Mezmurlar, bölüm 143
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Davut’tan. Mezmur.
2 Duamı işit, ya Rab, yalvarışıma kulak ver; doğruluğun ve sadakatinle Bana yanıt ver.
3 Kulumla yargıya girme, çünkü yaşayan hiçbir kişi Senin önünde doğru çıkmaz.
4 Çünkü düşman canımı kovaladı, hayatımı yere ezdi; beni çok zamandan beri ölülerle oturanlar gibi karanlıklara koydu.
5 Ruhum içimde bayıldı, yüreğim içimde dondu.
6 Eski günleri anıyorum; bütün işlerini düşünüyorum, ellerinin işlerinin üzerine tefekkür ediyorum.
7 Ellerimi Sana doğru uzatıyorum; canım susamış toprak gibi Sana susar. Arasöz.
8 Çabuk yanıt ver Bana, ya Rab — ruhum tükeniyor; Yüzünü Benden gizleme, kuyuya inenler gibi olmayayım.
9 Sabahleyin sevgi sadakatini işittir Bana, çünkü Sana güvendim; yürüyeceğim yolu Bana bildir, çünkü ruhumu Sana yükselttim.
10 Düşmanlarımdan Beni kurtar, ya Rab; Sende sığınırım.
11 İradeni yapmayı Bana öğret, çünkü Sen Benim Tanrımsın; iyi Ruhun Beni düz yolda yöneltsin.
12 Adın uğruna, ya Rab, Beni yaşat; doğruluğunla canımı sıkıntıdan çıkar.
13 Ve sevginle düşmanlarımı yok et ve canımı sıkıntıya sokanların hepsini mahvet — çünkü Ben Senin kulunum.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Mezmurlar kitabı | Kutsal Kitap içeriği