Mezmurlar, bölüm 49
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Koro şefine. Korah oğullarından. Mezmur.
2 Bunu işitin, ey bütün halklar; dinleyin, ey bütün dünyanın sakinleri,
3 Hem sıradan hem soylu, hem zengin hem fakir birlikte.
4 Ağzım bilgelik konuşacak ve yüreğimin düşünceleri anlayış.
5 Bir bilmeceyi kulağıma eğeceğim; lirle bilmecemi açacağım.
6 Kötülük gününde neden korkayım, adımlarımı kuşatanların hilesi beni sarınca?
7 Servetine güvenenler ve büyük zenginlikleriyle övünenler —
8 Hiçbir adam kardeşini fidyeyle kurtaramaz, Tanrı’ya onun fidyesini veremez;
9 Çünkü canın kurtuluş fidyesi pahalıdır ve sonsuza dek yetmeyecek —
10 Onun sonsuza dek yaşaması ve çukuru görmemesi için.
11 Çünkü bilge insanların öldüğünü görür; aptal ve akılsız birlikte yok olur ve servetlerini başkalarına bırakırlar.
12 İç düşünceleri: evleri sonsuza dek, konutları kuşaktan kuşağa; topraklarını kendi adlarıyla çağırırlar.
13 Ama adam içinde kalıcı saygı görmez; yok olan hayvanlar gibidir.
14 Bu onların yoludur — aptalları; ve onların ardındakiler onların sözünü onaylar. Arasöz.
15 Koyunlar gibi Sheol’a yerleştirildiler; ölüm onları otlatacak; sabah doğrular onlara egemen olacak; suretleri Sheol’un elinden tüketilecek, konut yok.
16 Ama Tanrı canımı Sheol’un elinden kurtaracak, çünkü Beni alacak. Arasöz.
17 Bir adam zengin olduğu zaman korkma; evinin görkemi arttığında;
18 Çünkü ölünce hiçbir şey götürmez; görkemi onunla birlikte aşağı inmeyecek.
19 Hayatı boyunca kendini kutsar; kendine iyilik ettiğin için insanlar seni över;
20 Ancak kendi atalarının kuşağına gidecek; ışığı artık görmeyecek.
21 İçinde saygı görmeyen, zenginlikte olan adam — yok olan hayvanlar gibidir.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği