İbraniler, bölüm 1
Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Tanrı, eskiden peygamberler aracılığıyla atalara birçok kez ve çeşitli biçimlerde konuştu,
2 Bu son günlerde ise bize Oğul’da konuştu—O’nu her şeyin mirasçısı kıldı ve çağları O’nun aracılığıyla yarattı,
3 O, yüceliğin parıltısı ve Tanrı varlığının öz suretidir; her şeyi kudretli sözüyle taşır; günahların arınmasını sağladıktan sonra yükseklerde Yücelik’in sağında oturdu,
4 Meleklerden ne kadar üstünse, onlara göre o denli yüce bir ad miras aldı,
5 Çünkü Tanrı meleklerden hangisine şu sözü ne zaman dedi: «Sen Benim Oğlumsun, bugün seni doğurdum»; ve yine: «Ben ona Baba olacağım, o da Bana Oğul olacak»?
6 Yine İlkdoğan’ı dünyaya getirirken şöyle der: «Tanrı’nın bütün melekleri O’na tapınsın.»
7 Melekler hakkında şöyle der: «Meleklerini ruhlar, hizmetkârlarını alevlenen ateş yaparsın.»
8 Ama Oğul için: «Tahtın, ey Tanrı, çağlar boyu sürer; egemenliğinin asası doğruluk asasıdır.»
9 «Doğruluğu sevdin ve kanunsuzluktan nefret ettin; bu yüzden Tanrın olan Tanrı, seni sevinç yağıyla ortaklarından daha çok meshetti.»
10 Ve: «Başlangıçta, ya Rab, yeri sen kurdun, gökler de ellerinin işidir,
11 Onlar yok olacak, ama Sen kalıcısın; hepsi giysi gibi eskir,
12 Bir giysi gibi onları dürersin—değişirler; fakat Sen aynısın, yılların tükenmez.»
13 Tanrı meleklerden hangisine ne zaman dedi: «Ben sağımda otur, düşmanlarını ayaklarının altına tabure edinceye dek»?
14 Onların hepsi, kurtuluşu miras alacaklara hizmet için gönderilen hizmetçi ruhlar değil midir?
Sonraki bölüm >> | İbraniler kitabı | Kutsal Kitap içeriği