Yaratılış, bölüm 42
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Yakup Mısır’da tahıl olduğunu öğrendi ve oğullarına dedi: Ne diye öylece bakıp duruyorsunuz?
2 Ve dedi: İşte, Mısır’da tahıl olduğunu duydum; oraya gidin, bize oradan tahıl satın alın ki yaşayalım ve ölmeyelim.
3 Yusuf’un on kardeşi Mısır’a tahıl satın almaya gitti.
4 Ama Yusuf’un kardeşi Benyamin’i kardeşleriyle birlikte göndermedi; çünkü “Başına bir felaket gelmesin,” dedi.
5 Kenan diyarındaki kıtlık yüzünden, başkalarıyla birlikte İsrailoğulları da tahıl almaya geldiler.
6 O ülkede yönetici Yusuf’tu; ülkenin bütün halkına tahılı o satıyordu. Yusuf’un kardeşleri gelip yüzüstü yere kapanarak ona saygı gösterdiler.
7 Yusuf kardeşlerini görünce tanıdı; fakat onları tanımıyormuş gibi davrandı, onlara sertçe konuştu ve dedi: Nereden geldiniz? Onlar: Kenan diyarından, yiyecek satın almaya, dediler.
8 Yusuf kardeşlerini tanıdı, ama onlar onu tanımadılar.
9 Yusuf onlara dair kendisine görülen rüyaları hatırladı ve dedi: Siz casussunuz; bu ülkenin çıplak yerlerini görmeye geldiniz.
10 Onlar: Hayır, efendimiz; kulların yiyecek satın almaya geldi, dediler.
11 Hepimiz bir adamın oğullarıyız; dürüst insanlarız; kulların casusluk yapmadı.
12 O yine dedi: Hayır; siz bu ülkenin çıplak yerlerini görmeye geldiniz.
13 Onlar dediler: Kulların on iki kardeştir; Kenan diyarında bir adamın oğullarıyız; küçüğümüz şimdi babamızla, biriyse artık yok.
14 Yusuf onlara dedi: “Casussunuz,” derken söylediğim buydu.
15 İşte şöyle sınanacaksınız: Firavun’un hayatı üzerine, küçük kardeşiniz buraya gelmedikçe buradan çıkamazsınız.
16 İçinizden birini gönderin, kardeşinizi getirsin; sizse tutulacaksınız. Böylece sözlerinizin doğru olup olmadığı anlaşılacak; değilse, Firavun’un hayatı üzerine, casussunuz.
17 Ve onları üç gün gözetim altında tuttu.
18 Üçüncü gün onlara dedi: Şunu yapın ve yaşayacaksınız; çünkü ben Tanrı’dan korkarım:
19 Eğer dürüst kişiler iseniz, içinizden bir kardeş bu tutuklu olduğunuz evde kalsın; siz gidin, ailelerinizin açlığı için tahıl götürün.
20 Ama küçük kardeşinizi bana getirin; sözleriniz doğrulansın ve ölmekten kurtulasınız. Böyle yaptılar.
21 Birbirlerine dediler: Doğrusu kardeşimize karşı işlediğimiz günah yüzünden cezalandırılıyoruz; o bize yalvardığında canının sıkıntısını görmüştük, ama onu dinlemedik; işte bu yüzden bu bela başımıza geldi.
22 Ruben onlara cevap verdi: “Çocuğa karşı günah işlemeyin,” demedim mi size? Ama dinlemediniz; işte kanının hesabı bizden isteniyor.
23 Yusuf’un onları anladığını bilmiyorlardı; çünkü aralarında bir tercüman vardı.
24 Yusuf yanlarından ayrıldı ve ağladı; sonra geri dönüp onlarla konuştu ve içlerinden Şimon’u alıp gözlerinin önünde bağladı.
25 Yusuf, torbalarının tahılla doldurulmasını, her birinin parasının kendi torbasına geri konmasını ve yola azık verilmesini buyurdu. Onlara böyle yapıldı.
26 Tahıllarını eşeklerine yükleyip oradan ayrıldılar.
27 Konak yerinde eşeğine yem vermek için içlerinden biri torbasını açtı ve parasını torbasının ağzında gördü.
28 Kardeşlerine dedi: Param geri verilmiş; işte torbamda! Yürekleri çöktü; titreyerek birbirlerine, Tanrı bize ne yaptı, dediler.
29 Kenan diyarında babaları Yakup’un yanına gelip başlarına gelenleri ona şöyle anlattılar:
30 “Ülkenin yöneticisi bizimle sertçe konuştu ve bizi o ülkenin casusları sandı.
31 Biz ona, ‘Biz dürüst insanlarız; casusluk yapmadık,’ dedik;
32 ‘Biz babamızın on iki oğluyuz; biri artık yok, küçüğümüz ise şimdi babamızla Kenan diyarında’ dedik.
33 Ülkenin yöneticisi bize, ‘Dürüst olup olmadığınızı böyle anlayacağım: İçinizden bir kardeşi yanımda bırakın; siz ailelerinizin açlığı için tahıl alın gidin,
34 ve küçük kardeşinizi bana getirin; o zaman sizin casus değil, dürüst kişiler olduğunuzu anlayacağım; kardeşinizi size geri vereceğim ve bu ülkede ticaret edebileceksiniz,’ dedi.”
35 Torbalarını boşaltırlarken, işte, her birinin para bohçası kendi torbasındaydı; onlar da babaları da para bohçalarını görünce korktular.
36 Babaları Yakup onlara dedi: Beni çocuksuz bıraktınız: Yusuf yok, Şimon yok, şimdi de Benyamin’i almak istiyorsunuz—bütün bunlar benim başıma!
37 Ruben babasına dedi: Ben onu sana getirmezsem iki oğlumu öldürebilirsin; onu benim elime ver, sana geri getireceğim.
38 Yakup dedi: Oğlum sizinle inmeyecek; çünkü kardeşi öldü, o da tek başına kaldı; gideceğiniz yolda başına bir felaket gelirse ak saçlarımı kederle mezara indirirsiniz.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği