Mezmurlar, bölüm 17
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Davut'un duası.
2 Ya Rab, hakkı dinle, feryadımı işit; dudaklardan gelen sahte olmayan duayı kabul et.
3 Hükmüm Senin Yüzünden çıksın; Gözlerin doğruluğu görsün.
4 Yüreğimi sınadın, gece Beni ziyaret ettin; Beni denedin — suç bulamadın; ağzım suç işlemeyecektir.
5 İnsanların işlerine gelince, dudaklarının sözleriyle, zorbanın yollarından uzak durdum.
6 Adımlarım Senin izlerinde durdu; ayaklarım kaymadı.
7 Sana dua ettim, çünkü Beni işiteceksin, ey Tanrı; kulağını Bana eğ, sözümü işit.
8 Sevginin harikasını göster, kurtulanları sağ eliyle kurtaran Sen — Sana sığınanları düşmanlarından koruyan.
9 Beni Gözbebeği gibi koru; kanatlarının gölgesinde Beni sakla,
10 Beni yıkıp mahvetmek isteyen şiddetkârlardan, etrafımdaki düşmanlarımdan.
11 Yüreklerini yağ bağladılar; ağızları büyüklenerek konuşur.
12 Adımlarımızı her taraftan kuşattılar; gözlerini yere sermek için diktiler.
13 Aslan gibi av için hevesli, inlerinde oturan genç aslan gibi.
14 Kalk, ya Rab, onunla yüzleş, onu düşür; Kılıcınla canımı kötünden kurtar.
15 Elden, dünyalı insanlardan, payını bu hayatta alanlardan — karınlarını hazinenden doldurduğun, çocuklarına doymuş ve artıklarını yavrularına bırakanlardan.
16 Ben ise, doğrulukla Senin Yüzünü göreceğim; uyanınca Suretinle doyacağım.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği