Elçilerin işleri, bölüm 5
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Elçilerin işleri kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Ananias adında bir adam eşi Safira ile birlikte bir mülk sattı.
2 Bedelin bir kısmını karısı da bilerek kendine ayırdı; bir kısmını da getirip Elçilerin ayaklarının dibine koydu.
3 Ama Petrus dedi: Ananias, neden Şeytan yüreğini doldurdu da Kutsal Ruh’a yalan söyledin ve tarlanın bedelinden bir kısmını kendine ayırdın.
4 Satılmadan önce o senin değil miydi ve satıldıktan sonra bedeli senin tasarrufunda değil miydi; neden yüreğinde bu işi tasarladın; insanlar için değil Tanrı için yalan söyledin.
5 Ananias bu sözleri işitince yere yığılıp can verdi; bunu işitenlerin hepsine büyük bir korku geldi.
6 Gençler kalkıp onu sardılar, dışarı taşıyıp gömdüler.
7 Yaklaşık üç saat sonra karısı içeri girdi, olanlardan habersizdi.
8 Petrus ona sordu: Söyle, tarlayı şu kadarına mı sattınız; o dedi: Evet, şu kadarına.
9 Petrus dedi: Neden Rabbin Ruhunu denemek için aranızda anlaştınız; işte kocanı gömenlerin ayakları kapıda ve seni de dışarı taşıyacaklar.
10 Ve hemen ayaklarının dibine yığıldı ve can verdi; gençler girip onun ölmüş olduğunu buldular ve dışarı taşıyıp kocasının yanına gömdüler.
11 Bütün topluluk и bunu işitenlerin hepsi üzerine büyük bir korku geldi.
12 Elçilerin elleriyle halk arasında birçok belirti ve harika oluyordu; hepsi Süleyman’ın Sundurması’nda tek yürekle toplanıyordu.
13 Diğerleri onlara katılmaya cesaret edemiyordu; fakat halk onları yüceltiyordu.
14 Ve Rab’be iman edenlerin sayısı daha çok artıyordu, hem erkekler hem kadınlar.
15 Hatta hasta olanları sokaklara çıkarıyor, yataklara ve sedyelere yatırıyorlardı, öyle ki Petrus geçerken hiç olmazsa gölgesi onların bir kısmının üzerine düşsün.
16 Yeruşalim’e yakın kentlerden de çokları kalabalık hâlinde geliyor, hasta olanları ve kötü ruhlardan rahatsız olanları getiriyorlardı; ve hepsi şifa buluyordu.
17 Fakat başкâhin ve onunla birlikte olanlar — Sadukiler mezhebinden olanlar — kıskançlıkla doldu.
18 Elçilere el attılar ve onları umumî zindana koydular.
19 Ama Rabbin bir meleği geceleyin zindanın kapılarını açtı, onları dışarı çıkarıp dedi: Gidin, tapınakta durun и bu Yaşam’ın bütün sözlerini halka söyleyin.
20 Bunu işitince sabah erkenden gidip tapınakta öğretmeye başladılar; bu arada başкâhin ve yanındakiler toplanıp Yüksek Kurulu ve İsrail oğullarının bütün ileri gelenlerini topladılar ve onları getirmek için zindana adam gönderdiler.
21 Fakat görevliler vardıklarında onları zindanda bulamadılar; geri dönüp bildirdiler.
22 Diyerek ki: Zindanı tam güvenlik içinde kapalı bulduk ve nöbetçiler kapılarda ayakta duruyordu; fakat açtığımızda içerde kimseyi bulamadık.
23 Tapınak muhafızının komutanı ve başкâhinler bu sözleri işittiklerinde, bunun nereye varacağını merak ederek kararsız kaldılar.
24 Derken biri geldi ve dedi: Bakın, zindana koyduğunuz adamlar tapınakta duruyor ve halkı öğretiyorlar.
25 Komutan görevlilerle gidip onları getirdi, fakat şiddet kullanmadan; çünkü halktan korkuyorlardı, taşlanabilirlerdi.
26 Onları getirip Yüksek Kurulun önüne çıkardılar ve başкâhin onları sorguya çekti.
27 Şöyle dedi: Size bu Adla öğretmemenizi kesinlikle buyurmadık mı; ve işte Yeruşalim’i öğretinizle doldurdunuz ve O Adamın kanını üzerimize getirmek istiyorsunuz.
28 Petrus ve öteki Elçiler cevap verdi: İnsanlardan çok Tanrı’ya itaat etmek gerekir.
29 Atalarımızın Tanrısı sizin öldürüp ağaca asarak öldürdüğünüz İsa’yı diriltti.
30 Tanrı O’nu Sağ Eliyle Önder ve Kurtarıcı olarak yüceltti, İsrail’e tövbe ve günahların bağışlanmasını vermek için.
31 Biz bu şeylerin tanıklarıyız ve Tanrı’nın O’nu itaat edenlere verdiği Kutsal Ruh da öyle.
32 Bunu işitince içleri öfkeyle doldu ve onları öldürmek istediler.
33 Fakat Yasa öğretmeni, bütün halkça saygı gören bir Ferisi olan Gamaliel, Yüksek Kurulda ayağa kalktı ve kısa bir süre için adamların dışarı çıkarılmasını buyurdu.
34 Sonra onlara dedi: İsrail erkekleri, bu adamlara ne yapacağınıza dikkat edin.
35 Vaktiyle Teudas diye biri çıktı ve kendini bir şey sanırdı; dört yüz kadar adam ona katıldı; o öldürüldü ve ona uyanların hepsi dağıtılıp boşa çıktı.
36 Ondan sonra sayım günlerinde Celileli Yahuda çıktı ve bir sürü halkı peşinden sürükledi; o da yok oldu ve ona uyanların hepsi dağıldı.
37 Şimdi size diyorum: Bu adamlardan uzak durun ve onları kendi hâllerine bırakın; çünkü bu tasarı ya da bu iş insanlardan ise bozulur.
38 Fakat Tanrı’dan ise siz onları yıkamazsınız; hatta Tanrı’ya karşı savaşanlar bulunabilirsiniz.
39 Onun sözünü kabul ettiler; Elçileri çağırıp dövdüler ve İsa’nın Adında konuşmamalarını emrederek serbest bıraktılar.
40 Böylece Yüksek Kuruldan ayrıldılar, O Ad uğruna aşağılanmaya değer görülmüş olmalarına sevinerek.
41 Ve her gün tapınakta ve evlerde durmaksızın öğretmeye ve İsa Mesih’i Müjdelemeye devam ediyorlardı.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Elçilerin işleri kitabı | Kutsal Kitap içeriği