Yaratılış, bölüm 34
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği
1 Leya’nın Yakup’a doğurduğu kızı Dina, o ülkenin kızlarını görmeye dışarı çıktı.
2 Onu Şekem, ülkenin önderi olan Hivli Hamor’un oğlu, gördü; onu aldı, onunla yattı ve ona zor kullandı.
3 Canı Yakup’un kızı Dina’ya bağlandı; kızı sevdi ve genç kızın yüreğine uygun sözler söyledi.
4 Şekem babası Hamor’a, “Bu kızı bana eş olarak al,” dedi.
5 Yakup, kızını kirlettiklerini duydu; ama oğulları sürüleriyle tarlada olduklarından, onlar gelinceye dek sustu.
6 Şekem’in babası Hamor, Yakup’la konuşmak için dışarı çıktı.
7 Yakup’un oğulları tarladan geldiklerinde olup biteni duyup üzüldüler ve çok öfkelendiler; çünkü Yakup’un kızıyla yatarak İsrail’e utanç getirmişti—böyle bir şey yapılmamalıydı.
8 Hamor onlara şöyle dedi: “Oğlum Şekem’in gönlü kızınıza bağlandı; lütfen onu ona eş verin.
9 Bizimle akrabalık kurun: kızlarınızı bize verin, bizim kızlarımızı da kendinize alın.
10 Bizimle birlikte yaşayın; ülke önünüzde açık, içinde oturun, ticaret edin ve mülk edinin.”
11 Şekem de babasına ve kızın kardeşlerine, “Yeter ki gözünüzde lütuf bulayım; benden ne isterseniz vereceğim,” dedi.
12 “Ne kadar yüksek başlık ve armağan isterseniz isteyin, vereceğim; yeter ki kızı bana eş olarak verin.”
13 Ama Yakup’un oğulları, kız kardeşleri Dina’yı kirlettiği için, Şekem’e ve babası Hamor’a hileyle karşılık verdiler
14 ve dediler ki: “Kız kardeşimizi sünnetsiz bir adama veremeyiz; bu bize utanç olur.
15 Şu koşulla sizinle uzlaşırız: bizim gibi olursunuz; erkeklerinizin hepsi sünnet edilir.
16 O zaman kızlarımızı size verir, kızlarınızı kendimize alır, sizinle birlikte yaşar ve tek bir halk oluruz.
17 Ama sünnet olmayı kabul etmezseniz kızımızı alır gideriz.”
18 Sözler Hamor’un ve oğlu Şekem’in hoşuna gitti.
19 Delikanlı bu işi geciktirmedi, çünkü Yakup’un kızını seviyordu; ayrıca babasının evinde en saygın olan oydu.
20 Hamor ile oğlu Şekem şehirlerinin kapısına gidip kent halkına şöyle seslendiler:
21 “Bu adamlar bize karşı barışçıl; bırakın ülkede otursunlar ve ticaret yapsınlar. Ülke onların önünde geniştir. Kızlarını eş alalım, kızlarımızı da onlara verelim.
22 Yalnız şu koşulla bizimle oturup tek bir halk olmayı kabul ediyorlar: Bizim aramızda da erkeklerin tümü, onlar gibi, sünnet edilsin.
23 Sürülerinin, mallarının, bütün hayvanlarının bizim değil mi sonunda? Yeter ki bu şartı kabul edelim, bizimle yaşasınlar.”
24 Şehrinin kapısından çıkanların hepsi Hamor’u ve oğlu Şekem’i dinledi; şehrin kapısından çıkan erkeklerin hepsinin sünneti yapıldı.
25 Üçüncü gün, ağrıdayken, Yakup’un iki oğlu—Dina’nın kardeşleri Simeon ile Levi—her biri kılıcını aldı; kararlılıkla kente saldırıp bütün erkekleri öldürdüler.
26 Hamor’u ve oğlu Şekem’i de kılıçla öldürdüler; sonra Dina’yı Şekem’in evinden alıp çıktılar.
27 Yakup’un oğulları öldürülenlerin üzerine gelip kenti, kız kardeşleri kirletildiği için, yağmaladılar.
28 Küçük ve büyük sürülerini, eşeklerini, şehirde ve kırda ne varsa hepsini aldılar.
29 Bütün servetlerini, çocuklarını ve kadınlarını tutsak edip evlerde olan her şeyi talan ettiler.
30 Yakup, Simeon ile Levi’ye, “Beni bu ülkenin sakinlerine—Kenanlılara ve Perizlilere—iğrenç kıldınız. Adamım az; üzerime toplanıp beni vururlarsa ben de evim de yok olup gideceğiz,” dedi.
31 Onlar ise, “Kız kardeşimize fahişe gibi mi davranılsın?” diye karşılık verdiler.
<< Önceki bölüm | Sonraki bölüm >> | Yaratılış kitabı | Kutsal Kitap içeriği