Özdeyişler, bölüm 8
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Özdeyişler kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Bilgelik çağırmıyor mu, anlayış sesini yükseltmiyor mu?
2 Yolların başında, patikaların kavşağında durur.
3 Şehrin kapılarının yanında, girişinde, kapılardan seslenir:
4 Ey insanlar, size çağırıyorum; sesim insanoğullarına yöneliktir.
5 Ey deneyimsizler, sezgi edinin; ey akılsızlar, yürek edinin.
6 Dinleyin, çünkü ben soylu şeyler söyleyeceğim ve dudaklarımın açılışı doğruluğu dile getirecek.
7 Ağzım hakikati anlatır; dudaklarım kötülükten iğrenir.
8 Ağzımın bütün sözleri doğrudur; hiçbirinde eğrilik ve çarpıklık yoktur.
9 Hepsi anlayana açık, bilgi bulan için düzdür.
10 Gümüş yerine sözlerimi kabul edin, seçilmiş altın yerine bilgiyi;
11 çünkü bilgelik değerli taşlardan daha değerlidir ve arzuladığın hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12 Ben Bilgelik, ihtiyatla birlikte yaşarım ve bilgiye dayanan tedbiri bulurum.
13 RAB korkusu kötülükten nefret etmektir; kibir ve gururdan, kötü yoldan ve sapkın ağızdan nefret ederim.
14 Bende öğüt ve sağlam muhakeme vardır; bende anlayış var, bende güç var.
15 Benimle krallar hükmeder ve hükümdarlar adaleti koyar.
16 Benimle önderler yönetir, soylular, yeryüzünün bütün hakimleri.
17 Beni sevenleri severim; beni erken arayanlar beni bulur.
18 Zenginlik ve onur benimledir, kalıcı servet ve doğruluk.
19 Meyvem altından, hatta saf altından daha iyidir; kazancım seçilmiş gümüşten üstündür.
20 Yarıncının yolunda, adaletin patikaları üzerinde yürürüm,
21 beni sevenlere miras vermek için, hazinelerini doldurmak için.
22 RAB Beni yolunun başlangıcında edindi, işleri öncesinde, ezelden.
23 Başlangıçtan, yeryüzünden önce kurulmuştum.
24 Derinlikler yokken doğuruldum, suların pınarları yokken.
25 Dağlar temellenmeden önce, tepelerden önce doğuruldum;
26 O daha yeri ve kırları ve dünyanın toprak zerresini yaratmamışken.
27 O gökleri kurduğunda oradaydım; ufku derinliklerin yüzüne çizdiğinde,
28 bulutları yukarıda sağlamlaştırdığında, derinliklerin pınarlarını güçlendirdiğinde,
29 denize sınır koyduğunda, sular O’nun buyruğunu aşmasın diye; yeryüzünün temellerini koyduğunda,
30 O’nun yanında usta bir sanatçı idim; her gün O’nun sevinciydim, her zaman O’nun önünde şenleniyordum,
31 O’nun yeryüzünün yaşanır bölgesinde sevinerek, insan oğullarında zevk alarak.
32 Şimdi, oğullarım, beni dinleyin; yollarımı koruyan mutlu olur.
33 Öğüdümü dinleyin, bilge olun, reddetmeyin.
34 Kapımda bekleyip duran, kapı sütunlarımın yanında nöbet tutan kişi mutludur,
35 çünkü beni bulan hayatı bulur ve RAB’den lütuf elde eder.
36 Ama beni bulmayan kendi canına kötülük eder; benden nefret edenler ölümü sever.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Özdeyişler kitabı | Kutsal Kitap içeriği