Zekeriya, bölüm 4
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Zekeriya kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Ve benimle konuşan o Melek döndü ve beni, uykusundan uyandırılan bir adamı uyandırır gibi uyandırdı.
2 Ve bana dedi: Ne görüyorsun? Ben cevap verdim: Görüyorum, işte, tamamı altından bir kandillik; üzerinde yağ için bir tas var, üzerinde yedi kandil, ve onların üstünde her kandil için yedişer borucuk.
3 Ve onun yanında iki zeytin ağacı var; biri tasın sağında, öteki solunda.
4 Ve cevap verip benimle konuşan Meleğe dedim: Bu nedir, efendim?
5 Ve benimle konuşan Melek cevap verip dedi: Bunların ne olduğunu bilmiyor musun? Ben dedim: Bilmiyorum, efendim.
6 Bunun üzerine şöyle dedi: Bu, Zerubbabil’e gelen Rab’bin sözüdür: Ne ordu gücüyle ne kuvvetle, ama Benim Ruhumla, diyor Rab Savaot.
7 Sen kimsin, ey büyük dağ, Zerubbabil’in önünde? Düz ova olacaksın; o da baştaşını, "lütuf, lütuf onun üzerinde!" seslenişleriyle çıkaracak.
8 Ve Rab’bin sözü bana oldu:
9 Zerubbabil’in elleri bu evin temelini attı; onun elleri onu tamamlayacak; ve Rab Savaot’un Beni size gönderdiğini bileceksin.
10 Çünkü kim bu günü küçük sayabilir? O yedi, bütün yeri gözleyen Rab’bin gözleri, Zerubbabil’in elindeki çeküle sevinçle bakıyor.
11 Bunun üzerine cevap verdim ve ona dedim: Kandilliğin sağındaki ve solundaki şu iki zeytin ağacı neyi ifade eder?
12 İkinci kez konuşup dedim: Altından iki boru aracılığıyla kendilerinden altın akıtan şu iki zeytin dalı neyi ifade eder?
13 Ve bana dedi: Bunların ne olduğunu bilmiyor musun? Ben dedim: Bilmiyorum, efendim.
14 Ve dedi: Bunlar, bütün dünyanın Rabbinin huzurunda duran iki meshedilmiş olandır.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Zekeriya kitabı | Kutsal Kitap içeriği