Luka, bölüm 22
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Luka kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Mayasız Ekmekler denilen bayram, yani Fısıh yaklaşıyordu.
2 Başkâhinler ve yazıcılar İsa’yı nasıl öldüreceklerini arıyorlardı; çünkü halktan korkuyorlardı.
3 O zaman İskariyot denilen, On ikiden biri olan Yahuda’nın içine Şeytan girdi.
4 O da gidip başkâhinlerle tapınak muhafızlarının komutanlarıyla konuştu ki O’nu onlara nasıl teslim edeceğini görüştü.
5 Onlar sevindiler ve ona para vermeye razı oldular.
6 O kabul etti ve kalabalık yokken O’nu onlara teslim etmek için bir fırsat aramaya başladı.
7 Fısıh kuzusunun kurban edilmesi gereken Mayasız Ekmekler günü geldi.
8 İsa Petrus ile Yuhanna’yı gönderdi ve dedi: gidin, bizim için Fısıh’ı hazırlayın ki yiyelim.
9 Ona dediler: onu nerede hazırlayalım?
10 O onlara dedi: kente girdiğinizde, size bir adam su kabı taşıyarak rastlayacak; onun girdiği eve kadar onu izleyin.
11 Ve ev sahibine deyin: Öğretmen Sana diyor: öğrencilerimle Fısıh’ı yiyeceğim misafir odası nerede?
12 O size döşenmiş büyük bir üst oda gösterecek; orada hazırlayın.
13 Onlar gittiler ve O’nun kendilerine söylediği gibi buldular ve Fısıh’ı hazırladılar.
14 Saat geldiğinde, O ve On iki havari sofraya oturdular.
15 Onlara dedi: acı çekmeden önce bu Fısıh’ı sizinle birlikte yemeyi çok arzuladım.
16 size söylüyorum, onu Tanrı’nın Krallığı’nda yerine gelene dek bir daha yemeyeceğim.
17 Sonra bir kâse alıp şükretti ve dedi: bunu alın, aranızda paylaşın.
18 size söylüyorum, şimdiye dek asmanın ürününden, Tanrı’nın Krallığı gelinceye dek içmeyeceğim.
19 Ve ekmek alıp şükretti, böldü ve onlara verdi: bu, sizin uğrunuza verilen Benim bedenimdir; Beni anmak için bunu yapın.
20 Aynı şekilde, yemekten sonra kâseyi de verdi: bu kâse, sizin uğrunuza dökülen Benim kanımda yapılan yeni antlaşmadır.
21 ama işte, Beni ele verenin eli Benimle birlikte masanın üzerindedir.
22 insan Oğlu, belirlenmiş olduğu gibi gidiyor; ama onu ele veren o adama vay.
23 Onlar da aralarında, bunu kimin yapacağını soruşturmaya başladılar.
24 Aralarında, hangisinin en büyük sayılacağı konusunda bir çekişme de çıktı.
25 O onlara dedi: ulusların kralları üzerlerine efendilik taslar ve onlar üzerinde yetkili olanlara iyiliksever denir.
26 Fakat siz öyle olmayın; aranızda en büyük olan en küçük gibi, yönetici de hizmet eden gibi olsun.
27 Çünkü sofrada oturan mı büyüktür, hizmet eden mi? sofrada oturan değil mi? ama Ben aranızda hizmet eden gibi bulunuyorum.
28 Denemelerimde Benimle birlikte kalan sizlersiniz;
29 ve Ben, Babamın Bana verdiği gibi, size bir Krallık veriyorum ki
30 Benim soframda ve Krallığımda yiyip için ve İsrail’in on iki oymağını yargılamak üzere tahtlara oturun.
31 İsa dedi: Simun, Simun, işte Şeytan sizi buğday gibi elemek için istedi.
32 Fakat Ben, imanının eksilmemesi için Senin için dua ettim; Sen bir kez dönünce kardeşlerini güçlendir.
33 O dedi: Rab, Seninle birlikte zindana da ölüme de gitmeye hazırım.
34 İsa dedi: Sana söylüyorum, Petrus, bugün horoz ötmeden, Sen Beni tanıdığını üç kez inkâr edeceksin.
35 Sonra onlara dedi: sizi kesesiz, torbasız ve çarıksız gönderdiğim zaman, bir şeyiniz eksik oldu mu? onlar dediler: hiçbir şey.
36 O onlara dedi: fakat şimdi kesesi olan onu alsın, torbası da; kılıcı olmayan da abasını satıp bir kılıç alsın.
37 Çünkü size söylüyorum, Bende yazılmış olan şu sözün yerine gelmesi gerekir: kanunsuzlarla bir sayıldı; çünkü Benimle ilgili olanlar sona eriyor.
