Eyüp, bölüm 16
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 İyov cevap verip dedi:
2 Böyle şeyler çok duydum; siz tesellisiz tesellicilersiniz.
3 Bu boş sözlerin sonu olmayacak mı? Seni kışkırtan nedir ki cevap veriyorsun?
4 Ben de sizin yerinizde olsaydım, sizin gibi sözler söyleyebilir, size karşı sözler yığabilir, başımı size sallayabilirdim.
5 Fakat ben sizi güçlendirirdim, dudaklarımın tesellisi acınızı yatıştırırdı.
6 Şimdi konuşsam da acım hafiflemez ve sussam benden ayrılmaz.
7 Fakat şimdi O beni yordu; bütün evimi harap etti.
8 Sen beni buruşturup şahidim yaptın ve zayıflığım yüzümde kalktı ve bana karşı tanıklık ediyor.
9 Öfkesinde beni parçalayarak kıskandı, Bana diş gıcırdattı; düşmanım gözlerini Bana dikti.
10 İnsanlar ağzını Bana karşı açtılar; Bana tokat üstüne tokat vurdular; bir araya toplanarak Bana karşı koydular.
11 Tanrı beni kötülere teslim etti ve eliyle şerirlere attı.
12 Ben esenlikteydim, fakat O beni parçaladı; enseme yakaladı ve beni paramparça etti; Kendine hedef yaptı.
13 Okçuları Beni kuşattı; böbreklerimi yarıp acımasızca vurdu; safra mı yere döktü.
14 Beni tekrar tekrar yarmak için kırdı; savaşçı gibi üzerime koştu.
15 Cildime çul diktim ve başımı toza soktum.
16 Yüzüm ağlamaktan kızardı ve kirpiklerimde ölüm gölgesi var,
17 oysa ellerimde zorbalık yok ve duam temiz.
18 Ey yer, kanımı örtme ve çığlığım için yer kalmasın!
19 Şimdi işte, Gökte Tanığım var ve Şahitim Yücelerde.
20 Dostlarım beni alay ediyor; gözüm Tanrı’ya gözyaşları döküyor,
21 ki O adam için Tanrı’ya haklılık versin ve insan oğlu için dostu gibi.
22 Çünkü sayılı yıllar gelir ve ben dönüş olmayan yola gideceğim.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Eyüp kitabı | Kutsal Kitap içeriği