1-Krallar, bölüm 21
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bu olaylardan sonra, Yizreel’li Navot’un bir bağ vardı, Samiriye kralı Ahav’ın sarayının yanında, Yizreel’de.
2 Ahav Navot’a dedi: bağını bana ver, sebze bahçesi olsun; çünkü evime yakındır; sana onun yerine daha iyi bir bağ vereyim; yoksa bedelini gümüşle vereyim.
3 Navot Ahav’a dedi: atalarımın mirasını sana vermekten Rab beni sakındırsın.
4 Ahav evine üzgün ve öfkeli gitti, Yizreel’li Navot’un kendisine: atalarımın mirasını sana vermem, dediği için; yatağına uzandı ve yüzünü çevirdi ve yemek yemez oldu.
5 Karısı İzebel onun yanına gelip dedi: ruhun nedir ki yemek yemiyorsun?
6 O ona dedi: Yizreel’li Navot’la konuştum ve ona dedim: bağını bana ver, bedelini gümüşle vereyim; yoksa onun yerine başka bir bağ vereyim; ama o: bağımı sana vermem, dedi.
7 Karısı İzebel ona dedi: sen mi İsrail’de krallık ediyorsun? kalk, ye ve yüreğin şen olsun; ben sana Yizreel’li Navot’un bağını vereceğim.
8 İzebel Ahav’ın adına mektuplar yazdı ve onları onun mührüyle mühürledi ve mektupları şehirde yaşayan yurt önderlerine ve ileri gelenlere, Navot’un yanında olanlara gönderdi.
9 Mektuplarda şöyle yazdı: oruç ilan edin ve Navot’u halkın önünde en öne oturtun;
10 ve onun karşısına iki Belial oğlu adam oturtun ve onun aleyhine tanıklık etsinler: Tanrı’ya ve krala küfretti; sonra onu dışarı çıkarın ve taşlayın ki ölsün.
11 O şehrin adamları, yani Navot’un yaşadığı şehrin ileri gelenleri ve önderleri, İzebel’in onlara gönderdiği şekilde, mektuplarında yazdığı gibi yaptılar.
12 Oruç ilan ettiler ve Navot’u halkın önünde en öne oturttular.
13 İki Belial oğlu adam gelip onun karşısına oturdular; ve o kötü adamlar Navot’a karşı halkın önünde tanıklık ettiler: Navot Tanrı’ya ve krala küfretti. Böylece onu şehirden dışarı çıkarıp taşladılar ve öldü.
14 Sonra İzebel’e: Navot taşlandı ve öldü, diye haber gönderdiler.
15 İzebel Ahav’a haber gönderip dedi: kalk, Yizreel’li Navot’un bağını al—sana bedelini vermek istemedi—; çünkü Navot artık sağ değil, öldü.
16 Ahav Navot’un öldüğünü işitir işitmez, Yizreel’li Navot’un bağını almak için kalkıp oraya indi.
17 Rab’bin sözü Tişbeli İlyas’a geldi:
18 Kalk, Samiriye kralı Ahav’ın karşısına çık; işte, o, Yizreel’li Navot’un bağında; bağını almak için oraya indi.
19 Ve ona söyle: Rab şöyle diyor: öldürdün ve ayrıca sahiplendin; ve ona söyle: Rab şöyle diyor: köpeklerin Navot’un kanını yaladığı yerde, köpekler senin de kanını yalayacak.
20 Ahav İlyas’a dedi: beni buldun mu, düşmanım? O dedi: seni buldum; çünkü Rab’bi kızdırmak için kötülük yapmak üzere kendini sattın.
21 İşte, senin üzerine kötülük getireceğim ve seni temizleyeceğim ve Ahav’a işeyen erkek olanı, kapalıda olanı da açıkta olanı da, İsrail’de keseceğim;
22 ve evini, Yerovam oğlu Nevat’ın evini ve Ahiya oğlu Başşa’nın evini yok ettiğim gibi yok edeceğim; çünkü beni kızdırdın ve İsrail’i günaha sürükledin.
23 Ve İzebel konusunda Rab dedi: köpekler, Yizreel’in surunun yanında İzebel’i yiyecek.
24 Ahav’ın şehirde olanı köpekler yiyecek ve kırda olanını gökyüzünün kuşları yiyecek.
25 Ahav gibi kendini satıp Rab’bin gözünde kötü olanı yapan olmamıştı; karısı İzebel onu kışkırtıyordu.
26 Gördüğü şeylerin peşinden yürüyerek, Amorluların yaptığı gibi, iğrençlik yaptı; Rab onları İsrailoğullarının önünden kovmuştu.
27 Ahav bu sözleri işitince giysilerini yırttı ve üzerine çul giydi ve oruç tuttu ve çul içinde yattı ve yavaş yürüdü.
28 Rab’bin sözü Tişbeli İlyas’a geldi:
29 Ahav’ın önümde nasıl alçaldığını gördün mü? çünkü önümde alçaldı; onun günlerinde bu kötülüğü getirmeyeceğim; oğlunun günlerinde evinin üzerine bu kötülüğü getireceğim.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | 1-Krallar kitabı | Kutsal Kitap içeriği