Vahiy, bölüm 4
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bundan sonra baktım: işte gökte bir kapı açılmış; ve önceden borazan gibi işittiğim ilk ses, “Buraya çık, bundan sonra olması gerekenleri sana göstereyim” diyordu.
2 O anda Ruh’ta oldum; ve işte gökte bir taht kurulu, ve taht üzerinde oturan Biri vardı.
3 Oturana baktım: görünüşü yeşim ve akik taşına benzerdi; ve tahtın çevresinde zümrüt görünüşlü bir gökkuşağı vardı.
4 Tahtın çevresinde yirmi dört tahta daha ve bu tahtlarda beyaz giysilere bürünmüş, başlarında altın taçlar olan yirmi dört ihtiyar oturuyordu.
5 Tahttan şimşekler, sesler ve gök gürlemeleri çıkıyordu; ve tahtın önünde yedi meşale yanıyordu—bunlar Tanrı’nın yedi Ruhudur.
6 Tahtın önünde kristal gibi camdan bir deniz vardı; ve tahtın ortasında ve çevresinde, önden ve arkadan gözlerle dolu dört canlı varlık.
7 Birinci canlı varlık aslana benzer, ikincisi buzağıya benzer, üçüncüsünün yüzü insan yüzü, dördüncüsü uçan bir kartala benzerdi.
8 Dört canlı varlığın her birinin altışar kanadı vardı; çevresi ve içleri gözlerle doluydu; gece gündüz durmadan şöyle diyorlardı: “Kutsal, kutsal, kutsal, Her Şeye Gücü Yeten Rab Tanrı, Olan, olmuş olan ve gelecek olan.”
9 Ve ne zaman canlı varlıklar, sonsuzlara dek yaşayan, taht üzerinde oturana yücelik, saygı ve şükür verseler,
10 yirmi dört ihtiyar tahttaki O’nun önünde yüzüstü düşer, sonsuzlara dek yaşayanı tapınır ve taçlarını tahtın önüne koyarlar; ve derler ki:
11 “Ya Rab ve Tanrımız, yüceliği, saygıyı ve kudreti almaya layıksın; çünkü her şeyi Sen yarattın, iradenle var oldular ve yaratıldılar.”
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Vahiy kitabı | Kutsal Kitap içeriği