Özdeyişler, bölüm 5
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Özdeyişler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Oğlum, hikmetime kulak ver, anlayışıma kulağını eğ,
2 sağduyuyu koruyasın, dudakların bilgi tutsun.
3 Çünkü yabancı kadının dudakları bal damlatır, ağzı yağdan daha pürüzsüzdür,
4 ama sonu pelin gibi acıdır, iki ağızlı kılıç gibi keskindir.
5 Ayakları ölüme iner, adımları ölüler diyarına götürür.
6 Yaşam yolunu düşünmez; patikaları değişkendir, bunu bilmez.
7 Şimdi, oğullarım, beni dinleyin ve ağzımın sözlerinden sapmayın.
8 Yolunu ondan uzak tut, evinin kapısına yaklaşma.
9 Yoksa onurun başkalarına gider, yılların acımasız birine,
10 yabancılar varlığınla doyurulur ve emeğin bir yabancının evinde olur.
11 Sonunda bedenin ve etin tükendiğinde inlersin,
12 ve dersin ki: Terbiyeyi nasıl nefret ettim ve yüreğim kınamayı nasıl hor gördü,
13 ve öğretmenlerimin sesini dinlemedim, bana öğretenlere kulağımı eğmedim!
14 Az kaldı her türlü kötülük ve topluluk içinde büsbütün aşağılanacaktım.
15 Kendi sarnıcından su iç, kendi kuyundan akan suları.
16 Pınarların dışarı taşsın mı, sokaklarda su derelerin?
17 Onlar yalnız senin olsun, yabancılarla paylaşma.
18 Pınarın bereketlensin, gençliğinin karısıyla sevin.
19 Sevgi ceylanı, zarif geyik; onun memeleri seni her zaman tatmin etsin, sevgiyle daima sarhoş ol.
20 Oğlum, neden yabancı bir kadınla sarhoş olasın ve yabancının koynunu kucaklayasın?
21 Çünkü insanın yolları RAB’bin gözleri önündedir ve O bütün patikalarını tartar.
22 Kötüyü kendi suçları yakalar, günahlarının ipleriyle bağlanır.
23 Terbiye olmayışından ölür ve büyük akılsızlığından sapar.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Özdeyişler kitabı | Kutsal Kitap içeriği