38 Onlar dediler: Rab, işte burada iki kılıç var. O dedi: yeter.
39 Sonra dışarı çıktı ve her zamanki gibi Zeytinlik denilen dağa gitti; öğrenciler de O’nun ardından gittiler.
40 Oraya vardığında onlara dedi: denemeye düşmemek için dua edin.
41 Kendilerinden bir taş atımı kadar ayrıldı, diz çöktü ve şöyle dua etti:
42 Baba, eğer istersen, bu kâseyi Benden uzaklaştır; ama Benim isteğim değil, Seninki olsun.
43 Gökte bir melek O’na görünüp O’nu güçlendirdi.
44 Ve büyük bir iç sıkıntısı içinde daha gayretle dua ediyordu; teri sanki yere düşen kan damlaları gibi oldu.
45 Duadan kalkıp öğrencilerinin yanına geldi ve onları kederden uyuşmuş olarak uyur buldu.
46 Onlara dedi: neden uyuyorsunuz? kalkın ve denemeye düşmemek için dua edin.
47 O daha konuşurken, işte, bir kalabalık ve On ikiden İskariyot denilen Yahuda, onları önden götürüyordu; İsa’ya yaklaşarak O’nu öpmek istedi.
48 İsa ona dedi: Yahuda, insan Oğlu’nu bir öpüşle mi ele veriyorsun?
49 Etrafındakiler olacakları görünce dediler: Rab, kılıçla vuralım mı?
50 İçlerinden biri başkâhinin kölesine vurdu ve sağ kulağını kopardı.
51 Fakat İsa cevap vererek dedi: bırakın, artık bu kadarı. Ve onun kulağına dokunup onu iyileştirdi.
52 İsa Kendisine karşı çıkmış olan başkâhinlere, tapınak muhafızlarının komutanlarına ve yaşlılara dedi: haydut üstüne gelmiş gibi kılıç ve sopalarla mı geldiniz?
53 Her gün tapınakta sizinle birlikteydim ve Bana el uzatmadınız; fakat şimdi sizin saatinizdir ve karanlığın kudreti.
54 Onu yakaladılar, götürdüler ve başkâhinin evine getirdiler; Petrus uzaktan takip ediyordu.
55 Avlunun ortasında ateş yakıp birlikte oturduklarında, Petrus da aralarında oturdu.
56 Bir hizmetçi kadın, onun ateşin ışığında oturduğunu görünce dikkatle baktı ve dedi: bu da O’nunla birlikteydi.
57 Fakat o inkâr ederek dedi: kadın, Ben O’nu tanımıyorum.
58 Az sonra başkası onu görünce dedi: sen de onlardansın. Petrus dedi: adam, değilim.
59 Yaklaşık bir saat sonra bir başkası ısrarla dedi: elbette bu da O’nunlaydı; çünkü o da bir Galilelidir.
60 Petrus dedi: adam, ne dediğini bilmiyorum. Tam o anda, o hâlâ konuşurken horoz öttü.
61 Rab döndü ve Petrus’a baktı; Petrus Rab’bin kendisine, bugün horoz ötmeden Beni üç kez inkâr edeceksin dediğini hatırladı.
62 Ve dışarı çıkıp acı acı ağladı.
63 İsa’yı tutan adamlar O’nu alaya alıyor ve dövüyorlardı.
64 O’nun gözlerini bağladılar ve O’na vurup soruyorlardı: peygamberlik et, Sana vuran kimdir?
65 Ve daha başka birçok hakaret söyleyerek O’na konuşuyorlardı.
66 Gün ağarınca, halkın ihtiyarlarından oluşan kurul, başkâhinler ve yazıcılar bir araya geldiler ve O’nu kendi kurulları önüne çıkardılar.
67 Ve dediler: Sen Mesih isen bize söyle. O onlara dedi: size söylesem de inanmayacaksınız.
68 Ve sorsam cevap vermeyeceksiniz ve Beni salıvermeyeceksiniz.
69 ama bundan böyle insan Oğlu, Tanrı’nın kudretinin sağında oturacaktır.
70 Onların hepsi dediler: öyleyse Sen Tanrı’nın Oğlu musun? O onlara dedi: siz diyorsunuz ki Benim O olduğumu.
71 Onlar dediler: artık tanıklığa ne ihtiyacımız var? çünkü kendimiz O’nun ağzından işittik.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Luka kitabı | Kutsal Kitap içeriği