Yaratılış, bölüm 18
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 RAB ona Mamre meşeliğinde göründü; günün sıcağında çadırının girişinde oturuyordu.
2 Gözlerini kaldırıp baktı: karşısında üç adam duruyordu. Onları görür görmez çadırının girişinden koşup karşılarına çıktı ve yere kadar eğildi.
3 “Efendim! Gözünde lütuf bulduysam, kulunun yanından geçip gitme,” dedi.
4 “Biraz su getirilsin, ayaklarınızı yıkayın; şu ağacın altında dinlenin.”
5 “Ben de biraz ekmek getireyim ki yürekleriniz güç bulsun; sonra yolunuza gidersiniz—çünkü kulunuzun yanından geçiyorsunuz.” Onlar, “Dediğin gibi yap,” dediler.
6 İbrahim çabucak çadıra, Sara’nın yanına koştu ve ona dedi: “Acele, en iyi undan üç sea yoğur ve mayasız ekmekler yap.”
7 İbrahim sürüye koştu, yumuşak ve iyi bir buzağı aldı, uşağa verdi; o da çabucak hazırladı.
8 Yağ ve süt ile hazırlanmış buzağıyı aldı, onların önüne koydu; kendisi de ağaç altında yanlarında durdu. Onlar yediler.
9 Ona, “Karın Sara nerede?” dediler. “Burada, çadırda,” diye cevap verdi.
10 Onlardan biri dedi: “Gelecek yıl bu vakit yeniden yanına döneceğim ve karın Sara’nın bir oğlu olacak.” Sara ise onun arkasında, çadırın girişinde dinliyordu.
11 İbrahim de Sara da ihtiyardı; Sara’da kadınların âdeti kesilmişti.
12 Sara içinden güldü: “Ben ihtiyarladım; bu sevinci ben mi tadacağım? Üstelik efendim de yaşlı.”
13 RAB İbrahim’e dedi: “Sara neden kendi içinde ‘Gerçekten yaşlandığım hâlde doğurabilir miyim?’ diyerek güldü?”
14 “RAB için zor olan bir şey var mı? Belirlenen zamanda, gelecek yıl bu vakit yanına döneceğim ve Sara’nın bir oğlu olacak.”
15 Sara korktuğu için inkâr etti: “Gülmedim.” Ama O Sara’ya, “Hayır, güldün,” dedi.
16 Sonra o adamlar kalkıp Sodom ve Gomora’ya doğru yola çıktılar; İbrahim de onları uğurlamak için birlikte yürüdü.
17 RAB dedi: “Yapmak istediğimi İbrahim’den kulumdan gizleyecek miyim?”
18 “İbrahim gerçekten büyük ve güçlü bir ulus olacaktır; yeryüzündeki bütün uluslar onda bereket bulacaktır.”
19 “Çünkü ben onu seçtim ki, çocuklarına ve kendisinden sonra ev halkına RAB’bin yolunda yürümeyi—doğruluk ve adalet yapmayı—buyursun; böylece RAB İbrahim hakkında söylediği her şeyi ona yerine getirecek.”
20 RAB dedi: “Sodom ile Gomora’nın feryadı çok büyük; günahları pek ağır.”
21 “İneceğim ve bana ulaşan feryada göre gerçekten böyle yapıp yapmadıklarını göreceğim; yoksa bileceğim.”
22 Adamlar oradan ayrılıp Sodom’a gittiler; İbrahim ise RAB’bin önünde duruyordu.
23 İbrahim yaklaşıp dedi: “Doğru olanı kötülerle birlikte mi yok edeceksin?”
24 “Ya bu kentte elli doğru varsa? Sırf o elli doğru oradadır diye bütün bu yeri yok edip esirgemeyecek misin?”
25 “Doğruyu kötülerle birlikte öldürmek—doğruya da kötüye de aynı şeyi yapmak—Senden uzak olsun! Yeryüzünün bütün Yargıcı adaletsiz mi davranacak?”
26 RAB dedi: “Sodom kentinde elli doğru bulursam, onların hatırına bütün kenti ve bu yerin hepsini esirgeyeceğim.”
27 İbrahim cevap verdi: “İşte, ben toz ve kül olduğum hâlde Efendiyle konuşmaya cüret ettim.”
28 “Ya elli doğrudan beşi eksikse? Beş eksik yüzünden bütün kenti mi yok edeceksin?” O dedi: “Orada kırk beş bulursam yok etmeyeceğim.”
29 İbrahim O’nunla konuşmayı sürdürdü: “Ya orada kırk bulunursa?” O dedi: “Kırkın hatırı için de yapmayacağım.”
30 İbrahim dedi: “Efendi kızmasın, konuşacağım: Ya orada otuz bulunursa?” O dedi: “Orada otuz bulunursa yapmayacağım.”
31 İbrahim dedi: “İşte, Efendiyle konuşmaya cüret ettim: Ya orada yirmi bulunursa?” O dedi: “Yirminin hatırı için yok etmeyeceğim.”
32 İbrahim dedi: “Efendi kızmasın, bir kez daha söyleyeceğim: Ya orada on bulunursa?” O dedi: “Onun hatırı için yok etmeyeceğim.”
33 RAB, İbrahim’le konuşmayı bitirince ayrıldı; İbrahim de yerine döndü.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği