Eyüp, bölüm 14
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Kadından doğan insan kısa ömürlüdür ve sıkıntıyla doyar.
2 Bir çiçek gibi çıkar ve kesilir; gölge gibi kaçar ve durmaz.
3 Ve Sen böyle birini gözlerinin açısıyla açar mısın ve benimle muhakemeye girer misin?
4 Kirliyi temiz kılan kim? Bir tek kişi bile yok.
5 Günleri belirlenmiş, aylarının sayısı Senin yanında; sınır koydun, onu aşamaz.
6 O hâlde gözünü ondan çevir ki rahat etsin, bir ücretli gibi gününden hoşlansın.
7 Ağaç için umut vardır; kesilse bile yeniden filiz verir ve sürgünü eksik olmaz.
8 Kökü toprakta yaşlı olsa ve kütüğü yerde ölmüş olsa bile,
9 Su kokusuyla yeşerir ve fidan gibi dal salar.
10 Fakat insan ölür ve güçsüz düşer; adam son nefesini verir ve nerede?
11 Sular denizden çekilir, ırmak kurur ve tükenir;
12 Öylece insan yatar ve kalkmaz; gökler artık olmayıncaya dek uyanmazlar ve uykusundan uyandırılmazlar.
13 Keşke beni ölüler diyarında saklasan, gazabının geçeceği kadar beni gizlesen, bana bir sınır koysan ve sonra beni ansan!
14 İnsan ölürse, yine yaşayacak mı? Bütün ordum günlerim boyunca bekleyeceğim, değişikliğim gelinceye kadar.
15 O zaman beni çağıracaksın ve ben Sana cevap vereceğim; ellerinin işini özleyeceksin.
16 Şimdi ise adımlarımı sayıyorsun; günahımı gözlemiyor musun?
17 Suçum pıhtı içinde mühürlüdür; suçu mu torbaya bağlıyorsun ve suçumu örtüyorsun.
18 Fakat dağ da düşer ve parçalanır; kaya yerinden sökülür.
19 Sular taşları oyup çıkarır; taşkınları toprağın tozunu sürükler; insanın umudunu da böyle yok edersin.
20 Onu sürekli alt edersin ve o göçer; simasını değiştirirsin ve onu uzaklaştırırsın.
21 Oğulları saygınlığa yükselir ve o bilmez; aşağılanır ve o fark etmez.
22 Yalnız bedeninde acı çeker ve canı kendinde yas tutar.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği