Yeşu, bölüm 4
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yeşu kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bütün halk Şeria’yı geçince, RAB Yeşu’ya dedi:
2 “Halktan birer kişi — her oymaktan bir kişi — on iki adam alın,”
3 “ve onlara buyruk verin: ‘Şeria’nın ortasından, kâhinlerin ayaklarının durduğu yerden on iki taş kaldırın; onları yanınızda götürün ve bu gece konaklayacağınız yere koyun.’”
4 Yeşu, İsrail oğullarının arasına tayin ettiği on iki adamı — her oymaktan bir adamı — çağırdı,
5 ve onlara dedi: “Şeria’nın önüne, Tanrınız RAB’bin antlaşma sandığının önüne geçin ve İsrail oymaklarının sayısınca herkes omzuna bir taş alsın,”
6 “öyle ki bu aranızda bir işaret olsun. Yarın çocuklarınız ‘Bu taşlar ne anlama geliyor?’ diye sorduklarında,”
7 onlara şöyle diyeceksiniz: “Şeria’nın suları RAB’bin antlaşma sandığının önünde kesildi; sandık Şeria’dan geçerken, Şeria’nın suları kesildi; bu taşlar İsrail oğulları için sonsuza dek bir hatıra olacaktır.”
8 İsrail oğulları, RAB’bin Yeşu’ya buyurduğu gibi yaptı; RAB’bin Yeşu’ya söylediği gibi, Şeria’nın ortasından on iki taş kaldırdılar; onları taşıyıp konakladıkları yere koydular.
9 Yeşu da, RAB’bin antlaşma sandığını taşıyan kâhinlerin ayaklarının durduğu yerde, Şeria’nın ortasında on iki taş dikti; bugün de oradadırlar.
10 Kâhinler, RAB’bin Yeşu’ya söylemiş olduğu her şey tamamlanıncaya kadar sandıkla birlikte Şeria’nın ortasında durdular; ve halk acele edip geçti.
11 Bütün halk geçince, RAB’bin Musa’ya ve Yeşu’ya söylediği gibi, sandık ve kâhinler halkın önünden geçtiler.
12 Rubenliler, Gadlılar ve Manaşşe oymağının yarısı — Musa’nın onlara söylediği gibi — savaş için donatılmış olarak İsrail’in önünden geçti.
13 Yaklaşık kırk bin yiğit adam, RAB’in önünde savaş için, Yeriko ovalarına geçti.
14 O gün RAB, Yeşu’yu bütün İsrail’in gözünde yüceltti; ve onunla, hayatının bütün günlerinde olduğu gibi, korkuyla saygı duydular.
15 RAB Yeşu’ya şöyle dedi:
16 “Antlaşma sandığını taşıyan kâhinlere, ‘Şeria’dan çıkın’ diye buyur.”
17 Yeşu kâhinlere, “Şeria’dan çıkın” diye buyurdu.
18 RAB’bin antlaşma sandığını taşıyan kâhinlerin ayak tabanları kuru yerden çıkıp kıyıya bastığı anda, Şeria’nın suları eski yerine, kıyıları boyunca coşup taşan haline döndü.
19 Birinci ayın onuncu gününde halk Şeria’dan çıktılar ve Yeriko’nun doğu sınırında Gilgal’da konakladılar.
20 Yeşu, Şeria’dan almış oldukları on iki taşı Gilgal’da dikti,
21 ve İsrail oğullarına dedi: “Çocuklarınız yarın babalarına, ‘Bu taşlar ne?’ diye sorarsa,
22 “İsrail’in kuru yerden Şeria’yı geçtiğini çocuklarınıza anlatacaksınız —
23 çünkü Tanrınız RAB’bin Şeria’nın suyunu önünüzden kuruttu; antlaşma sandığıyla geçtiğimiz gün, RAB Tanrınız Kızıldeniz’i önümüzden nasıl kuruttuysa öyle,”
24 “öyle ki yeryüzündeki bütün halklar RAB’bin eli kudretlidir bilsin ve Tanrınız RAB’den her zaman korkasınız.”
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yeşu kitabı | Kutsal Kitap içeriği