İbraniler, bölüm 5
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Zira insanların arasından alınan her başkâhin, Tanrı’ya ilişkin işlerde insanlar adına atanır; günahlar için armağanlar ve kurbanlar sunsun diye,
2 Bilgisizlere ve yolunu şaşıranlara yumuşak davranabilsin diye; çünkü kendisi de zayıflıkla kuşatılmıştır,
3 Bu nedenle halk için olduğu gibi kendisi için de günahlar uğruna kurban sunmak zorundadır,
4 Hiç kimse bu onuru kendiliğinden almaz; ancak Harun gibi Tanrı tarafından çağrılan alır,
5 Mesih de başkâhin olmak için kendini yüceltmedi; ona, «Sen Benim Oğlumsun, bugün seni doğurdum» diyen yüceltti,
6 Başka bir yerde de şöyle der: «Sen Melkisedek düzenine göre sonsuza dek kâhinsin.»
7 Bedendeki günlerinde, kendisini ölümden kurtarmaya gücü yetene yüksek sesle ağlayışlar ve gözyaşlarıyla dua ve yakarışlar sundu; ve Tanrı korkusundan ötürü işitildi,
8 Oğul olduğu halde, çektiği acılardan itaat etmeyi öğrendi,
9 Yetkin kılınınca, kendisine itaat edenlerin hepsi için ebedî kurtuluşun başı oldu,
10 Tanrı tarafından Melkisedek düzenine göre başkâhin olarak adlandırıldı.
11 Bu konuda söyleyecek çok sözümüz var, ama işitmeye ağırlaştığınız için anlatması güç,
12 Çünkü zamana göre öğretmen olmanız gerekirken, yine birinin size Tanrı sözünün ilk ilkelerini öğretmesine ihtiyacınız var; sütle beslenmeye, katı yiyeceğe değil,
13 Zira sütle beslenen, doğruluk sözünde tecrübesizdir—çocuktur,
14 Katı yiyecek ise olgunlara göredir; duyuları, alışkanlıkla iyi ile kötüyü ayırt etmeye alıştırılmış olanlara.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği