Yaratılış, bölüm 28
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 İshak Yakup’u çağırıp onu kutsadı; ona buyurup dedi: “Kendine Kenan kızlarından eş alma.
2 Kalk, Mezopotamya’ya—annenin babası Betuel’in evine—git; oradan, annenin kardeşi Lavan’ın kızlarından kendine eş al.
3 Her Şeye Gücü Yeten Tanrı seni kutsasın; seni çoğaltsın ve artırıp çoğaltsın; senden birçok ulus doğsun.
4 Atam İbrahim’in kutsamasını sana ve seninle birlikte soyuna versin ki, Tanrı’nın İbrahim’e verdiği, göçmen olarak yaşadığın bu ülkeyi miras alasın!”
5 Böylece İshak Yakup’u uğurladı; Yakup, Mezopotamya’ya—Aramlı Betuel’in oğlu, Rebeka’nın kardeşi Lavan’a—gitti; Rebeka Yakup ile Esav’ın annesiydi.
6 Esav, İshak’ın Yakup’u kutsayıp onu Mezopotamya’ya gönderdiğini; giderken “Kendine Kenan kızlarından eş alma” diye ona buyurduğunu,
7 Yakup’un babasıyla annesini dinleyip Mezopotamya’ya gittiğini gördü.
8 Esav, Kenan kızlarının babası İshak’ı hoşnut etmediğini anlayınca,
9 İsmail’e gitti ve başka eşlerinin yanına, İbrahim’in oğlu İsmail’in kızı, Nevayot’un kız kardeşi Mahalat’ı kendine eş aldı.
10 Yakup Beer-Şeva’dan çıkıp Harran’a doğru gitti.
11 Bir yere varıp—güneş battığı için—orada geceledi; o yerden bir taş alıp başucuna koydu ve orada yattı.
12 Düşünde, yeryüzüne kurulmuş bir merdiven gördü; başı göklere değiyordu; Tanrı’nın melekleri onun üzerinde çıkıp iniyorlardı.
13 Ve işte, RAB onun üzerinde duruyor ve diyordu: “Ben baban İbrahim’in Tanrısı ve İshak’ın Tanrısıyım; korkma. Üzerinde yattığın toprağı sana ve soyuna vereceğim.
14 Soyun yeryüzünün kumu gibi olacak; batıya, doğuya, kuzeye ve güneye doğru yayılacaksın; yeryüzünün bütün boyları sende ve soyunda bereket bulacak.
15 İşte, ben seninleyim; gittiğin her yerde seni koruyacağım ve seni bu ülkeye geri getireceğim; sana söylediğim sözü yerine getirinceye dek seni bırakmayacağım.”
16 Yakup uykusundan uyanıp dedi: “Gerçekten RAB bu yerde; ben ise bilmiyordum!”
17 Korkuya kapıldı ve dedi: “Bu yer ne kadar heybetli! Bu, Tanrı’nın Evi’nden başka bir şey değil; bu, göklerin kapısıdır.”
18 Yakup sabah erkenden kalktı; başucuna koyduğu taşı aldı, anıt olarak dikti ve tepesine yağ döktü.
19 Yakup o yerin adını Bet-El koydu; kentin önceki adı ise Luz’du.
20 Yakup bir adak adayıp dedi: “Eğer RAB Tanrı benimle olur, gittiğim yolda beni korur, bana yiyecek ekmek ve giyecek elbise verir,
21 ve ben esenlikle babamın evine dönersem, RAB benim Tanrım olacaktır.
22 Bu anıt olarak diktiğim taş benim için Tanrı’nın Evi olacaktır; ve Tanrım, bana vereceğin her şeyin onda birini sana vereceğim.”
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği