savaşalım, o zaman onlardan güçlü oluruz.
22 Şöyle yap: kralların yerinden her birini çıkar ve onların yerine kumandanlar koy.
23 Ayrıca babınıkine benzer bir ordu topla—at ve savaş arabaları ve asker, babınıkine benzer—; ovada onlarla savaşalım; o zaman mutlaka onlardan güçlü oluruz. O onları dinledi ve böyle yaptı.
24 Yıl dönümünde Ben-Hadad Aramlıları topladı ve Afek’e gidip İsrail ile savaşmak için çıktı.
25 İsrailliler de toplandılar ve erzaklarını aldılar ve onların karşısına çıktılar; İsrailliler onlara iki küçük keçi sürüsü gibi ordugah kurmuştu, Aram ise ülkeyi doldurmuştu.
26 Tanrı adamı gelip İsrail kralına konuştu ve dedi: Rab şöyle diyor: Aram: Rab dağların Tanrısıdır, vadilerin Tanrısı değildir, dediği için, bu büyük kalabalığın hepsini senin eline teslim edeceğim; ve bilesiniz ki ben Rab’bim.
27 Yedi gün karşılıklı ordugâh kurdular; yedinci günde savaş başladı ve İsrailliler bir günde Aram’dan yüz bin yaya öldürdüler.
28 Kalanlar Afek’e kaçtı ve şehir duvarı kalan yirmi yedi bin adamın üzerine düştü; Ben-Hadad da şehre kaçtı ve ev içinde odadan odaya girdi.
29 Kulları ona dedi: işte, İsrail krallarının merhametli krallar olduğu hakkında işittik; lütfen belimize çul bağlayalım ve başımıza ipler koyalım ve İsrail kralına çıkalım; belki canını bağışlar.
30 Belilerine çul bağladılar ve başlarına ipler koydular ve İsrail kralına geldiler ve dediler: kulun Ben-Hadad dedi: lütfen canımı bağışla. O dedi: hâlâ hayatta mı? kardeşimdir.
31 Bu sözü iyi bir işaret saydılar ve çabucak ağzından kapıp dediler: kardeşin Ben-Hadad. O dedi: gidin, onu getirin. Ben-Hadad onun yanına çıktı; o da onu arabasına çıkardı.
32 Ben-Hadad ona dedi: babamın babandan aldığı şehirleri sana geri vereceğim ve Şam’da kendin için, Samiriye’de babamın yaptığı gibi pazar yerleri kuracaksın. Ahav dedi: bu antlaşma ile seni salıveriyorum. Onunla antlaşma yaptı ve onu salıverdi.
33 Peygamber oğullarından biri Rab’bin sözü ile arkadaşına dedi: beni vur. Fakat adam onu vurmayı reddetti.
34 Sonra ona dedi: Rab’bin sesine itaat etmediğin için, benden ayrılır ayrılmaz bir aslan seni vuracak. O ondan ayrıldı ve bir aslan onu bulup öldürdü.
35 Sonra başka bir adam buldu ve dedi: beni vur. Adam onu vurup yaraladı.
36 Böylece peygamber gidip yolda kralı bekledi ve gözünü bir çerçöple bağlayıp kendini tanınmaz kıldı.
37 Kral geçerken krala bağırdı ve dedi: kulun savaşın arasına çıktı; işte, bir adam döndü ve bana bir adam getirdi ve dedi: bu adamı koru; eğer bir biçimde kaybolursa, ya canın onun canıyla olacak ya da bir talant gümüş ödeyeceksin.
38 Ve kulun orada burada meşgulken, o yok oldu. İsrail kralı ona dedi: hükmün böyledir; sen karar verdin.
39 O hemen gözündeki bağları kaldırdı; İsrail kralı onun peygamberlerden biri olduğunu anladı.
40 O kral’a dedi: Rab şöyle diyor: ben kendime adadığım adamı elinden salıverdiğin için, canın onun canı, halkın onun halkı yerine olacaktır.
41 İsrail kralı gamlı ve öfkeli, evine, Samiriye’ye gitti.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği