1-Selanikliler, bölüm 2
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Selanikliler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Kardeşler, bilirsiniz ki aranızdaki girişimiz boşuna değildi,
2 Filippi’de acı çekmiş ve hakaret görmüş olmamıza rağmen—aslında biliyorsunuz—Tanrı’mızda cesaret bulduk, ağır karşı çıkışlara karşın size Tanrı’nın Müjdesi’ni söylemek için,
3 Zira çağrımızın kökeninde yalancılık, kirli amaç ya da kurnazlık yoktur,
4 Fakat biz Tanrı tarafından Müjde’ye emanet edilmek için sınandık; işte böyle konuşuyoruz—insanları değil, yüreklerimizi sınayan Tanrı’yı hoşnut etmek için,
5 Bildiğiniz gibi, hiçbir zaman yalakalık sözleriyle gelmedik; Tanrı tanıktır, açgözlülük maskesiyle de değil,
6 İnsanlardan—sizden ya da başkalarından—yücelik aramadık, Mesih’in elçileri olarak ağırlığımızı koyabilecek olsak bile,
7 Tersine, aranızda şefkatli olduk; süt veren bir ana yavrularını nasıl bağrına basarsa,
8 Biz de size böyle sevgi besledik: size yalnız Tanrı’nın Müjdesi’ni değil, kendi canlarımızı da vermeye hazırdık—çünkü bize çok sevgili oldunuz,
9 Çalışmamızı ve çabamızı hatırlarsınız kardeşler; hiçbirinize yük olmamak için gece gündüz çalıştık ve size Tanrı’nın Müjdesi’ni duyurduk,
10 Siz tanıksınız ve Tanrı da: inananlar için aranızda ne kutsal, ne doğru, ne kusursuz davrandık,
11 Ve bilirsiniz, her birinizle baba evladıyla ilgilenir gibi ilgilendik,
12 Sizi yürümeye çağırdık, teselli ettik ve yalvardık ki Tanrı’yı hoşnut edecek bir biçimde yaşayasınız—O, sizi kendi Egemenliğine ve yüceliğine çağırıyor,
13 Bu nedenle Tanrı’ya kesintisiz şükrediyoruz: Tanrı’nın sözünü bizden işittiğinizde, onu insan sözü olarak değil, gerçekte olduğu gibi Tanrı’nın sözü olarak kabul ettiniz; bu söz siz iman edenlerde etkendir,
14 Kardeşler, siz de Yahudiye’deki Tanrı’nın topluluklarının izinden gittiniz; çünkü onlar gibi siz de kendi yurttaşlarınızdan acı çektiniz—onlar da Rab İsa’yı ve peygamberleri öldürdüler, bizi de kovdular; Tanrı’yı hoşnut etmezler ve bütün insanlara karşıt dururlar,
15 Özellikle uluslara kurtulmaları için konuşmamızı engellerler; böylece günahlarını hep doldururlar—ama sonunda gazap onların üzerine geldi,
16 Biz ise kardeşler, kısa süre için, yüz bakımından sizden ayrılmıştık ama yürekçe değil; yüzünüzü görmeye çok büyük istek ve gayretle daha da çok çabaladık,
17 Yanınıza gelmek istedik—ben Pavlus bir kez, iki kez—ama Şeytan bizi engelledi,
18 Çünkü umudumuz, sevincimiz, Rabbimiz İsa’nın gelişinde O’nun önünde övüncümüz, siz değil misiniz?
19 Evet, siz bizim yüceliğimiz ve sevincimizsiniz,
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Selanikliler kitabı | Kutsal Kitap içeriği